07.00 น. วันนี้เป็นวันเสาร์แต่ไม่ได้หยุดเพราะต้องไปช่วยงานที่โรงเรียน ตื่นสายได้นิดหน่อยเพราะมีหน้าที่รับผิดชอบช่วง 09.00 น. แต่ก้ต้องไปไม่สายมากเพราะก็ต้องไปดูสถานการณ์ก่อน เผื่อมีอะไรขาดเหลือจะได้จัดการได้ทัน
09.00 น. มาถึงโรงเรียนได้สักครู่ใหญ่แล้วคุณพิทยาก็โทรมาตามตัวไปช่วยกันที่หอประชุม เพื่อเตรียมลงรับทะเบียนจุดที่สองก่อนการประชุมระหว่างที่รอให้ผู้ปกครองพบอาจารย์ที่ปรึกษาของลูกตัวเองก่อน ผู้ปกครองเริ่มทะยอยมากันมากขึ้น ความวุ่นวายก็เริ่มจะตามมา..คอยดูเถอะตอนลงทะเบียนวุุ่นวายแน่ ๆ
ครูที่ปรึกษาพบผู้ปกครอง
น้ำยาล้างจาน
หมายเหตุ: น้ำยาล้างจานเป็นผลิตภัณฑ์ที่นักเรียนผลิตเอง สารเคมีที่ใช้ก็ไม่ต่างจากของที่ขายตามตลาดทั่วไป คุณภาพและกลิ่นก็คล้าย ๆ กันที่นี่เขาผลิตกันเองใช้กันเองที่โรงเรียน นักเรียนผสมเอง (ข้างห้องพักครูเรานี่แหละ) ควบคุมการผลิตโดย คุณครูพงษ์ธวัช ศรีชำนาญ
10.00 น. ถึงเวลาลงทะเบียนแล้ว...ทำไมซื้อหวยไม่ถูกนะ เพราะที่ทายว่าจะวุ่นวายยังเดาไม่ผิดเลย เราต้องมานั่งรับบัตรเล็ก ๆที่ลงชื่อรับรองจากครูผู้รับรองจุดที่หนึ่งแล้ว แต่ก็ช่วยกันหลายคนแต่ถึงกระนั้นจำนวนผู้ปกครองและนักเรียนที่กรูกันเข้ามาแทบหายใจไม่ออกทีเดียว
ครูครับ ครูค่ะ ลงชื่อรับรองให้ผม (หนู) ด้วย
เมื่อลงทะเบียนเสร็จแล้วท่านผู้อำนวยการและบุคลากรที่เกี่ยวข้องก็กล่าวคำทักทายผู้ปกครองนักเรียนกล่าวถึงเรื่องต่าง ไม่ว่าจะเป็นนโยบายการบริการ การเรียนการสอน การแจ้งกฏระเบียบมากมาย ไม่รู้ว่าผู้ปกครองจะฟังหรือสนใจหรือไม่ แต่ส่วนใหญ่ก็ให้ความร่วมมือด้วยการนั่งฟังจนจบการประชุม...
ผู้อำนวยการโรงเรียนพบผู้ปกครอง
บรรยากาศในหอประชุม
12.00 น. เป็นเวลาที่ผู้ปกครองและนักเรียนได้พบปะกัน และร่วมรับประทานอาหารร่วมกัน สำหรับคนที่ต้องการพาบุตรหลานออกไปข้างนอกก็ต้องมาลงทะเบียนขออนุญาต และ ชี้แจงว่าต้องพาลูกหลานกลับมาส่งก่อนเวลา 15.30 น. เราก็เลยไปช่วยเพื่อนที่จุดรับลงทะเบียนขั้นสุดท้าย (ความจริงหมดหน้าที่แล้วละ หนีกลับก็ได้ แต่มีจิตสำนึกแห่งความดี) กว่าพวกเราจะได้กินข้าวกลางวันก็ล่วงเลยไปประมาณ 13.00 น. หลังรับประทานอาหารเสร็จก็กลับมาทำงานอีกรอบ กว่าจะเสร็จก็บ่านสองโมงเศษ ๆ เป็นอันเสร็จงาน หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
การรับประทานอาหารร่วมกันของครอบครัว
อร่อยมากเลยค่ะแม่
ลงทะเบียนรอบสุดท้าย
ไม่ได้หยุดแต่ก็คุ้ม...ฝึกไว้เหนื่อยนิดเดียวแต่ผลลัพธ์คุ้มค่า...
"จิตสำนึกแห่งความดี" ... อืมม ให้กำลังใจตัวเองได้ดีครับ ;)...
...............................................................................................................
ภาพนี้มีชีวิตครับ ... ชอบ
คนนั่งข้าง ๆ นี่หน้าคุ้น ๆ นะครับ ... บันทึกของเธอจะมีภาพแบบนี้ไหมน้า !
สวัสดีครับ อ. Ongkuleemarn
ต้องให้กำลังใจตัวเองครับ พูดดีเข้าตัวนิดนึงครับ
สำหรับคนข้าง ๆ นี่ก็ไม่แน่ใจครับ ภาพที่เอามาก็กล้องเขาครับอาจารย์
ผมช่วยถ่าย ถ่ายแล้วเอามาแบ่ง ๆ กันครับ (หน้าด้านครับเลยแย่งเอามาลงบันทึกก่อน)
ขอบคุณครับ