ธรรมชาติกับความตาย
...สองวันมานี่...ความตาย...ที่ถูก..เฝ้ามอง....ทุกมุมโลก...(มันความตาย..ที่อาจจะไม่ธรรมดา..."หล่อน" เก็บไปแอบคิด)....เพราะมีผู้ยินดี..กับความตายนั้น...(มากมาย..และโห่ร้อง..)....ความตายมีอยู่ในธรรมชาติและเป็นธรรมดาโลก...แต่หากความตายนั้นถูกกำหนด...(โดยมนุษย์..ความไม่ธรรมดาจึงเกิดขึ้น..)...ความตายอย่างไม่ธรรมดาจึงมีหลายระดับในความรู้สึก...หากเศร้าหมอง..คงเป็นธรรมดาของชีวิต..ที่มกมุ่นอยู่กับ..การแยกตัวตน..และความเคยชินในสิ่งดีๆ...หาก...มีคำว่า..ตายเสียได้ก็ดี...หรือ..แถมสาปส่ง..และแสดงความยินดีให้ด้วย...ก็ต้องคิดตามไปอีกรูปแบบ..ถึงเบื้องหลังการตายนั้นๆ...คำถามเกิดขึ้นมากมาย...คำตอบ...คงเหมือน..ก้อนหินที่ถูกโยนลงน้ำ....(หินที่โยนนั้นก้อนใหญ่หรือก้อนเล็ก...)
..เมื่อ"ความตาย"..เกิดขึ้น....ร่าเิริง.หรือยินดี.ได้หรือเปล่า..อะไรจะเกิดขึ้น..ถ้า ไปยินดี..กับ..ความตาย..นั้น.....
ความเห็น (5)
ขอบคุณค่ะ..การตายเป็นเรื่องของสังขารที่ไม่เที่ยง..ที่ยังอยู่ตลอดไปคือ จิต ของพวกเราที่ล้วนทุกข์สุขไปตามกระแสกรรมและอุปกิเลส..จะสะสม..ติดยึด..ละวาง..
- พูดถึงความตาย ก็ไม่น่ากลัวเพราะทุกคนต้องพบต้องเจอ
- พบเห็นที่เกิดขึ้นกับคนทั่วๆไป เศร้าเสียใจก็เพียงระยะเดียว
- ถ้าพบเจอกับคนใกล้ตัว คง เสียใจระยะยาวนาน
- กับตัวเองคงไม่ต้องคิด ขอให้ตายอย่างสงบ ไม่เป็นภาระกับลูกหลาน
- จึงคิดว่าการตายก็เป็นวิธีการที่ดี หมดทุกข์ หมดสิ้น
..สวัสดีค่ะ..คุณมะเดื่อ...เวลานี้ที่กำลังเขียนแดดจ้า..อุณหภูมิอยู่ที่..หก..องศา.จ้า..ต้นไม้ที่นี่ก็รอฝนอยู่เหมือนกัน..เพราะธรรมดาอากาศเมษา..เขาจะปรวนแปรไม่แน่ไม่นอน..ฝนตกแดดออก..แถมบางทีมีหิมะด้วย..แต่ปีนี้..ตั้งแต่มาหนาว..และมีแดดให้ตากกายและใจเจ้าค่ะ....ต้นไม้ดอกไม้แข่งกันออกดอก..แตกใบ..ถ้าไม่มีฝนโปรยปรายมากันบ้าง...ก็..จะพากันตาย..ลูกเดียว..อ้ะะๆๆๆ...ยายธี..ก็เกือบตาย..เพราะมันหนาวจ้ะ...ปรับตัวไม่ทัน..อิอิ...(ขอขอบคุณทุกท่านที่มาให้ความคิดเกี่ยวกับความตาย..ที่เราไม่ควร..ประมาท..นะเจ้าคะ...เพราะเขาจะเป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์มาก..มาเยี่ยมเมื่อไร..ต้องไปกับเขาทันที...อ้ะะะๆๆๆ....ปฏิเสธไม่ได้...เฮะ...)
ใบไม้ขจีสด ต้านลมฝน คลุมลำต้นตะหง่านสูง สักวันถึงคราวเหี่ยวแห้งโรยร่วงไปตามกาล...