ขอฝากกลอนถึงน้องยิ่งลัก(ที่รักยิ่ง)
ถึงน้องหญิง ยิ่งลัก ที่รักยิ่ง
จากใจจริง ของพี่ ที่ไหลหลั่ง
พี่ไม่มี เงินทอง เหมือนน้องนาง
จึงขอคราง ครวญกลอน อ้อนวอนมา
พี่ขอร้อง น้องอย่า ชะล่าใจ
คิดว่าเงิน ซื้อได้ ทุกอย่างหนา
เสียงคะแนน สอสอ กะบาดกา
นักวิชา สื่อบื้อ พวกถือไมค์
ซื้อตำรวจ ทะหาร ก็กากกาก
แต่นักปราชญ์ สิยาก ซื้อบ่ได้
แม้น้อยนัก แต่ปัก เป็นหลักชัย
สังคมได้ ยึดโยง ยั่งยืนนาน
เกิดมาแล้ว ทุกข์แน่ แก่เจ็บตาย
รวยแค่ไหน ไม่อาจ ซื้อสวรรค์
จงคิดดี ทำดี เถิดชีวัน
เบรกยูเทิร์น วกหัน ก่อนตกเหวฯ
...ฟันธง เฟืองไทย (ไม่มีพศ.)
ความเห็น (4)
จนฟังเสียงประชาจึงน่ารัก
มีงานหนักที่รอให้ต่อสู้
ประชาชนทนรอมาพอดู
จะให้อยู่อย่างนี้อีกกี่วัน
"ก็ทนมา หลายปี จนดีดัก
จึงมักคิด ไปว่า เป็นหน้าที่
ฟ้าสีทอง ผ่องอำไพ ไม่เห็นมี
ยุคพระศรีฯ ยังไม่มา ก็ตองรอ
นารี ขี่ม้าขาว ชาวล้านนา
ส่วนตัวข้า อยู่ทักษิณ ยังยินยอ
แผนพัฒนา ภาคใต้ ไม่ได้ขอ
หลายพศ. หลายรัฐบาล ท่านอยากทำ.........
พี่โสภณ พี่วอญ่าว่าสนุก
ฟังแล้วสุขมีเพื่อนกลอนหลากหลาย
วันหลังมาเจอกันคงกระจาย
น้ำลายแตกแหวกว่ายในคำกลอน
อิอิ
ไหนบอกปากท้องประชามาที่หนึ่ง
ฟังแล้วซึ้งเหลือเกินตาสีตาสา
ไหนบอกไม่เอื้อญาติโกโหติกา
ที่ว่ามา ถ้าเป็นจริงจะ ยิ่งรัก