เสียงกรีดนี้วบนสายกีตาร์ ชวนให้เคลิ้ม หลับตาฟังเสียง เร้าความรู้สึกภายใน ไว้เล็บสามนิ้ว มือขวา ชี้ กลาง นาง เพื่อหวนกลับมาเล่นกีตาร์โดยเฉพาะ เหมือนตอนเรียนมัธยม
หลายเดือนผ่านมาแล้ว ที่เริ่มหวนมาจับกีตาร์ บ่อยขึ้น เกือบทุกวันก็จะว่าได้ ไม่ได้จับมาหลายสิบปี เพลงก็ไม่ได้ฟัง นับแต่มีลูก ลูกเปิดแต่การ์ตูน ทั้งสองคนเหมือนกัน จะว่าแต่ลูกก็ไม่ถูกซะทีเดียว เป็นไปได้ว่าน่าจะเพราะเพลงสมัยใหม่ด้วย ฟังยาก ยากที่จะฟัง ขาดความคล้องจอง ฝืนฟังไม่ค่อยได้
พอมาเริ่มจับกีตาร์ใหม่ ต้องให้น้องที่ทำงาน คัดเพลงมาให้ฟัง บอกว่าขอเพลงที่คนยุคนี้เค้าฟังกัน พอเปิดฟัง เอ้อแฮะ ก็ฟังได้นะ ถึงไม่คล้องจอง แต่ก็ได้ความรู้สึก ได้อารมณ์ ไม่เหมือนกับบางยุคที่ร้องแบบตะโกน ฟังไม่ได้จริงๆ นับได้สิบกว่าปีที่ไม่รู้จักเพลงเลย คนเค้าร้องกัน ก็ไม่รู้จัก ไปงานเลี้ยงมีคาราโอเกะ ได้ยินเพลง ก็อดถามตัวเองไม่ได้ว่า เพลงอะไรนี่ ไม่เคยได้ยิน
ตอนนี้เริ่มกลับมา หลับตา ฟังเสียงกีตาร์แล้ว ได้ยินเสียงร้องนักร้องยุคนี้คนนึงที่คิดว่าใช่เลย คนนี้ร้องได้ดีมากเท่าที่เคยได้ยินมา ชื่อ โรส ศิรินทิพย์ ที่สำคัญ หลับตา เล่นกีตาร์เหมือนกันเลย .... ฟังด้วยใจ...
พ่อลูกลูก
2554
ไม่มีความเห็น