ชีวิตที่พอเพียง : ๑๓๓๙. โลกที่เดินผิดทาง

          เช้ามืดวันที่ ๓ ก.ย. ๕๔ ผมนั่งรถแท็กซี่ไปสนามบินสุวรรณภูมิ  คุยกับโชเฟอร์ที่ท่าทางเป็นผู้ใหญ่   ว่าชีวิตของโชเฟอร์แท็กซี่ตอนนี้ดีขึ้น สะดวกสบายขึ้น   ระบบแท็กซี่วิทยุช่วยให้เขาได้พักรถ พักคน เป็นระยะๆ   แต่ก็มีโชเฟอร์เพียงส่วนน้อย ที่ชีวิตดีขึ้น   เพราะส่วนใหญ่เป็นคนไม่มีวินัยในตนเอง   ควบคุมความประพฤติของตนเองไม่ได้  มีเงินก็เอาไปเล่นการพนัน เที่ยว ติดผู้หญิง 

          หลายวันก่อน คุยกับโชเฟอร์แท็กซี่ที่หนุ่มกว่านี้มาก  เขาเล่าว่า รายได้ของเขามากกว่าเพื่อนที่ขับแท็กซี่เหมือนกันเป็นเท่าตัว   ได้คุยกันว่าทำไมจึงต่างกัน   ผมสรุปจากที่เขาเล่าได้ว่า เป็นเพราะความขยันอดทน และไหวพริบในการทำงานต่างกันมาก   คนที่คุยกับผมเขารู้ว่าเมื่อไรควรตลุยทำงาน เมื่อไรควรพัก   และรู้ว่าจะกดรับงานจากใบงานในวิทยุอย่างไร เป็นต้น

          โลกเดียวกัน คนเราก็เดินทางถูก/ผิด ไม่เหมือนกัน   แต่นั่นเป็นเรื่องของปัจเจก หรือแต่ละคน

          แต่ที่ผมสนใจ และตั้งใจเขียนบันทึกนี้เป็นเรื่องโลกของคนทั้งโลก   โลกที่เราอยู่ร่วมกัน   โดยต้องการปรารภว่าสังคมมนุษย์กำลังเดินผิดทาง หรือเดินลงเหว/ลงนรก   โดยที่เราคิดว่ากำลังเดินไปสู่ความเจริญก้าวหน้า หรือเดินขึ้นสวรรค์

          ผมมีข้อสังเกตจากชีวิตที่อยู่มาจนแก่ว่า   โลกกำลังเดินผิดทาง    โดยที่มนุษย์ได้สร้างระบบต่างๆ ขึ้นมารับใช้ความสดวกสบายของมนุษย์   แล้ววัดความก้าวหน้าหรือความเจริญด้วยวัตถุ และเงิน   จนในที่สุดเงิน หรือทุนมันกลายเป็นนายหรือผู้บงการมนุษย์   ให้มนุษย์กลายเป็นทาสของมัน ต้องทำหรือไม่ทำบางเรื่องเพื่อ ประโยชน์ของทุน  

          ระบบทุนกลายเป็นผู้บันดาลให้มนุษย์โกหกหลอกลวงกันเอง    ด้วยถ้อยคำที่เป็นมายา ให้ดูดี ในการกระทำบางอย่างที่ที่จริงแล้วเป็นทางแห่งความเสื่อม   เราจะเห็นเรื่องแบบนี้อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ในสื่อมวลชนทั้งหลาย ในนามของการโฆษณา   ที่มีเป้าหมายกระตุ้นการบริโภค “เพื่อการเติบโตทางเศรษฐกิจ”    ไม่ว่าจะเป็นการบริโภคอย่างสมเหตุสมผลหรือไม่

          ความเจริญของโลกปัจจุบันอยู่บนฐานของกิเลส   ใช้กิเลสกระตุ้น “ความเจริญ”    ในขณะที่ “ความเจริญที่แท้จริง” คือความสงบสุขในสังคม    ที่ผู้คนในสังคมอยู่ร่วมกันอย่างเกื้อกูลเอื้ออาทรต่อกัน   ไม่ใช่มุ่งเอาเปรียบเอาชนะกัน   ผมจึงเห็นว่าเรากำลังอยู่ในโลกที่เดินผิดทาง

วิจารณ์ พานิช
๒๘ ก.ย. ๕๔