วันนี้เป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์ที่สองที่ได้เข้ามาฝึกสอนที่โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์เชียงใหม่ อาจจะผิดหลักการนิดหน่อยที่วันนี้จะขอเล่าเรื่องเราชีวิตความเป็นอยู่ส่วนตัว ซึ่งก่อนที่จะเข้ามาฝึกสอนค่อนข้างกดดันเนื่องจากได้ยินจากรุ่นพี่ สควค.รุ่นที่แล้วเล่าให้ฟัง แต่รุ่นพี่คนนี้เขาทำไว้ดีมากซึ่งก็คือเพื่อนสนิทของดิฉันเอง
พวกเรากลับได้รับการต้อนรับที่ดี แต่ก็กดดันนิดหน่อยคือต้องทำให้ดีเหมือนรุ่นพี่ปีที่แล้ว
สำหรับนักศึกษาฝึกสอนคณิตศาสตร์เรามีห้องส่วนตัวที่ไม่ค่อยส่วนตัวเท่าไหร่ อาศัยอยู่ด้วยกัน 4 คน 2 คนมาจาก มช. เป็นรุ่นน้องที่นิสัยน่ารักมาก และอีกสองคนก็คือดิฉันและพี่พิทยา แต่มีพิเศษมากกว่านั้นคือห้องนี้อยู่ในในห้องคุมอง จึงทำให้เด็ก ๆ เข้า ๆ ออกๆ เป็นประจำ
แต่มีเด็กอีกคนหนึ่งชื่อว่าน้องต้น ซึ่งเป็นเด็กพิเศษอายุ17ปี แต่น้องอยู่ป.6เข้ามาอยู่ด้วยเป็นประจำทุกวัน คาบไหนครูดุหน่อยแกก็จะกลับไปนั่งเรียน คาบไหนไม่ค่อยดุจะมานั่งตากพัดลมอยู่หน้าโต้ะดิฉัน และชวนคุยไม่หยุดเลย แถมยังชอบร้องเพลงชิมิมีท่าเต้นประกอบด้วย และเพลงไว้ใจได้ก๋า ทุกวัน และอีกหลายเพลง บางเพลงก็ถูก บางเพลงก็มั่ว เราก็เลยเรียกห้องนี้ว่า ห้องพักนักศึกษาฝึกสอนและห้องพักต้น
มีวันหนึ่งที่เพื่อนสนิทของดิฉันรุ่นพี่ สควค. ปีที่แล้วขึ้นมาจากอมก๋อยและเราได้ซื้อสาหร่ายฝากให้น้องต้น วันรุ่งขึ้นก็เลยเอาไปให้แก แต่แกบอกว่าจะเก็บไว้ที่แม่ครูปอก่อน ก่อนกลับบ้านจะมาเอา
แต่หลังจากกินข้าวกลางวันเสร็จแล้วแกก็เข้ามาที่ห้องและเอาขนมมาถุงหนึ่ง และบอกว่าจะเอามาให้แม่ครูปอที่อุตส่าเอาสาหร่ายมาฝาก ก็เลยซื้อตอบแทน ตอนนั้นอึ้งเลยน่ะ ถึงแม้แกจะเป็นเด็กพิเศษแต่บางมุมแกน่ารักมาก ๆ ถ้าเรารักเขา เขาก็จะรักเราตอบ มันคือสิ่งที่พิเศษและดิฉันไม่เคยคาดคิดเลย
น้องต้นจะเรียกดิฉันว่าแม่ครูปอ เนื่องจากปีที่แล้วแกเรียกเพื่อนสนิทดิฉันแบบนี้ ซึ่งเป็นคำเรียกที่น่ารักมาก ๆ และฟังดูมีความหมายที่ดี บางทีดิฉันเองคิดว่ายังไม่เหมาะกับเราเลยน่ะคำพูดนี้ และต่อไปนี้ในบันทึกนี้จะได้ยินชื่อน้องต้นเกือบทุกวันเลยค่ะ
สำหรับวันนี้ไม่มีคาบคุมองแต่สอนตั้งแต่ม1/1-ม.1/4 เนื้อหาที่สอนห.ร.ม. และการนำไปใช้ ห้องม1/4เป็นห้องทดลองแผนก็ตามนั้นคือติด ๆ ขัด หน่อย แต่ห้องอื่นก็สามารถสอนผ่านไปด้วยความราบรื่นดีค่ะ
ก่อนกลับบ้านตรวจงานคุมองที่วันนี้ไม่ได้สอนแต่ช่วยครูพี่เลี้ยงตรวจ
ไม่มีความเห็น