มหกรรมเครือข่ายนวัตกร2554(2)
เวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้
วันนี้ขอเล่าถึงการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในห้อง3: บันทึกขุมความรู้ "การดูแลผู้ป่วยโรคเรื้อรังและกลุ่มเสี่ยง" ในห้องนี้มี3เรื่องแต่ที่กลุ่มเรารับผิดชอบคือหัวข้อ " การบริหารจัดการโรค CKD/ การดำเนินงานCAPD "
วิทยากรทั้งสามได้แก่ นพ.พิสิฐ อินทรวงษ์โชติ หมอโรคไต รพ.หนองคาย ผู้ซึ่งเติมสีสันในการเล่าในวันนี้ เรียกได้ว่าเป็นพระเอกของทีมทีเดียว(จริงๆมีชายหนุ่มเพียงคนเดียว) อีกคนคือคุณธิดารัตน์ สุตะโคตร(น้องนุช) จากรพ.สกลนครผู้ที่มีผลงานการพัฒนางานCAPD อย่างก้าวหน้ารวดเร็ว ถือว่าเป็นดาวรุ่งเลยทีเดียวและอีกคนเป็นใครไปไม่ได้นอกจากตัวข้าพเจ้านั่นเอง ซึ่งก็คร่ำหวอดมาในวงการพอสมควร(ว่าเองซะงั้น)
ผู้ดำเนินการสาวสวยและมากด้วยลีลาคนนี้ น้องหน่อยนันทนา เสวตวงษ์ ซึ่งทำหน้าที่ได้ยอดเยี่ยม
บรรยากาศแบบเป็นกันเอง... พวกเราช่วยกันเล่าถึงการดำเนินงานและการพัฒนาการดูแลผู้ป่วยล้างไตทางช่องท้อง ตั้งแต่การคัดเลือกผู้ป่วย การจัดระบบดูแลตั้งแต่แรกรับจนจำหน่ายกลับบ้านและการดูแลต่อเนื่องร่วมกันกับภาคชุมขน การเล่าทำให้เห็นความเชื่อมโยงเป็นทีมเดียวกันของทุกคนที่เกี่ยวข้องเรียงร้อยการดูแลแบบเชื่อมโยงกัน โดยความร่วมมือที่ดีทั้งแพทย์ พยาบาล สถานีอนามัยหรือรพ.สต.และที่สำคัญภาคประชาชนได้มีส่วนร่วมในการดูแลและจัดบริการแก่ผู้ป่วยซึ่งเป็นคนในชุมชน ทั้งนี้ภายใต้ความร่วมมือที่ดีของผู้ป่วยและญาติด้วย การดูแลจึงจะมีคุณภาพ น้องนุชเล่าถึงการพัฒนาบ้านตนแบบที่เป็นที่ดูงานแก่ผู้ป่วยรายใหม่ มีการขยายเครือข่ายการดูแลในชุมชนให้ครอบคลุม ซึ่งเรื่องเครือข่ายถือว่าเป็นจุดเด่นของ รพ. สกลนครรวมทั้งการจัดระบบการดูแลที่ดี
ส่วนรพ.หนองคายนพ.พิสิฐ ได้เล่าถึงบทบาทของแพทย์ที่ดูแลเรื่องใดบ้าง ท่านบอกว่าการดูแลอาศัยทีม การให้เกียรติกัน การพูดคุยกัน "เสวนา จิบกาแฟ แก้ปัญหา พัฒนางาน" คุณหมอจะพาทีมคุยกันทุกวันพุธ นอกจากนั้นยังเป็นหัวหน้าทีมที่เอาใจใส่ผู้ป่วยทุกครั้งที่มาตรวจตามนัดท่านต้องจัดเวทีพูดคุยกับคนไข้เพื่อความเข้าใจและเป็นการสื่อสารโดยตรงระหว่างแพทย์กับคนไข้
นอกจากนั้นยังได้มีการนำนวัตกรรมมาใช้ในการแก้ไขปัญหาทำให้ผู้ป่วยได้รับประโยชน์สูงสุด ส่วนตัวดิฉันเองก็เล่าถึงการมีบทบาทของชมรมเพื่อนโรคไต ภาคจิตอาสา การติดตามเยี่ยมบ้าน การเชื่อมโยงกันในทุกภาคส่วน
ภาพของการดูแลเมื่อได้แลกเปลี่ยนกันในเวทีนี้คิดว่าน่าจะทำให้ผู้ฟังได้ทราบความเป็นไป และเกิดความคิดต่อยอด
คุณหมอพิสิฐตอบคำถามน้องหน่อยที่ว่า "เหนื่อยมั๊ย ท้อมั๊ย ท่านบอกว่าก็มีบ้างเมื่อคนไข้ติดเชื้อ ซึ่งก็จากหลายสาเหตุด้วยกัน แต่เมื่อรักษาแล้วคนไข้หายหรือดีขึ้น ก็หายเหนื่อยเลยทีเดียว"
ความเห็น (7)
สุ-มหาวิทยาลัยชีวิตที่ไม่มีวันปิดทำการ
สวัสดีคะ น้องนาง พี่สุก็คิดถึงน้องนางเช่นกันคะ ยิ่งมาอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับการดูแลการปรนนิบัติทั้งของหมอพยาบาล คนเฝ้าไข้ และคนที่เป็นแล้วเรียนรู้การดูแลตนเอง ทำให้คิดหนึ่งกิจกรรมที่เคยร่วมอาสากันทำครั้งนั้นเพื่อคนเป็นโรคไต ไม่ตายไว ยังไม่มีวันลืมเลยคะ ที่พี่สุหายเงียบไป เพราะพี่สุเข้าระบบไม่ได้ คงจะเนื่องจากว่า พี่สุหยุดเขียนไปนานเลย เนื่องจากว่า เลี้ยงลูกคนใหม่ บิ๋มบรีม ทำให้เวลาที่เคยว่างกลับไม่ว่างคะ และเวลาจะเข้ามาเยี่ยมกัลยาณมิตร ดันเข้าระบบไม่ได้ พี่สุก็น้อยใจเป็นเหมือนกันนะคะ เหมือนเขี่ยเราออกจากรายการ ก็พอดีกลับพี่สุไม่ค่อยว่างเหมือนเมื่อก่อนคะ ก็เลยแทบจะบอกว่าทิ้งไปเลย ไม่เขียน แต่แวะไปเยี่ยมใครๆๆบ้าง ไปก็เป็นแบบเข้าระบบไม่ได้นี่แหละคะ พี่สุยังเกรงเลยว่า จะมีใครใช้ชื่อพี่สุ แบบนี้ไปเม้นท์กับใคร แบบไม่สร้างสรรค์หรือเปล่า เลยโดนลงโทษซะนี่ ว่าไปว่า พี่สุคิดถึงทุกๆคนน้า ไว้บิ๋มบรีมโตแล้ว จะร่วมกิจกรรมอาสาเหมือนเดิม ตอนนี้ต้องทำกิจกรรมอาสา ที่ยิ่งใหญ่ไม่ธรรมดา เลี้ยงบิ๋มบรีมให้โต ช่วงนี้ได้ 1 ปีกับ 5 เดือนแล้วคะ อดทนอีกหน่อย พี่สุช่วงนี้ก็โทรมไปเหมือนกัน เพราะเลี้ยงลูกคนนี้แหละ กลางวันจ้างคนมาเลี้ยง เลี้ยงโมงเช้า ถึง สี่โมงครึ่งเย็นเขาก็กลับบ้าน หลังจากนั้นไปจนตอนกลางคืนเช้าเลี้ยงเอาเองคะ ตอนเป็นทารกพี่สุแทบกระอัก เพราะลืมสูตรไปหมดแล้ว พี่สุแทบกินก็ไม่ได้กิน นอนก็ไม่ได้นอน พอช่วงนี้เริ่มมีประสบการณ์ เริ่มดูแลตนเองใหม่คะ เม้นท์เหมือนจดหมายเลยนะคะ คิดถึงนะคะ ขอบคุณมากคะที่ไปเยี่ยมพี่สุคะ พี่สุแวบเข้ามาเยี่ยม เลยเห็นว่าน้องนางเข้าไปเยี่ยมพี่สุคะ ไว้พี่สุว่างแล้วจะสมัครใหม่นะคะ คนดี สวัสดีคะ
เหนื่อยหรือไม่ ก็ขอเป็นกำลังใจให้น้องนางก็แล้วกันนะคะ
สวัสดีค่ะพี่มณีวรรณ
- คุณยายมีเรื่องขำๆมาบอกค่ะพี่ ไม่รู้ว่าน้องได้ชื่อ มนัญญา มาจากไหน ตอนที่เขียนกลอนขอบคุณพี่น้องชาวโกทูโน ที่มีชื่อมนัญญาน่ะหมายถึงพี่ค่ะตอนนั้นนึกถึงหน้าพี่แต่ทำไมออกมาเป็นมนัญญาก็ไม่รู้ซี วันนี้ยังเขียนมนัญญาเลยค่ะ ดีนะที่เลื่อนขึ้นดูก่อนบันทึก ไม่งั้นก็นำไก่มาขายอีกรอบแน่ๆ เคยเม้นต์ผิดมาสองสามครั้งแล้วค่ะพี่ แป่ว...
สวัสดีค่ะพี่มณีวรรณ
- คราวนี้แวะมาส่งกำลังใจค่ะพี่
- สุขสันต์วันทำงานนะคะ
ถึงพี่สุที่น่ารัก
เขียนจดหมายถึงกันซะยาวเลยนะคะ คิดถึงเหมือนกันค่ะ
เราก็หัวอกเดียวกันประมาณว่าห่างหายจากวงการ
ตอนนี้เรียนหนังสือค่ะ เรียนตอนแก่ก็ลำบากพออยู่แล้วและทำงานหนักมากอีก
ชีวิตก็เลยดูยุ่งๆไปหมด
ไม่เป็นไรค่ะ คิดถึงก็แวะมาเยี่ยมกันนะคะ
 |
สวัสดีค่ะคุณยาย
แหมเข้าใจผิดกันซะนาน คุณมนัญญามีตัวตนจริงค่ะแต่คนละคนกับพี่
ขอบคุณนะคะที่มาให้กำลังใจกัน
สวัสดีครับพี่นาง....
แวะมาเยี่ยมเยียนด้วยความระลึกถึงครับ....
