ยิ้มกลางสายฝน
...ยิ้มน้อยๆที่มุมปาก ขณะที่น้ำตารินไหล
...ยิ้มน้อยๆที่มุมปาก ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความจริงใจ ขณะสรรพสิ่งกำลังขับเคลื่อนไปในเช้าวันฝนตกหนัก
...ด้วยยิ้มน้อยๆที่มุมปาก จะทำให้ใจสามารถฝ่าฟันสายฝนที่กลั่นแกล้งไปได้
...หัวเราะเถอะหากอยากจะเยาะเย้ยชีวิตสมมุตินี้ เพราะมันกำลังผ่านไปเป็นอีกสิ่งอื่นในอีกไม่ช้า
...มันเปลี่ยนไปตลอดเวลาขณะหายใจเข้าออก แต่เราไม่ตามลมหายใจนั้น
...ร้องให้เถอะหากน้ำตามันจะช่วยให้เข้าใจชีวิตสมมุตินี้ และตามมันไปท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงในทุกขณะลมหายใจเข้าออก
...ยิ้มน้อยๆที่มุมปาก ขณะที่น้ำตารินไหล
...ท่ามกลางสายฝนที่กลั่นแกล้งของเช้าวันจันทร์
คำสำคัญ (Tags): #ลมหายใจ
หมายเลขบันทึก: 442741เขียนเมื่อ 6 มิถุนายน 2011 19:58 น. ()ความเห็น (1)
ขอบคุณกำลังใจจากคุณ ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
ตัณฑุลาวัฒน์.