ปฐมบท ของ การฝึก พหุยุทธ์มวยไทย..เพื่อสุขภาพ

แบบฉบับของความสำเร็จในการขับเคลื่อนของ จิตวิญญาน มวยไทย"บัวขาว ป.ประมุข"

การขับเคลื่อน กายใน ด้วย จิต และ อารมณ์ สู่ การสร้างความเข้มแข็ง ของ กายนอก

..มวยไทย คือ ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวของชนเผ่าไท/ลาว มานับพันปี เป็นส่วนหนึ่งในการขับเคลื่อน วิถีชีวิต วัฒนธรรม และ ความเป็นชาติ มาจนถึงปัจจุบัน เมื่อชนเผ่าไต ได้ตั้งรกรากเป็นสังคมกลุ่มใหญ่ อยู่ใน ดินแดนสุวรรณภูมิ ซึ่งประกอบด้วยคนหลากหลายชนเผ่า ทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนและพัฒนาทั้งทางลบและทางบวก เพื่อให้เป็นประโยชน์ต่อการอยู่ร่วมกัน โดยผสมผสานกับ ศาสนา ความเชื่อ ของหมู่ชนทั้งผู้อยู่แต่เดิมและผู้เข้ามาอยู่ใหม่ ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวมวยไทย จึงมีผลต่อการสร้างอุปนิสัย แนวคิด บุคลิกภาพ ให้ คนไทย มีจุดเด่นของ ความเป็นไทย คือ ผู้มีความเรียบง่าย มีความสง่างาม มีไมตรีจิต และมีความเบิกบาน ซึ่งเป็นหลักสำคัญของพุทธศาสนิกชน..
..ดังนั้น การฝึกพหุยุทธ์มวยไทยเพื่อสุขภาพและความเป็นไทย..จึงเริ่มต้นจากภายใน สู่ภายนอก..ณ.ที่นี้ ขอเริ่มด้วย การฝึกหายใจแบบ ยุบ พอง ซึ่ง พระสงฆ์ใช้ในการพิจารณาจิตและฝึกสมถกรรมฐาน.. ซึ่ง”ท่านพระอาจารย์หลวงพ่อจรัญ” วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี ได้กรุณาอธิบายไว้ชัดเจน คือ หายใจเข้า..ตัวพอง ท้องพอง ออก..หายใจออก ตัวยุบ ท้องยุบเข้า.. (ทั้งนี้ท่านที่สนใจขอได้ศึกษาเพิ่มเติม) ..ค่อยๆทำ และค่อยๆเพิ่ม ความแรง ความลึก จนชำนาญ ทั้งนี้ ในขณะที่หายใจ ให้พิจารณาจิต ตามลม เข้า ออก ด้วย..ลองทำดูนะครับ..และลองพิจารณาดู ความเปลี่ยนแปลง ของ อารมณ์ และร่างกายไปด้วย..
..สำหรับท่านที่ตั้งใจฝึกพหุยุทธ์มวยไทย..สำหรับการฝึกขั้นต้นคือการฝึกหายใจ ฝึกสมาธิแบบนิ่ง และฝึกสมาธิแบบเคลื่อนไหว..ซึ่งต้องใช้ความสงบ ความอดทน ความประณีตของจิตใจและความศรัทธาเชื่อมั่น หลายท่าน อาจกังวล เรื่องที่คิดว่า เป็นอุปสรรคภายนอก เช่น สถานที่ เครื่องแต่งกาย ภูมิอากาศ เวลา ร่างกายของตน (ที่คิดว่าไม่ปกติ) หรืออะไร?ต่างๆ มากมาย แต่การฝึกจิต และอารมณ์ เพื่อเป็น ต้นทาง ของ พหุยุทธ์มวยไทย นี้..ไม่เกี่ยวกับสถานที่ภายนอกจะคับแคบแค่ไหน..หรือสิ่งรอบข้าง หรือแม้ร่างกายเราจะเป็นอุปสรรคแค่ไหน..ยังมีผลกระทบแค่ส่วนน้อยนิด..แต่เกี่ยวกับ สถานที่ภายในใจ ที่มันเปิดกว้าง และสับสนมาก ซึ่งดูยากที่เราจะ ค้นพบ..ลองทบทวนพิจารณาให้ดีๆ.. และถ้าค้นพบอะไรบางอย่างแล้ว ถึงจะเริ่มต้น การฝึกบทต่อไป ..
..ถึงตรงนี้..ผม ขออนุญาต นำ ข้อความเห็น ที่น่าสนใจ(ของท่านที่กรุณาช่วยกันสังเคราะห์สืบสานมรดกไทยนี้) มาเพื่อเป็นประโยชน์ในการพิจารณาร่วมกัน ครับ..
นักศึกษาหญิงท่านหนึ่งสอบถามข้อสงสัยว่า..
“..ฝึกสมาธิหรอคะ..
ฝึกนั่งสมาธิ และทำทุกอย่างอย่างมีสมาธิตลอดเวลาอะไรประมาณนี้หรอ คะ ?
เช่น เดิน วิ่ง ทำกิจกรรมเคลื่อนไหว ก็ฝึกสมาธิไปด้วย.. แบบนี้รึเปล่าคะ ?
งั้นหนูจะพยายามฝึกนะคะ..
แต่ว่า.. ที่ว่าจะพบบางอย่าง..
บางอย่างนั้นมันคืออะไรกันนะคะ ?..”
..และ ท่านผู้อาวุโสท่านหนึ่ง ได้กรุณาส่งข้อความที่น่ายินดีมาให้..
“..ฝึกแล้วจ้า เจ้าหลานตัวเล็กก็ฝึกด้วย เด็กๆจะทำท่าได้งาม เพราะความเป็นธรรมชาติยังมีอยู่ในตัวมากกว่าผู้ใหญ่ จะรอการฝึกบทต่อไปนะจ๊ะ...ขอบใจจ้ะ..”
..และ..เมื่อท่านเริ่มรู้สึกถึง ความกระทัดรัด เข้มแข็ง มั่นคง ในความสงบนิ่ง ทั้งขณะนั่งอยู่ เดินอยู่ และขยับเขยื่อน เคลื่อนไหวอยู่ (สิ่งนี้จะค่อยๆก่อเกิดขึ้น อย่างน่าอัศจรรย์)นั้นหมายถึงว่า ระดับการรับรู้ภายใน ได้ถูกกระตุ้น ให้ค่อยๆเชื่อมโยงกัน และ ค่อยขับเคลื่อนสู่ การปรับเปลี่ยน ของ ร่างกายภายนอก..เส้นทางเชื่อมโยง ระหว่างจิต อารมณ์ และกาย พร้อมที่จะเปิด-ปิด-ติด-ต่อ หมายถึง ความพร้อมที่จะผนวกกันกับ พหุยุทธ์มวยไทย แล้ว..
...แต่ถ้าท่านยังไม่สามารถสัมผัสถึงความเปลี่ยนแปลงนี้..ขอแนะนำว่า ขอได้ ทบทวน กระบวนวิธี ที่ทำ ใหม่..บางที ท่านอาจต้อง กลับไปเริ่มที่ การสมาทานศีล การตั้งมั่นในไตรสรณคมน์ การสวดมนต์ไหว้พระ การแผ่เมตตา และการขออโหสิกรรม ฯลฯ.ซึ่งเป็นวัตรปฏิบัติตามปกติของชาวพุทธ...และขอได้พิจารณา ข้อกระทำเหล่านั้น ไปตามเหตุผล ด้วยใจบริสุทธิ์ อย่าได้เคลือบแคลงหรือยึดถือด้วยกิเลศเครื่องเศร้าหมอง..เพราะนั้นอาจทำให้ท่านฟุ้งซ่าน เสียสุขภาพ และหลงทาง ในที่สุด..