จบเกม

  จบเกม เป็นคำที่ใช้เป็นชื่อเรื่องไม่ใช่ว่าเล่นเกมจบแล้วหรือเล่นกีฬาหมดเวลาแล้วเรียกกันว่าจบเกม แต่ตรงนี้เราจะบอกว่าเป็นการ จบ แบบปิดโอกาสของหนทางการปรับปรุงตนเอง เมื่อทนรับกับบททดสอบของการแก้ไขตนเองกันไม่ได้

  นั้นคือในสมาชิกรุ่นที่ 20 นี้มีสมาชิกออกจากการฟื้นฟูไปแล้ว 3 ราย แย่ครับสลดใจตนเองเหมือนกันนะที่มีสมาชิกหายไปแต่ก็เป็นบทเรียนสุดท้ายที่สามารถสอนเขาได้จากเรา ก็เป็นครั้งแรกในรอบสี่ห้ารุ่นที่ผ่านมาที่มีสมาชิกออกจากการฟื้นฟูกลางทาง

  ทั้งๆที่ว่าตอนมาอยู่แรกที่เจ้าพนักงานคุมประพฤติมาส่งเราจะบอกเลยว่าใครไม่อยากอยู่ก็เชิญออกไปเลยกลับบ้านได้แต่ถ้าอยู่ท่านก็ต้องทำตามระเบียบอย่างมีใจให้กัน อยูในกรอบของคำว่า ควรไม่ควร

  ซึ่งโดยมากก็จะหายกันไปตั้งแต่สัปดาห์แรกกันละคิดถึงบ้านปรับตัวกันยังไม่ได้ สามคนในนี้ที่หายไปก็มีหนึ่งคนที่มาได้ประมาณ หกวันคือเจ้าอัดที่หายไปแต่ก็ไม่รู้จะว่าอย่าวไรทำอะไรก็ไม่ยอมทำช่วยเพื่อน ทำอะไรก็ไม่ใส่ใจ มาโดนเจ้าซังชวนกลับเจ้าอัดเป็นคนขี้เกียจอยู่แล้วอยู่วัดกับเราจะได้ฟึกความขยันอดทนมันก็ทนไม่ได้ ให้มีสติในการทำกิจกรรมต่างๆมันก็ทำไม่ได้ ไม่อยากทำทนอยู่มาหกวันพอโดนเจ้าซังชวนความคิดถึงบ้านไม่อยากลำบากอยู่แล้วก็เลยกลับ

  เจ้าตัวเหตุคือเจ้าซัง ประมาณว่าอยู่มาสามสัปดาห์อะไรก็มันยอมทำ หาเหตุแต่หลบทำอะไรก็ไม่อยากทำ หลบรอให้เพื่อนสมาชิกในรุ่นรำคาญรอไม่ไหวมาทำช่วนจนวันนึงเราก็เลยสอนไอ้กว้างๆไม่ไปกวาดมากวาดมุมแคบๆที่มันจะเสร็จนะรอให้เพื่อนเขาล้างถ้วยเสร็จก่อนแล้วมาช่วยใช้ใหมพูดดักคอเลยหน้าจ๋อยเลยมันและก็เป็นแทบทุกวัน

  วินัยมันก็ไม่เอาแอบสูบบุหรี่หลายครั้งมากจับได้ทีไรมันก็บอกแต่เลิกแล้วครับอย่าเอาโทษผมเต็มที่เลย ก็บอกเลิกให้มันได้ก่อนอย่าให้จับได้อีกแล้วก็จับมันได้เรื่อย จนมีความผิดต้องขยายวันเพิ่มไปอีก 25 วันแล้วจนต้องให้ทำงานแก้ไขวันเพิ่มด้วยการรื้อห้องน้ำ หลุมละวันตอนนั้นก็กำหนดให้ไปแล้วหกหลุม

   ตอนวันอาทิตย์ตอนเช้าวันที่เป็นเหตุนั้นมีงานที่วัดก็เป็นปกติที่สมาชิกต้องช่วยงานกันในวัดอยู่แล้วแต่ไอ้สองตัวนะทำไปงั้นๆต่างจากคนอื่น ก็ไม่ว่ากันทำไปอย่างไรเราก็จะประเมินผลอย่างนั้นละแต่ก็เตือนอยู่

   พองานเสร็จหรือเก็บความสะอาดล้างถ้วยเพื่อนๆก็ช่วยกันล้างถ้วย พอดีเราเดินไปตรวจหายไปสามคนจากงาน ก็ถามว่าไปไหนเพื่อนสมาชิกก็บอกว่าไม่เห็นครับ เราก็เดินตามดูไปเห็นสุมกันหลังห้องน้ำท่าทางเหมือนสูบบุหรี่พอเห็นเราก็แตกกันวิ่งหนีคนนึงหลบหลังพุ่มไม้เราก็บอกให้ออกมาแล้วไปช่วยเพื่อนล้างถ้วยต่อ อีกสองคนวิ่งเข้าห้องน้ำ เราตามไปถามทำไรมันบอกถ่ายครับ

  เราก็บอกว่าถ่ายอะไรวะรีบออกมากันเลยแล้วไปช่วยเพื่อนล้างถ้วยมันก็ไม่อยากออกกันครับ กลัวเราได้กลิ่นบุหรี่ ตะบะแตกสิครับโทสะเกิด ถีบประตูเลยทีนี้ประตูห้องน้ำมีช่องระบายลมที่เป็นช่องแค่ตะปูเล็กกะกาวยึดไว้ก่อหลุดสิครับ

  ตะคอกต่อเลยไอ้ชิบหายเพื่อนทำอะไรก็ไม่ช่วยยังจะเอาอะไรกันอีกอยากแต่กลับบ้านไวๆดูมึงทำตัว เป็นคนทำให้มันดีมันก็ดีทำให้เลวมันก็เลวถ้ามึงไม่อยากอยู่มึงกลับกันไปเลยบอกให้เลิกสูบบุหรี่แม่งก็ไม่เลิกมึงไม่ไปกูจะเอามึงไปเอง

  โทสะแรงนะ ตอนนี้พยายามคุมมันให้อยู่แต่ถ้ามีอารมณ์มันก็หลุด ไล่พวกมันมาล้างถ้วยต่อช่วยเพื่อนมามันก็เดินช้าเราเก็บนั่นเก็นนี่เดินตามมามัน พึ่งถึงหน้าครัวมาอีกแล้วโทสะถ้าไม่อยากอยู่ไปเลยจะไปใหนไปเลยถ้าจะไม่ทำอะไรให้เป็นประโยชน์ช่วยกัน

  เป็นการสอนสุดท้ายเลยครับการเป็นคนถ้าถึงต้องมาไล่กันหนีนั้นคือว่าเราไม่ได้ความกันสุดๆแล้วเราก็เคยโดนหลวงปู่ไล่เหมือนกัน ไอ้สมาชิกที่อยู่มาเกือบสามร้อยคนโดนไล่หนีก็หลายสิบคนนะครับ แต่พอโดนไล่หนีกลับกลายเป็นมีแรงฮึดกลับมาสู้ต่อกันแทบทุกคน

  พอพักตอนเช้าเสร็จช่วงบ่ายก็ทำงานกันต่อคนที่มาทีหลังสัปดาห์แรกยังไม่ให้หยุดแต่สมาชิกที่มาก่อนมีสิทธิในการหยุดถ้าไม่หยุดอยากทำงานพิเศษก็ได้ไม่ว่ากันจะล้างความผิดไห้ ไอ้เจ้าซังตอนแรกหลายวันมาแล้วมันบอกรื้อส้วมก็รื้อ พอวันให้ทำจริงมันไม่เอาครับบอกรื้อไม้ได้แถมมายอมแพ้มาขอกลับบ้าน อยากกลับก็กลับสิวะจะมาอยู่ให้มันเปลืองข้าวบุญข้าวกุศลชาวบ้านทำไมวะคนเขาอยากมาก็มีอีกเยอะ

  ไอ้นี่ไม่สู้สิครับ ยอมแพ้ถอยไม่ถอยคนเดียวดันชวนไอ้อัดด้วยมาขอโทรศัพย์คืน เราก็เลยไปหยิบมาวางไว้ให้แล้วบอกว่าคนเราถ้า "แพ้มันก็แพ้ตลอดชีวิตถ้าลูกผู้ชายแค่นี้มันไม่ลำบากหรอกแต่ถ้าใจเสาะไปไหนก็ไปอย่ามาให้กูเห็นหน้าอีกไม่ชอบคนใจเสาะ"

  สอนครั้งสุดท้ายแล้วเดินไปทำงานต่อดีกว่าน่ารำคาญ อยู่กันไปจนตกเย็นพอได้เวลาโทรศัพท์ทีนี้ไอ้เจ้าแบ็คเห็นเพื่อนบ้านเดียวกันกับมันก็เลยโทรศัพท์สาวมารับกลับแบบไม่ให้ใครรู้บอกแต่เจ้าแล็คไว้

  พอจะทำวัตรเรานับคนเลยรู้หายไปอีกหนึ่ง ไปก็ไปวะจะอยู่ให้มันเปลืองกันทำไมแต่ก็รันทดใจอยู่ที่ไม่สามารถให้เขากลับความคิดให้ดีได้ ไม่อดทนต่อความลำบาก ความอยากในความสบายและทำให้เขาทำในสิ่งที่ควรทำตอนนี้

  พวกเขากลับบ้านไปถ้าพ่อและแม่ยังมีความเป็นพ่อและแม่ต้องทุกข์ใจแน่อย่างน้อย ต้องคิดต่อละว่าลูกเราจะเป็นอย่างไรต่อจะติดคุกไหม บางคนยังไม่ถอนประกันก็ถอนไม่ได้ละทีนี้ยิ่งไปกู้มายิ่งหน้าสงสารแต่ทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน

  อาจเป็นส่วนดีของอีกหลายคนก็ได้ส่วนสมาชิกที่เหลือก็ลงตัวดีสมาชิกมาใหม่ก็ขยันกันดีเอาใจใส่กันดีแต่ก็ยังมีแต่สมาชิกเก่าบางคนเหมือนเดิมไม่ปรับปรุงตัว

  หลายวันมานี้เราบ่นว่า ถ้าผู้ใหญ่มันไม่พาเด็กทำเด็กมันก็ไม่ทำ ทีนี้หากันไม่เห็นละใครเด็กใครผู้ใหญ่ แล้วก็พยายามให้สอนพวกหัวโจ็กว่าเรานะเป็นพี่นะพาน้องทำมันถึงจะดี อะไรดีก็รู้อะไรเลวก็รู้ ไอ้แบบลูกพี่คุมลูกน้องมันไม่ดีก็อย่าทำ

  ก็ดูมีประสิทธิภาพมากขึ้นถึงคนจะน้อยเพราะมีคนไม่ทำเหลือแค่คนเดียวคือเจ้ากล้า คนอื่นมาพร้อมกันพี่ๆทำงานน้องๆก็ทำด้วยส่วนคนมาก่อนอีกสามคนก็ทำดีอยู่แต่ก็มีเจ้ามะยังซื้อบื้อจนโง่แก้ไม่หาย

  ไม่รู้จะว่าอย่างไรละครับอดไม่ได้ก็จบละครับ