การศึกษาไทยกับอนาคตของลูกหลานไทย

       เรียนท่านสมาชิกทุกท่าน ผมได้รับการอบรมและสัมมนาเกี่ยวกับเรื่องการศึกษาไทยในอนาคต ระบบการประกันคุณภาพ และการประเมินสมรรถนะของผู้ปฏิบัติงานในช่วงเดือนสองเดือนที่ผ่านมา จากการอบรมและสัมมนาที่ได้รับความรู้มา ก็อดเป็นห่วงอนาคตของลูกหลานไทยของเราไม่ได้ครับ ในปัจจุบันนี้ ภาวะบ้านเมืองไทยของเราน่าเป็นห่วงมากครับ มีการแบกแยกเป็นฝักเป็นฝ่าย มีความคิดของผู้คนที่ไม่ได้มองภาพถึงประโยชน์ของส่วนร่วมในอนาคตเลยครับ จุดร่วมที่ทำให้คนไทยแตกแยกกันมาจากจุดเดียวเท่านั้น เรื่องนี้ทุกท่านทราบดี ผมไม่ขออธิบายครับ แต่อยากให้พวกเรามาช่วยกันพัฒนาระบบการศึกษาไทยให้ดีพร้อมเพื่อพัฒนาลูกหลานไทยให้เป็นคนดี มีความรู้ที่พร้อมจะพัฒนาสังคมไทยให้เทียบกับอารยประเทศได้

       ปัจจุบันนี้ เราต้องพัฒนาความรู้ของลูกหลานไทยให้สามารถใช้ภาษาสื่อสารกับนานาประเทศได้ โดยเฉพาะการใช้ภาษาอังกฤษ และภาษาจีนครับ พร้อมลูกหลานของเราต้องมีคุณธรรม จริยธรรม มีความกตัญญูกับคุณพ่อ คุณแม่ ครูบาอาจารย์ กตัญญูกับแผ่นดินไทย และมีความรู้ทางวิชาการพร้อมที่จะทำงานต่าง ๆ ในสาขาที่จบมาเพื่อสร้างสังคมไทยให้มีความสุขต่อไปครับ เรื่องที่ผมกล่าวมาข้างต้นนี้ เป็นเรื่องพวกเราทุกคนต้องช่วยกันด้วยความจริงใจอย่างมากครับ แต่ความเป็นจริงในสังคมไทยนี้เหมือนคนที่หว้าเหว่ หาทางไปไหนไม่ได้ ขาดคนช่วยเหลือ และเห็นแก่ตัวกันมากขึ้น ขาดความเมตตา ขาดความสามัคคีเหมือนดังสังคมไทยในอดีต ซึ่งถึงแม้จะเป็นสังคมเกษตรกรรมที่ไม่รำรวยเท่าใด แต่ก็มีความสุขและมีความรักสมัครสมานสามัคคีที่ดี  

        ประชากรไทยขณะนี้เรามีด้วยกันประมาณ 60 ล้านคน โรงเรียนที่ทำการเปิดการเรียนการสอนมีอยู่ประมาณสามหมื่นกว่าแห่ง มีคุณครูประมาณหกแสนคน มีนักเรียน นักศึกษาประมาณสิบล้านคน โรงเรียนที่มีความพร้อมและมีมาตรฐานจริง ๆ ไม่เกิน 1,000 แห่งทั่วประเทศไทยครับ คำว่าพร้อมของผมนี้ ต้องพร้อมแบบมีมาตรฐานจริง ๆ ครับ ซึ่งภาษาทางวิชาการใช้คำว่า World-Class Standard School ซึ่งเป็นโรงเรียนที่มีความพร้อมในการที่จะพัฒนาลูกหลานไทยให้มีคุณภาพพร้อมที่จะเข้าสู่สังคมโลกได้ครับ ตามที่ผมได้ระบุไว้ข้างต้นครับ หากเรายังมาทะเลาะกัน และเราไม่ช่วยกันพัฒนาลูกหลานไทยให้เป็นคนดี พร้อมที่จะเข้าสู่สังคมโลกได้ ในอนาคตเราอาจจะกลายเป็นประเทศที่อยู่กับคำว่า "ประเทศที่กำลังพัฒนา" ไปอีกนานเท่านานครับ