ฉันเคยเพ่งมองดูเปลวเทียนหน้าหิ้งบูชา แล้วอุปมาเอาว่า ชีวิตเราก็เหมือนเปลวเทียน
เมื่อลมสงบมันก็จะลุกโชติช่วง เปล่งประกาย เหมือนชีวิตที่ไม่มีอุปสรรคและปัญหาใดๆ
ชีวิตก็มีความสุข สดใส ไม่เศร้าหมอง แต่คราใดยามมีกระแสลมพัดผ่าน เปลวเทียนก็
พลอยทำท่าจะดับเพราะแรงลม เหมือนชีวิตที่มีอุปสรรค มีปัญหามารุมเร้า
บางครั้งเราก็แทบประคองกาย ประคองใจไว้ไม่ได้ แต่ถ้าหากเรายกมือมาป้องไว้
เปลวเทียนก็ยังคงเปล่งประกายอยู่ได้ เหมือนชีวิตของเราที่จะต้องหาสิ่งมาปกป้อง
คุ้มกัน และ สิ่งที่จะปกป้องคุ้มกันชีวิตเราให้ประคองอยู่ได้อย่างงดงาม
คือ หลักคำสอนขององค์พระศาสดาของเรานั่นเอง