พระของหนู: ตอน ๓

     “...ธรรมดาผู้หญิงนั้นถ้ามีอารมณ์อะไรขึ้นมาก็บ่น  ๆ   ปล่อยให้อารมณ์เสีย   ส่วนผู้ชายนั้นมีอารมณ์เสียก็เก็บนิ่งเฉย   ๆ  พอนานเข้าก็เกิดอันตรายแก่ตนเอง   ดุจเก็บไอเสียเอาไว้นาน  ๆ  พอถึงจุดระเบิด..”

     กล่าวถึงแม่   แม่ต้องนำนาไปจำนองเพื่อหาเงินมาทำศพพ่ออย่างรวบรัดอีกครั้งนึง   แต่บัดนี้แม่ก็ยิ่งพูดน้อยลง   ครอบครัวเต็มไปด้วยความเศร้าความทุกข์   ความวังเวงอ้างว้าง   ต่อมาลูกชายมาลาแม่ไปทำงานที่กรุงเทพฯ   แม้แม่จะอ้อนวอนว่าอย่าไปเลย   แม่มีลูกชายเหลืออยู่คนเดียว   บ้านไม่มีผู้ชาย   เหมือนบ้านที่ไม่มีรั้วบ้าน   ขอให้ลูกอยู่กับแม่ให้สบายใจเถิด   แม้จะยากจน   ถ้ายังมีลูกอยู่ด้วยก็อุ่นใจ

     ฝ่ายลูกชายก็อ้างเหตุผลว่าต้องไปหางานทำงานหาเงินมาไถ่ที่นา ถ้าขืนอยู่อย่างนี้มีหวังเป็นบ้าแน่   แล้วก็ลาแม่ลาพี่สาว   ลาน้องสาวไปในขณะที่แม่พี่สาวน้องสาวกำลังร้องไห้   ตนเองก็ร้องด้วย   ลูกชายไปได้เดือนเศษ  ๆ   ก็มีคนมาส่งข่าวว่าลูกชายได้เป็นลูกเรือจับปลาทะเลที่เมืองสมุทรสงคราม   แล้วออกทะเลถูกพวกญวนจับไปแล้ว ไม่รู้จะเป็นตายร้ายดีอย่าไร   แม่เป็นลมด้วยความเสียใจ   ไม่สบายไปหลายวัน

     ต่อมาแม่ได้ให้ลูกสาวคนเล็กไปเป็นคนใช้ในตลาดเพื่อหาเงินมาช่วยเหลือครอบครัว   ลูกสาวไปอยู่ได้ครึ่งเดือน   ก็หนีกลับมาหาแม่ เธออยู่ไม่ได้  เพราะเถ้าแก่และลูกชายเถ้าแก่ก็พยายามจะให้ความเป็นผัวแก่เธอ    อาศัยที่เป็นคนแข็งแรง   จึงต่อสู้ป้องกันเอาตัวรอดมาได้    แม่ลูกทั้งสามต่างร้องไห้รันทดในชีวิต    ทั้งแม่ทั้งลูกไม่มีเสื้อผ้าใหม่เลย   มุ้งก็ขาด   เสื่อก็ขาด   กับข้าวนั้นสุดแต่ลูกสาวจะหาได้   ไม่เคยกินหมูเป็นเดือน  ๆ    ลูกสาวสองคนพยายามหาผักมาขายที่ตลาดทุกวัน   แต่ก็ได้กำไรไม่เท่าไร   ผักก็หายาก

 

     วันหนึ่งลูกสาวกลับจากไปขายผักที่ตลาด   เห็นแม่ไม่ค่อยสบาย จึงซื้อส้มมาฝากแม่   หวังจะให้แม่กินให้ชื่นใจ   ตนเองไม่กินก็ไม่เป็นไร   มาถึงบ้านเห็นแม่กำลังนั่งร้องไห้    ถามได้ความว่า   เจ้าหนี้มาทวงหนี้   ถ้าไม่ให้เขา   เขาจะมาริบนา   แม่บอกว่าไม่รู้จะทำอย่างไรแล้วลูกเอ๋ย   จนใจจริง  ๆ   นาผืนนี้แม่รักเท่าชีวิต   เพราะเป็นของเก่าแก่เป็นมรดกตกทอดมาจากปู่ย่าตาทวด   ต้องมาตกเป็นของคนอื่นในสมัยแม่   แม่อยากตายจริง  ๆ   แม่ร้องไห้พลางตีอกชกหัว   ลูกสาวทั้งสองจึงเข้าจับและปลอบโยนแม่    บอกแม่ว่า   มันถึงคราวจะเป็นก็ต้องเป็นไป    แม่ตายแล้วหนูจะอยู่กับใคร   เรามีกันสามคนแม่ลูกเท่านั้นในโลกนี้

      แม่ได้สติก็หยุดแล้วบอกว่า   พรุ่งนี้เขาจะมาอีก   ที่นาของเรานี้ จำนองเขาไว้มันหมดอายุแล้ว   เขาจึงมีสิทธิ์จะยึดเอาไปเป็นของเขาได้ตามกฎหมาย   แต่เขาบอกว่าที่นานั้นเขาไม่ต้องการ   เขาต้องการเงินมากกว่า   เมื่อไม่มีเงินเขาจึงต้องเอานาพรุ่งนี้เขาจะมาเอานาลูกเอ๋ย

     พี่สาวคิดถึงเรื่องนี้อย่างหนัก   แล้วเหตุการณ์อย่างหนึ่งก็เกิดขึ้นกับครอบครัวนี้อย่างคาดไม่ถึงคือ....

[พระมหาวินัย ภูริปญฺโญ ..]

เคราะห์ก็ซ้ำกรรมก็ซัดขจัดสุข           สุดจะทุกข์เศร้าสร้อยละห้อยหา

ถึงยากจนทนอยู่สู้ชีวา                     บางเวลาก็ทนอดรันทดใจ

บุตรธิดาก็เรียนน้อยด้อยความรู้           ต่างอดสูอนาคตไม่สดใส

อยากจะช่วยแบ่งเบาก็เศร้าใจ            ทำอย่างไรฐานะจึงจะดี

ฝ่ายบุตรชายพลันมาจากพรากไกลแม่  ครอบครัวแย่พ่อก็ตายกลายเป็นผี

อนาคตจะเป็นตายหรือร้ายดี               ถึงตอนนี้เป็นอย่างไรใคร่ติดตาม