ความทรงจำบนความคิดถึง

                                        

ความทรงจำบนความคิดถึง

กระต่ายใต้เงาจันทร์

คิดถึงคุณจากหัวใจที่อ้างว้าง
ความรักคงจืดจางไม่ห่วงหา
คิดถึงวันเคยพรอดพร่ำพรรณนา
ว่าเป็นยอดกัลยาของหัวใจ

จึงอยู่ไกลแสนไกลจากปลายฟ้า
ข้ามภูเขาทะเลฟันฝ่ามากแค่ไหน
มีเพียงนวลน้องมิมองใคร
ฝากวจีให้ไว้จดจำคำสัญญา

ความทรงจำของใครหล่นหายตามรายทาง
ทอดทิ้งคนรอเคียงข้างอย่างเหว่หว้า
เจ็บกับความทรงจำซ้ำซากฉากน้ำตา
ทุกข์ท้อทรมาจนเกินทน

บนร่องรอยแผลร้าวที่ยาวลึก
เป็นเศษซากตกผลึกจนปี้ป่น
หลับทั้งน้ำตาความทรงจำที่ทุกข์ทน
กลั้นสะอื้นฝืนจนแทบขาดใจ

หยดน้ำตาทุกหยดหมดความคุณค่า
วอนเวลารักษาพิษสักนิดไหม
ทุกห้องห้วงอ่อนล้าไม่เหลือใคร
เหลือเพียงลมหายใจไร้วิญญา

                
                

                                  
                                  
                                            

[แพร พีรยา พีรยา โถนทา]

สวัสดีค่ะ

[แพร พีรยา พีรยา โถนทา]

เจอกันอีกแล้ว

[แพร พีรยา พีรยา โถนทา]

นะคะพี่คนสวย