เที่ยววังน้ำเขียว

ห่างหายจากบันทึกวิถีแห่งความทรงจำไปนานกว่าปี วันนี้นึกคันปาก คันนิ้ว จึงเกิดบันทึกฉบับนี้ขึ้นมาจนได้ ^___^

เรื่องมีอยู่ว่าพี่ๆ น้องๆที่ sun food มุ่งมั่นจัดทริปไปแรลลี่ที่วังน้ำเขียวเราเรียกให้มันดูน่าสนใจ เพราะอยากให้มีกิจกรรมทำระหว่างเดินทาง ไม่ใช่แค่ นั่งรถ ถ่ายรูป กินๆๆๆ แล้วก็กลับ เท่านั้น รวบรวมคนได้ 20 กว่าชีวิต จัดรถได้ 5 คัน แจกแผนที่ แจกโจทย์ให้แล้วก็ลุย!!!

โจทย์แรกระหว่างนั่งรถจาก มวกเหล็กไป palio เป็นคำถามกวนโลก 20 คำถาม พอได้ฟังแล้ว ก็มึนว่าอะไรเนี่ย อย่างเช่น...ทำไมโจรไม่ชอบส่งจดหมาย?, นักฟุตบอลคนไหนชอบขอลูกอมเพื่อน?, อะไรเอ่ย น้ำ5.9?, อำเภออะไรไม่ได้ลอยกระทง? ... ผู้ใหญ่อย่างเรา งง คิดไม่ออก *** แต่พอลองปล่อยตัวเองให้ ชิลชิล ว่างๆ วางสมองซีกซ้ายลง ปล่อยให้สมองซีกขวาเริ่มทำงาน เออ เริ่มตอบได้ แฮะ!!! มิน่าล่ะ เด็กๆ ถึงตอบคำถามแบบนี้ได้เก่ง เพราะว่าไม่มีกรอบมากแบบผู้ใหญ่ ได้เล่นเกมนี้ ทำให้เราหัดคิดแบบแหวกๆ แปลกๆ ได้ก็ดีเหมือนกัน

    ถึง palio โจทย์ให้ถ่ายรูป ที่เหมือนกับรูปที่ Print แจกมาให้ ... เป็นหน้าต่างไม้เก่าๆ มุมเฉียงๆ ความยากมันอยู่ที่ กระดาษ Print มาเป็นขาวดำ และ เป็นรูปที่ถ่ายนานมากแล้ว หากันเท่าไรก็ไม่เจอ จนมาพบหน้าต่างบานนั้น แต่ถูกต่อเติมขอบจนไม่เหมือนในรูป ซะทีเดียว อืม... เล่นเอาซะตาลาย ยอมรับว่ามา palio หลายครั้งแต่ไม่เคยตั้งใจมองหน้าต่างขนาดนี้มาก่อน ได้เห็นสถาปัตยกรรมของหน้าต่างที่หลากหลายจริงจริง อ้อ! ต้องยอมรับเลยว่าคนที่มุ่งหน้ามา palio นั้นก็เพื่อถ่ายรูป ถ่ายรูป และก็ถ่ายรูป สงสัยการถ่ายรูปจะเป็นความสุขของคนยุคนี้ ซะมั๊ง???

ออกจาก palio เราก็มุ่งสู่ร้าน Coffee ozone ผ่านอำเภอวังหมี อ่างเก็บน้ำลำพระเพลิง แล้วก็เข้าสู่ อำเภอวังน้ำเขียว เข้าที่พัก @ไร่เขากบ บรรยากาศแรลลี่สนุกได้หัวเราะกันเต็มเสียงกับกิจกรรมที่เตรียมไว้ เราเตรียมอาหารเย็นอร่อยๆด้วยกัน กินกันเต็มที่ ลมแรง ตกเย็นอากาศก็เย็นจนถึงขั้นหนาว แม้ว่าจะเป็นเดือนมิถุนายนก็ตาม บรรยากาศความสนุสนานเต็มร้อยค่ะ

   แต่ถ้ามองอีกด้านหนึ่ง ธรรมชาติและภูมิประเทศอันสวยงามอำเภอวังน้ำเขียว ดินแดนที่อุดมไปด้วยโอโซนธรรมชาติ...แต่ภาพที่เห็นกลับทำให้รู้สึกสะเทือนใจ ภูเขาหลายลูกถูกไถแบบ skin head ต้นไม้ใหญ่ที่หลากหลายของป่าหายไป กลายเป็นถนน ตึก อาคาร สนามหญ้า และสวนหย่อมบนเนินเขาทั้งหลาย ป่าไม้เริ่มหายไปทีละน้อยๆ โดยรู้ตัวและไม่รู้ตัว ความเจริญแบบเมือง คืบคลานเข้ามาแล้ว  ใครๆที่มาเที่ยววังน้ำเขียว ต่างก็ต้องการมาชื่นชมความสวยงามของธรรมชาติ ของภูเขา สูดอากาศบริสุทธิ์ ให้เต็มปอด และในขณะเดียวกัน ก็ชอบความสวยงามแบบเมืองที่คุ้นเคย...ความสวยงาม กลายเป็นธุรกิจไปแล้ว

   หรือเหตุเพราะคนเราคิดว่า ความสวยงาม...ซื้อขายได้ จึงซื้อจึงสร้างความสวยงามตามแบบฉบับ รสนิยมของตน ตัดรื้อ ถอน ไม้ใหญ่ ไม้รกๆ ออกไป ทำถนนให้รถวิ่ง สร้างสนามหญ้าให้ดูเก๋ ดูคล้ายธรรมชาติก็โดนศัลยกรรมด้วยน้ำมือมนุษย์ ความรู้สึกตอนนั้นคือ "สวยแบบเศร้าๆ" ฉันไม่รู้เหมือนกันว่า โอโซนจะยังอุดมได้อยู่หรือไม่ หาก ธรรมชาติตรงนั้นแปรเปลี่ยนไป

หวังว่ายังมีคนอีกไม่น้อยที่ยังชื่นชมกับความงามของป่าแบบ ป่าจริงๆ เพราะมากกว่าความสวยงาม ป่า คือ ผู้สร้างชีวิตให้กับโลกใบนี้ ป่าควรค่าแก่การเคารพนับถือ ไม่ควรทำลาย ทำร้ายป่า เพราะนั่นเท่ากับทำร้ายตัวเราเอง

* เพียงแค่เรารักสิ่งต่างๆรอบตัวๆได้เท่ากับรักตัวเอง อะไรหลายๆอย่างในสังคมนี้ก็จะดีขึ้น ฉันเชื่ออย่างนั้น

[โสภณ เปียสนิท]

ยังเลยครับ แหะๆ