ขอบคุณเวลาที่นำพาพวกเรามาเจอกัน
บันทึกเป็นบันทึกสุดท้าย ส่งท้ายกับ Blog นี้ แต่คงไม่ใช่บันทึกสุดท้ายแน่นอน เพราะมีเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตอีกตั้งมากมายที่รอวันบรรยายออกมาเป็นตัวอักษร
ขอบคุณอาจารย์ ขอบคุณรายวิชานวัตกรรมและเทคโนโลยีเพื่อการศึกษา ที่ทำให้รู้จักกับการเขียน Blog ซึ่งทำให้มีประโยชน์อย่างมากก็ผู้ที่ต้องการถ่ายทอดและผู้ติดตามชม กับเรื่องราวต่าง ๆ มากมายที่จะถูกนำมาถ่ายทอดผ่าน Blog นี้
ผ่านมาได้ครึ่งทางแล้วสำหรับการเรียนครู กับโครงการ สควค. ขอบคุณเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่อยู่ร่วมกันมา และจะอยู่ร่วมเป็นเพื่อนเดินทางกันต่อไปจนถึงจุดมุ่งหมายที่ทุกคนได้หวังไว้ ขอบคุณวันเวลาที่นำพาให้เรามาเจอกันและขอบคุณเรื่องราวดี ๆ ที่เพื่อน สควค. และบุคคลอื่น ได้นำมาแบ่งปันผ่าน Blog สุขในและมีความสุขที่ได้รับและได้แบ่งปันผ่าน go to know และจะติดตามเรื่องราวของเพื่อน ๆ สควค. ผ่าน Blog นี้จากนี้และตลอดไปครับ
จากใจ เด็กชายเคมี
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ น้องเด็กชายเคมี
ขอโทษที่พี่อาจทำให้น้องถูกหักคะแนนไปบ้าง
ขอบคุณที่ให้อภัยในความไม่รับผิดชอบของพี่
น้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับพี่ในเรื่องของความรับผิดชอบค่ะ
ดีใจที่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันค่ะ
จะเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ :)
สวัสดีครับ คุณพี่Luna soo
คะแนนไม่ใช่ปัจจัยหลักหรอกครับ
สิ่งที่น้องต้องการที่มิตรภาพที่แสนงดงาม
ดีใจเช่นกันที่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน
ขอโทษนะคะ
ถ้าคำถามดูโง่ไปแต่ไม่ทราบจริงๆค่ะ
โครงการ สควค มันย่อมาจากอะไรคะ
สงสัยมานานแล้ว
เจ้าของบันทึกมาตอบปัญหาผู้มาเยี่ยมเยือนด้วยครับ ;)