อาสา - น้ำท่วม
ช่วงนี้ น้ำท่วมหนักมากในหลายๆพื้นที่ พวกเรานักศึกษาก็ได้ร่วมแรงร่วมใจกันลงพื้นที่ตามสถานที่ต่างๆ ตามแต่ว่าใครหรือพื้นที่ไหนจะขอให้มาช่วย ผมก็เพียงตั้งใจจะไปลงแรงช่วยเต็มที่ ไม่คิดอะไรมาก แต่แล้วเหตุการณ์ในวันนี้ กลับทำให้ผมมีความตั้งใจจะมาเขียนบันทึกบอกเรื่องราว บอกความรู้สึกที่ได้เกิดขึ้น
วันนี้ พวกเราได้ไปลงพื้นที่ ร่วมด้วยช่วยกันกรอกทราย แบกกระสอบ (ไม่ได้มีแต่พวกเรานะครับ มีพี่ๆจากหลายหน่วยงานมาช่วย น่าดีใจจริงๆครับ :) )หลายชั่วโมงด้วยกัน เหนื่อยอ่อนสมใจอยาก จนเมื่อเวลาราวๆ 5 โมงเย็น ขณะที่เรากำลังรอทรายที่ขนมารอบต่อไปนั้น มีเพื่อนๆนักศึกษาจาก ม.เกษตร ชวนให้ไปช่วยงานยังอีกหมู่บ้านหนึ่ง พวกเราก็เดินไปกับเขา ด้วยจำนวนคนที่ไม่มากเท่าตอนแรก (ประมาณ 15 คน)
หมู่บ้านแรกที่เราช่วยกันกรอกทรายนั้น ถ้ามองในสภาพแวดล้อมถือว่า กินอยู่สบายๆ มีน้ำท่าให้กิน ให้อาบ มีหน่วยงานต่างๆเข้ามาช่วยเหลืออย่างเพรียบพร้อม ผมก็คิดว่าคงไม่แปลกอะไร แต่เมื่อผมก้าวเข้าไปยังหมู่บ้านที่สอง ความคิดของผมก็เหมือนถูกปลุกขึ้นมาจากเตียงนอนเลยทีเดียวเมื่อพบว่า หมู่ที่สองนั้น ไม่มีหน่วยงานต่างๆเข้ามาช่วย น้ำท่วมหนักและดูลำบากกว่าหมู่แรกที่พวกเราไป กระสอบทรายที่กั้นไว้พร้อมจะทลายลงเมื่อไหร่ก็ได้
พวกเราก็ได้ไปช่วยกันสักพัก จนท้องฟ้าเริ่มมืดแล้วก็ตกลงกันในกลุ่มพวกเรา(คณะของเรา)ว่า จะกลับกันแล้ว แต่ยังมีบางส่วนอยากอยู่ลุยต่อ แล้วก็เริ่มแยกกัน มีบางส่วนอยู่ต่อ ส่วนพวกเราและเพื่อนๆ ม.เกษตรก็เดินกลับ ในระหว่างที่เดินกลับ เพื่อนคนที่ชวนพวกเรามาก็เล่าว่า ที่สองหมู่บ้านนี้ต่างกันเพราะด้วยนโยบายที่เลือกจะกั้นน้ำไว้ฝั่งหนึ่ง และอีกฝั่งไม่กั้น ทำให้เกิดความเหลื่อมล้ำบางประการขึ้นทำให้เกิดผลที่ตามมาเยอะมาก ทั้งปัญหาความขัดแย้ง ปัญหาการจัดการ และบางทีความรู้สึกขัดแย้ง อาจลงรากลึกลงไปในจิตใจของคนในหมู่บ้านแล้วก็เป็นได้ เหตุการณ์อย่างนี้ ผมควรแบกกระสอบทรายต่อไปหรือเปล่านะ หรือผมควรจะทำยังไง ?
ความตั้งใจแรกของพวกเราเพียงตั้งใจจะลงแรง ทุ่มเทใจเข้าใส่ แต่ปัญหาข้างต้นนี้คงไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยพลังจิตใจและร่างกาย ลุยๆแบกๆ เท่านั้น
บางครั้ง ปัญหาที่เห็นตรงหน้า มันอาจมีเรื่องราว มีเบื้องหลัง เรื่องของ''น้ำจะท่วม'' อาจจะเปลี่ยนเป็นเรื่องของ ''ใจคนจะท่วม'' ท่วมไปด้วยความอึดอัด ฉะนั้นสิ่งที่อยากให้เพื่อนๆอาสาสมัครมีติดตัว นอกจากแรงอาสา แล้วนั่นก็คือ ''สติ''
''สติ'' ที่จะทำให้เรามองเห็นปัญหาทั้งหมดอย่างแท้จริง
ว่าแต่ว่า เอ๊ะ ..? แล้วผมจะแก้ ''ปัญหา'' ได้ยังไงละครับเนี่ย - -''
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น