ประจวบคีรีขันธ์ มหัศจรรย์แห่ง" หาด เขา ถ้ำ" เป็นจังหวัดเดียวในประเทศไทย ที่มีพื้นที่ยาวที่สุด มีอำเภอ 8 อำเภอ ที่เรียงต่อกันตลอดแนวยาวของตัวจังหวัดจากเหนือไปใต้ คือ หัวหิน ปราณบุรี สามร้อยยอด กุยบุรี เมืองประจวบ ฯ ทับสะแก บางสะพาน และ บางสะพานน้อย เรียกได้ว่า เป็นประตูสู่ภาคใต้และภาคกลาง หรือจังหวัดแรกของภาคใต้ และจังหวัดสุดท้ายของภาคกลางก็คงได้นะ
มาคุยต่อจากบันทึกก่อนดีกว่าจ้ะ เมื่อเดินทางออกจากหนองข้าวเหนียว ไปทางใต้เรื่อย ๆ หาเส้นทางที่จะตัดออกไปสู่เส้นทางที่จะไปยังที่ทำการอุทยานเขาสามร้อยยอดให้ได้ (หากไม่ชำนาญทางก็สอบถามชาวบ้านได้จ้ะ เพราะคนประจวบ ฯ "งามล้ำน้ำใจ" จ้ะ) ก็จะลัดไปสู่หาดสวย ๆ อีกสองสามหาด เช่น หาดบางปูที่เป็นที่ตั้งของถ้ำพระยานคร (ซึ่งวันนั้นคุณมะเดื่อไม่ได้แวะเข้าไป) และผ่านมาถึง บ้านคุ้งโตนด อันเป็นหมู่บ้านชาวประมง และมีสถานที่ท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่อ คือ "ถ้ำไทร" ซึ่งคุณมะเดื่อเคยลงบันทึกไปแล้ว ชายหาดที่นี่ไม่ค่อยสวยนัก เพราะเป็นทะเลทรายปนโคลน เป็นทะเลอาหาร แต่ดูรวม ๆ แล้วก็สวยดี (ดังในภาพ)
ตลอดแนวชายหาดอันเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านชาวประมง จะมีแนวกันคลื่นและหินก้อนโต ๆ ถมไปตลอดแนว ในวันที่น้ำลง จะเห็นเรือประมงจอดตลอดแนวชายหาด
(หาดเขาแดงบริเวณปากคลองเขาแดง เมื่อน้ำลงมาก ๆ )
ออกจากคุ้งโตนด จะผ่านหาดสามพระยา ที่คุณมะเดื่อเคยลงบันทึกไปแล้ว และจะเข้าสู่หมู่บ้านเขาแดง ที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยอาหารทะเลสด ๆ คุณมะเดื่อเคยลงบันทึกไปแล้วเช่นกัน แต่ ลงให้ดูแต่ในคลองเขาแดง วันนี้น้ำทะเลลงมาก คุณมะเดื่อจะพาออกไปปากคลองเขาแดงแล้วมองย้อนกลับไปดูคลองเขาแดงและหมู่บ้านเขาแดงจ้ะ
สองภาพบนนี้คือบริเวณปากคลองเขาแดงช่วงต่อกับทะเล เวลาน้ำลงมาก ๆ บริเวณนี้น้ำตื้นไหลลงสู่ทะเลตลอดเวลา
เมื่อออกไปยืนที่บริเวณปากคลองเขาแดงช่วงต่อกับทะเล แล้วมองไปทางตะวันตก จะเห็นหมู่บ้านเขาแดง และลำคลองเขาแดงที่ไหลผ่านหมู่บ้าน หายไปในแนวเทือกเขาด้านหลัง เป็นภาพที่สวยงามยิ่ง (โดยเฉพาะเวลาที่ดวงอาทิตย์จะลับขอบฟ้า)
บริเวณหาดเขาแดงยามน้ำลง จะมีหาดทรายที่แข็งมีน้ำทะเลใส ๆ ให้พอได้ย่ำเดินเล่นได้ออกไปไกลทีเดียว มองไปทางด้านใต้ จะเห็นทิวเขา "เขาขวาง" รูปร่างเหมือนคนนอนขวางทะเลอยู่ ซึ่งหลังเขาขวางออกไปเป็นบริเวณที่ตั้งของหมู่บ้านชาวประมงบ้านทุ่งน้อย
ไหน ๆ ก็มาถึงหมู่บ้านเขาแดง ที่อุดมไปด้วยอาหารทะเลสด ๆ แล้ว ลองมาดูว่า วันนี้ชาวประมงได้อะไรมาจากทะเลบ้าง
ชาวประมงกับเรือคู่ชีพแล่นเรือมาตามลำคลองเพื่อกลับหมู่บ้าน
หอยขาว (ภาพซ้าย) รวมทั้งหอยคาง หอยแครง จะหาพบได้บริเวณชายหาด ยามน้ำลง แต่ไอ้เจ้าตัวขวามือนี้ คุณมะเดื่อไม่รู้จักถามชาวประมงเจ้าของอวนว่าตัวอะไร เขาก็ไม่รู้จักเหมือนกันจ้ะ ตัวมันนิ่ม ๆ เหมือนปลาหมึก แต่มีหนวดเหมือนปะการังนะ
ตัวนี้ "หอยสังข์" จ้ะ (ตามที่คุณน้าเจ้าของอวนบอก) ตัวใหญ่ เนื้อกินได้ด้วย คุณน้าบอกว่า ผัดเผ็ดเด็ดสะระตี่ไปเลย เท็จจริงอย่างไร คุณมะเดื่อไม่เคยชิมนะ เห็นเนื้อแล้วก็ให้หวาด ๆ คุณน้าเจ้าของอวน จะยกเจ้าหอยสังข์ตัวนี้ให้คุณมะเดื่อ แต่คุณมะเดื่อไม่เอาจ้ะ
กั้งตั๊กแตนตัวอ้วน ๆ กับปูม้าเป็น ๆ ยังเดินไปมาได้อยู่เลย บางตัวอาจเมาเรือ นอนน้ำลายฟูมปากเลยจ้ะ
ปูม้าไข่นอกกระดอง ตัวไข่เหลือง (ซ้าย) คือปูที่ไข่ยังอ่อนอยู่ ส่วนตัวไข่ดำ (ขวา) คือปูที่ไข่แก่ใกล้จะออกเป็นลูกปูจ้ะ
ยังไม่ถึงอ่าวประจวบ ฯ เลยจ้ะ (ชายหาดประจวบฯ ยาวมากน่ะแหละจึงยังไม่ถึงประจวบ ฯในบันทึกนี้ ) คงต้องเอาไว้บันทึกหน้าแล้วละนะ ชักจะง่วงแล้ว ติดตาม บันทึกต่อไปละกันจ้ะ
......................................................