วันนี้ไปค้นเพลงที่ชอบมาอีกค่ะ เป็นเพลงพระร่าชนิพนธ์ล้นเกล้า ร.6 ก็ยังไม่พ้น คำว่า เห็นแก่ตัว อีกนั่นแหละค่ะ บางครั้งคนไทยอาจต้องเริ่มแก้ไขที่ตัวเองก่อน เพื่อแก้ปัญหาต่างๆ โดยลด ละ เลิก ความเห็นแก่ตัว หันมาสนใจปัญหาส่วนรวม ก่อนปัญหาส่วนตน เนื้อเพลงเป็น ดังนี้ค่ะ
อย่าเห็นแก่ตัวมัวพะวง ลุ่มหลงริษยาไม่ควรที่ อย่าต่างคนต่างแข่งกันแย่งดี อย่าให้ช่องไพรีที่มุ่งร้าย แม้เราริษยากันและกัน ไม่ช้าพลันจะพากันฉิบหาย ระวังการยุยงส่งร้าย นั้นแหละเครื่องทำลายสามัคคี คณะใดศัตรูผู้ฉลาด หมายมาดทำลายให้เร็วรี่ ก็ยุแยกให้แตกสามัคคี เช่นกษัตริย์ลิจฉวีวงศ์โบราณ พราหมณ์ผู้เดียวรับใช้ไปยุแหย่ สาระแนยุญาติให้แตกฉาน จนเวลาศัตรูจู่ไปราญ มัวเกี่ยงกันเสียการเสียนคร ฉะนั้นไซร้ขอไทยจงร่วมรัก จงร่วมสมัครสโมสร เอาไว้เผื่อเมื่อมีไพรีรอน จะได้สู้ดัสกรด้วยเต็มแรง
ไม่มีความเห็น