เปลือกหอย กับ สายลม
นานมาแล้ว........ยังมีหอยตัวเล็กๆที่เกาะอยู่บนโขดหินริมทะเลตัวหนึ่งเป็นเพื่อนกับสายลม แม้มันจะไม่เคยเดินทางไปไหนเลย แต่หอยก็ได้รับรู้เรื่องราวของชีวิตอื่น
ความงดงามของพื้นดินและท้องทะเลอันกว้างใหญ่จากสายลมผู้เดินทางไกลไปทุกหนทุกแห่ง.......
ฉันช่างโชคทีเสียนี่กะไร
ได้อยู่บ้านเล็กๆที่อบอุ่นในโลกกว้างใหญ่
ได้ฟังเรื่องราวสนุกสนาน และมีเพื่อนที่แสนดี...
ไม่มีใครรู้ว่าเพราะเหตุใดสายลมผู้ยิ่งใหญ่ จึงพอใจคบหาหอยตัวเล็กๆเป็นเพื่อนและแวะมาเยี่ยมเยียนอยู่เสมอ ทุกครั้งที่เล่าเรื่องราวต่างๆ ซึ่งพบไปเจอมาจบลง......สายลมก็จะหยุดนิ่งเพื่อรับฟังสิ่งละอันพันละน้อยที่หอยตัวเล็กๆได้ค้นพบจากการอยู่กับที่ของมัน ซึ่งเป็นสิ่งที่สายลมไม่เคยรู้มาก่อน ..."การออกเดินทางทำให้ได้พบเจอสิ่งต่างๆมากมาย แต่บางทีการพักนิ่งๆอยู่กับที่... ในบ้านหลังเล็กอันอบอุ่นเพื่อปล่อยความคิดให้เดินทางบ้างก็คงจะดีไม่น้อย"สายลมรำพึง.....
หอยตัวเล็กๆมีความสุขกับเรื่องราวที่ได้ยินมาจากสายลม ......และสายลมก็มีความสุขที่ได้ฟังสิ่งต่างๆจากมันเช่นกัน ...
"ฉันกำลังจะจากไปในไม่ช้า อยากบอกให้รู้ว่า ฉันมีความสุขกับการเป็นเพื่อนของท่านเสมอ แต่ก็รู้สึกดีใจที่ตอนนี้ฉันจะได้ออกเดินทางไปที่แห่งใหม่ด้วยตัวเอง"
หอยตัวเล็กกล่าว......."แม้ฉัน ไม่อาจอยู่เล่าเรื่องต่างๆให้ท่านฟังได้อีก แต่เปลือกหอยซึ่งเป็นเสมือนบ้านของฉันยังคงอยู่ แม้ยามใดที่ท่าน อยากอยู่นิ่งๆ ลำพังกับตัวเอง ลองเข้ามาในเปลือกหอย บางทีท่านอาจพบบางสิ่งบางอย่างหรืออาจไม่พบอะไรเลย แต่อย่างน้อยท่านจะมีความสุขในบ้านหลังเล็กอันอบอุ่นนี้ "
"ฉันจะรำลึกถึงเจ้าตลอดไป" ...สายลมกล่าวเบาๆ และออกเดินทางไปไกลแสนไกล เพื่อคลายความโศกเศร้า
เมื่อกลับมายังท้องทะเลอีกครั้ง สายลมทำตามคำแนะนำของหอยตัวเล็กๆและถือเอาเปลือกเป็นเสมือนบ้าน
......นับแต่นั้นมา ถ้าหากเราเอาเปลือกหอยมาแนบหู แล้วลองฟัง
......เราจะได้ยินเสียงของสายลม ที่กำลังเล่าเรื่องราวอันแสนมหัศจรรย์
......ให้ใครบางคนได้ยิน ก็เป็นได้
ความเห็น (5)
hello เตือนจิต
hello เตือนจิต
มันเศร้าอ่า T_T
^___^ i,like ....shell eiei
ชีวิตนักเขียนกำลังเริ่มต้นขึ้นแล้ว..^__^