ในคัมภีร์อรรถกถาธรรมบท ได้ปรากฏเรื่องราวเกี่ยวกับความรักหลากหลายมิติ และที่น่าสนใจคือ ในวรรคหนึ่ง (จากจำนวน ๒๖ วรรค) พระอรรถกถาจารย์ได้บันทึกคำสอนของ
พระพุทธเจ้าที่เกี่ยวข้องกับความรักในแง่มุมต่างๆ โดยใช้อุปปัตติเหตุ คือ เหตุเกิดของเรื่อง เป็นโครงเรื่อง ใช้เวยยากรณภาษิตร้อยกรองผสมร้อยแก้ว มีเหตุการณ์ สถานที่ ตัวบุคคล เล่าเรื่องราวอธิบายธรรม มีคาถาธรรมบทสอดแทรกไว้ โดยใช้ชื่อว่า“ปิยวรรค” ดังนั้นบทความชิ้นนี้จึงมุ่งหาคำตอบถึงแง่มุมของความรักที่ซ่อนเร้นในคัมภีร์นี้ (อ่านบทความฉบับเต็ม)