ภาษิตล้านนา(คำบ่าเก่า)๑.อย่าดูหมิ่นเจ้า อย่าเล่าขวัญนาย อย่าขายของฝาก อย่าปากบ่เป๋นธรรม

ควรทำในสิ่งที่ควรทำ ปฏิบัติตนให้เหมาะสมบุคคล และ กาลเวลา

 "อย่าดูหมิ่เจ้า อย่าเล่าขวัญนาย อย่าขายของฝาก อย่าปากบ่เป๋นธรรม"

อย่าดูหมิ่นเจ้า หมายความว่า สามัญชนควรจะอ่อนน้อมถ่อมตน ควรเคารพนับถือผู้มีตระกูลสูงศักดิ์ เมื่อพบเห็นท่านหรือได้เข้าเฝ้าท่านต้องเคารพและอ่อนโยน

อย่าเล่าขวัญนาย หมายความว่า ผู้ใต้บังคับบัญชาหรือลูกน้องไม่ควรนำเรื่องส่วนตัวของเจ้านายหรือผู้บังคับบัญชามากล่าวขวัญหรือประจานให้ผู้อื่นรู้

อย่าขายของฝาก หมายความว่า อย่านำของที่คนอื่นซื้อมาฝาก(ซึ่งอาจจะเป็นญาติ พี่ น้อง เพื่อน ผู้บังคับบัญชา) ของนั้นอาจจะมีค่ามากหรือน้อยก็ตามไม่ควรนำไปขาย

อย่าปากบ่เป๋นธรรม หมายความว่า การพูดจาปะทะสังสรรกับคนหลายฝ่าย ควรพูดจาสุภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งอย่าพูดคำหยาบต่อหน้าสาธารณชน เป็นผู้ใหญ่ก็ควรพูดจากับเด็ก ๆ ด้วยวาจาสุภาพ ไม่ควร ดุด่า บุตร หลาน