เพื่อนนักสู้..ตอน 1 : ไข่เจ้ากรรม


...ชาวพุทธอย่างเธอทำไมใจดำ...

เอาไข่บ้าๆ นี่ออกไปจากบ้านฉัน

 

 

                       อาทิตย์ที่ผ่านมาต้องไปอยู่บ้านเพื่อน เพื่อนคนนี้มีหลายอย่างน่าสนใจ แปลกกว่าคนอื่นๆ ที่จริงเขาอายุมากแล้ว แต่ระบบฝรั่งไม่มีคำเรียกพี่ป้าน้าอา เรียกชื่อกันเฉยๆ และนับกันเป็นเพื่อน เพื่อนรักต่างวัยของเราคนนี้เป็น  Activist ชาวอเมริกา ตลอดชีวิตตั้งแต่สาวก็เสี่ยงคุกมาตลอด ตั้งแต่ คุกอินเดีย คุกอเมริกันยันคุกจีน ต่อสู้เพื่อความเป็นธรรม ต่อต้านสงคราม สนับสนุนธิเบต ด่าอเมริกา เบื่อจีน ไม่ซื้อของที่ Wegmans หรือ Tops ซื้อของจากร้านเล็ก ๆ ของคนในพื้นที่ ตลาดเกษตร เท่านั้น  กินอาหารออแกนนิกส์เท่านั้น ที่สำคัญ เป็นคนไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น เพื่อนฝูงโดนถล่มตลอดเวลา แรงดีไม่มีตก

 

ถึงตอนนี้ท่านผู้อ่านก็คงเดาได้ว่า ประสบการณ์หนึ่งอาทิตย์กับเธอจะเมามันหยดติ๋งๆ ขนาดไหน ขนาดเราผู้ได้ฉายาจากหัวหน้าเก่าด้วยความหมั่นไส้ว่า ยายนกหลายหัว เพราะไม่มีเรื่องกับใคร เนื่องจากถือคติว่า ทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง ยังเกือบตบะแตก

 

                         วันแรกที่เจอเราหิ้วไข่ไปหนึ่งแผง กะว่าจะเอาไปให้น้องคนไทยในวันรุ่งขึ้น เพราะไม่กล้ากินไข่ Wegmans ที่บ้านเค้าอยู่แล้ว ตอนเอาไปก็หวั่นใจอยู่แล้วเชียว พอคุณเธอเห็นเท่านั้น

 

 

 

เขา :            You!! Little Brat!!! Why do you keep buying eggs from that place after I told you so many times?

 

                   ยายเด็กบ้า!! บอกกี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว ทำไมยังซื้อไข่จากร้านพวกนี้อยู่ได้

 

 

 

เรา :             Sorry,  I didn’t mean to bring it here.

 

                    ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจเอาไข่มาที่นี่

 

 

 

เขา :              You should take more responsibility for the community. All these big companies are very greedy…they kill all the local businesses.

 

                      เธอน่าจะมีความรับผิดชอบต่อสังคมมากกว่านี้นะ ร้านใหญ่ๆ พวกนี้ไอ้พวกเสือหิวทั้งนั้น ทำพวกร้านเล็กร้านน้อยในพื้นที่ล้มหายตายจากไปหมด

 

 

 

เรา :                 I like to do my shopping at the farmer market too..but I simply can’t do it every single time.  

 

                        เราก็ชอบซื้อของจากตลาดเกษตรกรนะ แต่ให้ทำทุกครั้งก็ไม่ได้จริงๆ

 

 

 

เขา :                  And I told you they’ve got eggs from nasty big farms! Those chickens are tortured. They don’t even have enough room to turn. All are cramped and buried in their own shit! Why don't you believe me? What’s wrong with your Buddhist mind?

 

                           ฉันบอกเธอแล้วว่าไข่จากร้านพวกนี้มาจากฟาร์มยักษ์ใหญ่เห็นแก่ได้ ไข่มาจากไก่ที่ถูกทรมาน อยู่ในที่แคบๆ จะเอี้ยวตัวยังไม่ได้เลย กระจุกแออัดยัดเยียด แช่อยู่ในขี้ตัวเองทั้งปีทั้งชาติ  ชาวพุทธอย่างเธอทำไมใจดำ

 

 

 

เรา :                   Hey, this's a bit too much! I'm not a hypocrite Buddhist, OK? I do what I see fit. Those big farm chickens might not be as happy as those roaming freely flocks in small local farms. But there must be some kind of regulations in order to run farms here in America.

 

                          มันชักจะมากไปแล้วนะเจ๊!! เราไม่ได้เป็นพุทธเสแสร้งนะ ทุกอย่างที่ทำเพราะเห็นว่าเหมาะสมแล้ว ไก่ในฟาร์มใหญ่พวกนั้นคงสบายใจไม่เท่าไก่เลี้ยงอิสระ เดินไปเดินมาในฟาร์มเล็ก แต่เราเชื่อว่ามันต้องมีกฎระเบียบบังคับสำหรับฟาร์มที่ต้องทำตามให้ไก่มีความสบายตามสมควร

 

 

 

เขา :                   What regulations in this country are you talking about? Don’t you see what they have done to people in Guantanamo prison? SO INHUMANE...SO GROSS!! Don’t give me this shit about America and regulations… don’t say something that dumb, please.

 

                           กฎระเบียบอะไรในประเทศนี้ไม่ทราบ ไม่เห็นหรือว่าเกิดอะไรขึ้นที่ กวนตานาโม อเมริการักษากฏ! จะอ้วก! ขอร้องอย่าแสดงความคิดเห็นโง่ ๆ อย่างนี้

 

 

 

เรา :                      I don’t think turning completely to small local stores will really solve the problems. Those big department stores or huge farms have provided people jobs. They will never go away, that is for certain.  Besides, how can small farms cope with a huge egg demand from the whole huge country like this?  

                              The concerned consumers should focus in more practical acts...making sure that all the farm regulations are strictly followed. Severe and rapid punishment must be given to those corrupted and outlawed companies…..big or small or local.

  

                             ก็เราไม่คิดว่าการหันไปสนับสนุนร้านค้าท้องถิ่นจะแก้ปัญหาทั้งหมดได้นี่ ห้างใหญ่พวกนั้น พวกฟาร์มใหญ่ก็ด้วยเป็นแหล่งจ้างงานใหญ่ ไม่มีทางที่จะถูกยุบแน่ อีกอย่างฟาร์มเล็กๆจะรับมือความต้องการไข่ปริมาณมหาศาลของทั้งประเทศได้ยังไง ผู้บริโภคที่ใส่ใจน่าจะไปเน้นการต่อสู้ให้กฏหมายสำหรับฟาร์มถูกบังคับใช้อย่างมีประสิทธิภาพ กฏหมายต้องเด็ดขาด บทลงโทษรุนแรงสำหรับผู้ฝ่าฝืน ไม่ว่าจะฟาร์มเล็กฟาร์มใหญ่ฟาร์มท้องถิ่น

 

 

 

เขา :                         Well, money always talks…scams and corruptions everywhere. The organic stamps granted by the government organization can’t be trusted entirely. People have to do their own research. The organic store I go, they’ve done proper investigations before carrying any organic products. I know some people in the board committee. They’ve done hard work.

                                Well, what‘s the point to educate you all these. You will not bother anyway.

 

                                 เรื่องพวกนี้เต็มไปด้วยปัญหาคอรับชั่น ฉลากอาหารออแกนนิกส์ที่หน่วยงานรัฐบาลออกก็ไม่ได้หมายความว่าเชื่อได้ทั้งหมด คนต้องช่วยตัวเอง ต้องหาความรู้ ข้อมูลให้มากที่สุด อย่างร้านออแกนนิกส์ที่ฉันไปประจำก็เพราะรู้ว่ามีการจัดการอย่างรอบคอบก่อนจะรับขายแต่ละผลิตภัณฑ์จากเกษตร มีการตรวจสอบเข้มงวด

                                ฉันจะอธิบายให้เธอฟังไปทำไมกันเนี่ย เด็กอย่างเธอก็ทำตัวอย่างเดิมๆ ไม่เคยใส่ใจอะไร

 

 

 

เรา:                             Well, isn’t it the activist's job to show people the way out? What’s the point of this discussion if you already judged me?

                                   

                                   อ้าว ก็ไม่ใช่หน้าที่ของนักต่อสู้เพื่อความถูกต้องอย่างคุณเหรอที่ต้องชี้ทางสว่าง ถ้าลงความเห็นซะแล้วว่าคนอื่นๆ โง่หมด ไม่มีทางจะเปลี่ยน งั้นก็ป่วยการพูด

 

 

 

         ว่าแล้วเราก็สมานไมตรีกันต่อ ยังมีอีกตั้งหลายเรื่องแน่ะที่เกือบวางมวยกัน ถ้าทุกท่านอ่านเรื่องเบาะ ๆ เรื่องนี้แล้วคิดว่าไม่เครียดเกินไป จะมาเล่าสู่กันฟังอีกเรื่อย ๆ ค่ะ  :)

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 429569เขียนเมื่อ 5 มีนาคม 2011 04:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:38 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

สวัสดีค่ะคุณจ๋า

ขอบคุณเรื่องราวต่างดาว...เอ้ย!!ต่างชาติที่เล่าสู่กันฟังน่ะค่ะ

ฝากไข่จากบ้านสวนถ้ำทะลุมาให้...แม่ไก่กินข้าวเปลือกเป็นอาหาร เลี้ยงแบบธรรมชาติแม่ไก่อารมณ์ดี๋ดี (มีไข่เป็นของตัวเองหม้ายต้องซื้อ...)

ขอบคุณค่ะ

เดียร์คุณหนูรี

     ดีจังเลยมีไข่อารมณ์ดีมาทำกับข้าว มิน่าเล่า อร่อยเหาะทุกเมนู ถาดนี้ขอนำไปยกให้คุณเจ้าของเรื่องเค้าจะได้ดีใจนะคะ ไม่รู้จะได้สังสรรค์กันอีกเมื่อไหร่ เจอกันทีไรของขึ้น เลือดลมสูบฉีด คงได้ธาตุไฟแตกซ่านกันไม่ช้าก็เร็วนี้แน่ คุณหนูรีเคยโกรธแบบที่ชาวใต้เราเรียกว่าหูจี้ตาลายมั้ยคะ ว่างๆ มาตามอ่านซีรี่ส์นี้ต่อไปนะคะ แล้วจะได้ช่วยกันงงว่าโกรธกันขนาดนี้ ยังเป็นเพื่อนกันได้ไงเนี่ย

ที่บ้านที่นครฯ ก็มีฝูงไก่ (ของคนอื่น) มาเดินสวนสนามตลอด แต่ไม่ได้กินไข่ สงสัยมันกลับไปไข่ที่บ้านตัวเอง

จ๋า :)

สวัสดีคุณJaa

  • Thank you very much.
  • ภาษาอังกฤษคุณยายไม่แข็งแรงค่ะ ได้เท่านี้แหละค่ะ
  • ขอบคุณมากที่แวะไปทักทายกัน
  • มีความสุขมากๆนะคะ
  • น้องจ๋า เห็นภาพการเถียงกันเลย
  • ฮ่าๆๆ
  • ชื่อรื่อง ไข่เป็นพิษดีไหม
  • คิดถึงตอนคนใต้ โกรธกัน สมัยก่อนแค่เปิดก้นให้ดู
  • ฮ่าๆๆ

สวัสดีคุณยาย

     มีท่าโยคะสำหรับคนก้าวร้าวมั้ยคะ จะเอาไปให้เพื่อนคนนี้ฝึก จะได้โล่งงงงง ยิ้มสดชื่นเหมือนคุณยาย จ๋าฝึกโยคะบางท่าที่คุณยายสอนอยู่ ชอบฟังเสียงกระดูกตัวเองลั่น รู้สึกได้ผลยังไงชอบกล อิอิอิ

จ๋า :)

เดียร์อาจารย์ขจิต

     อีตอนเถียงกันมันเครียดนะ ดูแต่ละอย่างที่ว่าเราซิ Don't say sth that dumb. งี้ เล่นแรงถึงขั้นว่าเราเป็นพุทธใจบาป What's wrong with your Buddhist mind? เรื่องที่พูดกันก็เครียดทั้งนั้น ไม่ค่อยรู้เรื่อง ไม่รู้รอดมาได้ไงเนี่ย

     จ๋ากำลังจะลงเรื่องที่สอง จะยืมชื่อที่อาจารย์ช่วยตั้งนะ เรื่องสองเป็นเรื่องซอสถั่วเหลือง  เอาเป็นว่าชื่อ ซอสเป็นพิษ แล้วกัน เข้ากับเนื้อเรื่องพอดีเลย อย่าลืมมาอ่านนะคะ

    จริงเหรอที่คนใต้เปิดก้นเวลาโกรธ ต้องไปถามลุงบัง อาจารย์ขจิตโดนใครหลอกชม butt หรือเปล่าเนี่ย ตามเอาคืนไม่ทันแร้ว

จ๋า :D

  • เรื่องคนใต้โกรธกัน
  • ต้องถามบังวอญ่าจริงๆด้วยครับ

สนุกมากหนูจ๋า  ครูชอบ  ขอบใจที่เขียน  2   ภาษา

ถ้าเป็นภาษาอังกฤษภาษาเดียว  ครูก็จะเลิกคบกับจ๋า

ครูอัมพรขา

      สนุกจริงๆด้วย แต่ทำไมตอนนั้นไม่หนุกไม่รู้ อยากจับตัวคู่กรณีเขย่าแรงๆเป็นหลายที แต่เราคงเลิกคบกันไม่ได้ซะแล้วค่ะ เพราะชอบมากที่คุณครูเรียกว่าหนูจ๋า ทำให้คิดถึงการ์ตูนหนูจ๋า ที่มีทั้งหนูนิด หนูหน่อย หนูแจ๋ว พ่อเคยหามาให้หลายเล่มเวลาไปธุระที่กรุงเทพค่ะ

หนูจ๋า :)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท