กลุ่มร้อยรสบทกวี : บทกวีที่ให้กำลังใจ...ผมจะเก็บรักษาไว้ในก้นบึ้งของลมหายใจ (2)

บทกวีที่ให้กำลังใจ...ผมจะเก็บรักษาไว้ในก้นบึ้งของลมหายใจ ตอนที่ 2 นะครับ ผมขอนำเสนอ บทกวีจาก 5 ท่าน 5 รูปแบบที่ให้กำลังใจ ดังนี้

 

6.  คุณ KRUDALA  ผมมองเห็นรูปถ่ายที่มีพร้อมรอยยิ้ม นั่นก็เพียงพอสำหรับกำลังใจของคน ๆ หนึ่งที่ได้รับ ผมชอบบทกวีนี้จังครับ 'ดวงดาวแห่งความหวัง' (http://gotoknow.org/blog/krudala/434885) ผมตีความได้ว่า เป็น 'กำลังใจอยู่ได้เพราะความหวัง '  และคุณครูดาหลา ยังสะท้อนมุมมองอีกว่า ดวงดาว...แห่งความหวัง... ดวงดาวขลังความงดงาม... ความสำเร็จทุกยาม ความสุข... ความสดใสเอย

  

"...ดวง...ดารา         พร่าพราย     ในเวหน

ดาว...กุศล           หนุนนำให้     ใจหรรษา

แห่ง...จักรวาล     ระยิบผ่าน      สายธารา

ความหวัง...เจิดจ้า  มวลพฤกษา  พร่างพรูพันธุ์..."  

  

7. คุณ ธรรมทิพย์  คุณครูเป็นนักกลอนมือฉมังมาก งานหลาย ๆ ชิ้น จึงงดงามและละเมียดละไม เข้าถึงความคิดและวิญญาณในการสื่อสารออกมา สำหรับผม ผมชอบกวีบท 'ว่างเปล่า'  (http://gotoknow.org/blog/tham-tip2/317117) ผมค้นพบว่า 'กำลังใจเกิดจากความว่างเปล่า' และเหมือนที่คุณครูบอกอีกนั่นแหละครับ 'ยามใดใจสงบ เจ้าจักพบความยิ่งใหญ่'

 

"...ยามใดใจสงบ
เจ้าจักพบความยิ่งใหญ่
โลกนี้มีสิ่งใด
ว่างเปล่าไซร้ไร้ตัวตน...'

  

8. คุณ ปณิธิ ภูศรีเทศ คุณครูเป็นศิลปินที่เป็นกวี และเป็นกวีที่เป็นศิลปะ พร้อม ๆ กัน  ผมชอบบทกวี บทนี้ของครูจัง 'ก้าวต่อไป'   (http://gotoknow.org/blog/pani/421830) 'กำลังใจที่เกิดจากการได้คิดถึง' เพราะเมื่อเราคิดถึงต้นไม้ ทะเล ภูเขา สายน้ำ และคนที่เราเคยอยู่ด้วย ทำให้เราเกิดความรู้สึกประหลาด กระปี้กระเปร่า และมีแรงในการก้าวเดินไปข้างหน้าครับ

 

 

" ...มารักษา แผลใจ ในอ้อมอก       

มีกิ่งไหว ใบวก มิเว้นว่าง

ปลอบคนพ่าย ให้ทุเลา ร้อนเบาบาง

เพื่อก้าวย่าง อย่างไม่ท้อ...ก้าวต่อไป..."

9.   คุณ สันติสุข สันติศาสนสุข ผมไม่ทราบว่า พี่ทำงานอะไรเลย ? รู้เพียงว่า คนอะไร...ชื่อและนามสกุลเพราะพริ้งจังเลย และเดา ๆ ว่า คงทำงานเกี่ยวกับเด็ก เพราะเห็นเขียนกวีที่มีเด็กหลายชิ้น ผมชอบบทกวีของพี่หลายชิ้น หลายหลากอารมณ์และมุมมอง ถ้อยคำที่ละมุนละไม ชวนให้เคลิ้มฝันไปกับพี่ (ถ้าผมเป็นหญิงสาว คงหอบผ้าหอบผ่อนไปอยู่กับพี่) บทกวีที่ให้กำลังใจของอย่างมาก คือ 'เราจะเป็นแสงตะวัน ด้วยกันไหม ?' (http://gotoknow.org/blog/s-an/429462)  ใช่ครับ คนเราควรสร้าง  'กำลังใจจากการเป็นผู้ให้' ซึ่งผมก็อยากเป็นแสงตะวันเฉกเช่นกับพี่ แต่ตอนนี้ของเป็นเพียงแสงหิ่งห้อยไปก่อนนะครับ

 

"...เราจะเป็นแสงตะวันด้วยกันไหม

ส่องทางให้เยาวชนพ้นปัญหา

ได้เริ่มต้นเดินทางสร้างชีวา

ให้เป็นคนมีค่าของแผ่นดิน..."

 

10.   คุณยาย คุณยายมีอาชีพที่สายเดียวกับผม ทำให้เราต่างเข้าอกเข้าใจกัน และมีมุมมองที่คล้ายกันในหลายเรื่อง คุณยาย เป็นคนที่ผมอ่านบันทึกแต่ไร ผมยิ้มละไมทุกที 'น้องนางบ้านนา' คนนี้ ถ้าเกิดทันผม ผมขอเทียบรุ่นทันที คนอะไรน่ารัก และใจบุญสุนทานเสมอ  ผมชอบบทกวีของคุณยาย บทนี้ครับ 'ไม่อยากเป็นทิชชู'  (http://gotoknow.org/blog/khongdee/419589)   คุณยายเขียนเรื่องราวที่ได้เจอะเจอ หรือผ่านเข้ามาในชีวิต อาจเป็นเรื่องของบุคคลใกล้ชิด เพื่อนสนิท สัตว์เลี้ยง หรือต้นไม้ บรรยากาศจะเป็นแบบสบายๆและผ่อนคลาย ใช่ครับ คุณยาย 'กำลังใจที่เกิดจากการผ่อนคลาย'

 

"...เป็นทิชชู ต้องสู้ทน โดนเหยียบย่ำ 

ดูซิดู ดูคนทำ ช้ำเหลือแสน

โกรธเคืองใคร หรือไร จึงแก้แค้น

ทุกวันแสน อึดอัด ขัดใจจัง..."

 

จุดจบที่จับใจของบทกวีที่ให้กำลังใจ

สำหรับผม ได้รับกำลังใจจากกัลยาณมิตรอีก 5 ท่าน รวมเป็น 10 ท่าน ผ่านบทกวีที่ทำให้เซลล์ในร่างกายของผม กระตุ้นได้อย่างต่อเนื่อง อรรถรสที่ลุมลึกและลึกซึ้ง และเกิดจินตนาการที่กว้างไกล

นี้คือ กำลังใจที่ผมได้รับ จำนวน 10 รูปแบบ ครับ

 

1. 'กำลังใจในการเดินทางไต่ความฝัน'

2. 'กำลังใจในการเคียงบ่าเคียงไหล่กับใครสักคน '

3. กำลังใจที่ได้รับจากคุณครู ' 

4. กำลังใจที่ได้รับจากคุณแม่ '

5. 'กำลังใจที่ได้รับจากอยู่สวนอ่านหนังสือ

6. 'กำลังใจอยู่ได้เพราะความหวัง ' 

7. 'กำลังใจเกิดจากความว่างเปล่า

8. 'กำลังใจที่เกิดจากการได้คิดถึง'

9. 'กำลังใจจากการเป็นผู้ให้'

10. 'กำลังใจที่เกิดจากการผ่อนคลาย

 

และยังมีบทกวีที่ให้กำลังใจอีกหลายรูปแบบครับ คราวนี้ ผมขอออกนอกกลุ่มร้อยรสบทกวีนะครับ ...โปรดติดตามตอน 3 ครับ....

 

[♥อุ้มบุญ♥]

เยี่ยมๆๆๆๆ น้องพี่...เก่งมาก