~ xuัJสืoมuุษe์ ~


voUคุณธssมชๅMิnี่ส่JlธOnั้ง 2 มๅใx้ฉัuO'ๅีu

ชีวิตของคนแต่ละคน  ไม่เคยมีอะไรที่เหมือนกัน ... อย่างมากที่สุดที่เป็นได้ก็คือ .. คล้ายกันมาก .. 

คน ที่ผิดหวัง หรือ ล้มเหลว .. ในชีวิต .. เป็นไปได้ที่อาจมาจากเรื่องที่คล้ายกันแต่แท้จริงมักจะแตกต่างกันในราย ละเอียด .. และความแตกต่างในรายละเอียดของแต่ละคนนี่เองที่ทำให้ทุกคนล้วนมีประสบการณ์ ในทุกเรื่องที่ตัวเองเจอเป็นแบบฉบับเฉพาะตัว ..

ใครคนหนึ่งที่เกิดมาโดยที่ไม่เคยเป็นที่ต้องการของใคร .. ไม่ได้แปลว่าใครคนนั้นจะไม่มีความสุข

หรือ

ใครอีกคนหนึ่งที่เกิดมาโดยที่ไม่เคยเป็นที่ต้องการเหมือนกัน .. ก็ไม่ได้แปลว่าเค้าจะมีความสุขได้

ชีวิตที่แท้จริงของทุกคน .. ล้วนมีบทที่ 1 บทที่ 2 และอีกหลายๆบท .. ที่ชีวิตของแต่ละคนต้องมี ต้องเป็น

แต่ ..

มันก็ไม่ได้แปลว่า .. วิธีการเรียงบทเรียนของชีวิตของแต่ละคนจะเรียงแต่ละบทได้เหมือนกัน

บางคน .. อาจเริ่มที่บทสวยงาม .. สบาย .. สุข .. และจบที่ตรงกันข้าม

ในขณะที่ .. อีกบางคน .. อาจเริ่มที่บทลำบาก ไม่สวยงาม ทุกข์ .. และก็จบที่ยังทุกข์อยู่

การที่เราได้รู้จักใครสักคน .. ได้มีโอกาสนั่งคุย นั่งฟังแนวคิดของเค้า .. เท่ากับเราได้เปิดหน้งสือเล่มใหญ่ ที่ไม่ใช่เป็นจินตนาการ แต่เป็นหนังสือชีวิตที่เจ้าของเค้าได้พิสูจน์ด้วยชีวิตเค้าเองแล้วว่า .. เรื่องที่เป็นชีวิตของเค้า เรื่องที่เค้าเล่า .. เป็นเรื่องที่มีอยู่จริงๆ .. ไม่ได้จินตนาการ

วันนึง .. พบคน 2 คน ..

คนหนึ่ง มีชีวิตที่ระหกระเหินแต่เด็ก .. ไม่ได้อยู่กับคนที่ควรอยู่่ .. ต้องมาอยู่กับใครก็ไม่รู้่ที่ไม่ได้เป็นแม้แต่ญาติ .. เค้าร่ำร้องหาครอบครัว เค้าอยากมีให้ครบสมบูรณ์ เค้าก็ยังร่ำร้องอยู่อย่างนั้น .. เพราะเค้าไม่เคยได้รับในสิ่งที่เค้าร่ำร้อง

กับ .. อีกคน .. ที่มีชีวิตไม่ระหกระเหิน .. ได้อยู่กับคนที่ควรอยู่ .. ได้ชื่อว่ามีครอบครัวที่สมบูรณ์ .. แต่เค้ากลับไม่เคยได้รับความรัก ความเข้าใจ จากสิ่งที่เค้ามีอยู่เลย .. เค้าก็ยังร่ำร้องหาสิ่งนั้นอยู่อย่างนั้น

เมื่อเส้นทาง .. นำคน 2 คนมาพบกัน .. ได้แลกเปลี่ยนความรู้สึกกัน .. ความรู้สึกส่วนลึกที่ออกมาจากใจของแต่ละคน .. ต่างคนเลยต่างเป็นหนังสือให้กันและกัน เป็นความรู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้ให้กันได้อย่างดี ..

~ โชคดีที่ยังไงก็ยังได้อยู่กับครอบครัว .. ไม่ต้องว้าเหว่ ~

~ ถึงได้อยู่กับครอบครัว .. แต่ความรู้สึกที่ได้ก็ว้าเหว่ .. ไม่ต่างกัน ~

~ อย่างน้อยก็ .. ไม่ได้อดมื้อกินมื้อ .. ~

~ ก็เป็นเพียงแค่ท้องอิ่ม .. ถึงกินข้าวเปล่าหรือไม่มีจะกินเลยแต่ถ้ามีความสุขมันก็อิ่มได้ ~

~ คงไม่เคยเข้าใจคำว่าเหงา กลัว ได้แท้จริง ~

~ เข้าใจผิดละ .. ทั้งเหงาทั้งกลัว ไม่แพ้กันเลย ~

~ มีย่อมดีกว่าไม่มี ~

~ ไม่หรอก .. ไม่มีเสียยังทำใจได้ว่าไม่มี .. ไม่มีเสียเลยดีกว่ามีแล้วเหมือนไม่มีแยะ ~

~ ฟังแล้วรู้สึกว่าไม่เดียวดาย .. เพราะเราก็ไม่ต่างกัน .. ทั้งที่เคยคิดว่าชีิวิตแบบเธอน่าจะดีกว่า ~

~ เช่นกัน .. ไม่รู้สึกว่าโดดเดี่ยวเลย .. เพราะคิดเสมอว่าไม่เคยมีชีวิตที่ดีกว่าเธอสักนิด ~

~ ทั้งทีคิดมาเสมอมาว่า มีดีกว่าไม่มี .. ไม่ว่าจะมีดีหรือไม่ดี มีก็ยังดีกว่าไม่มี ~

~ คิดมาตลอดเหมือนกันว่า .. ไม่มีเลยดีกว่า .. ไม่มีซะเลยดีกว่ามีแล้วเหมือนไม่มี ~

แล้ว .. คน2คน .. ก็ออกเดินไปตามเส้นทางที่แต่ละคนต้องเดิน .. โดยทิ้งเรื่องของตัวเองไว้ในหัวใจของอีกคน ..

ยามที่คนหนึ่งท้อ ก็จะนึกถึงชีวิตของอีกคน .. และก็บอกตัวเองได้ว่า .. เป็นแบบเราน่ะดีแล้ว ..

และ ..

เมื่อยามที่อีกคนหนึ่งหมดหวัง .. ก็ยังนึกถึงอีกคนได้ .. เรื่องราวของเขายังดังก้องในหู .. ความรู้สึกที่เคยมีมาเหมือนๆกัน .. ยังคงสื่อถึงกันได้ .. ก็ได้แต่บอกตัวเองว่า .. ยังมีอีกคนที่สาหัสไม่แพ้เรา .. เราเป็นแบบนี้ก็คงจะดีแล้ว ..

ชีวิตของคน2คน .. เป็นแรงใจให้กันและกัน .. ยามเหนื่อย ยามท้อ .. ยามที่ได้พบ และแลกเปลี่ยนชีวิตกันและกัน .. เป็นช่วงเวลาที่ .. ธรรมชาติได้พาหนังสือเล่มดีที่สุดมาให้อ่าน .. มาให้เป็นแนวทาง .. มาทำให้รู้สึกว่า .. ไม่ใช่แค่เรา .. 

แต่ละคน .. อาจได้อ่านหนังสือเล่มที่คล้ายกันที่สุด .. แต่ก็ไม่มีวันได้อ่านเล่มไหนที่เหมือนกัน ..

ม้นเป็นกฏของธรรมชาติ .. ถ้ารู้จักสังเกตุ .. รู้จักใส่ใจ .. จะรู้ได้เลยว่า .. หนังสือเล่มที่ดีที่สุด ก็คือหนังสือชีวิตที่เราได้มีโอกาสได้แลกเปลี่ยนกับใครสักคนหรือหลายคน .. เราได้อ่านเขา .. เขาได้อ่านเรา .. เราได้รู้ในสิ่งที่เราไม่เคยรู้ ..

เป็นความเหมือนที่แตกต่าง .. ที่ธรรมชาติส่งมาให้ .. ขึ้นกับว่าใครจะนำมาใช้เป็น .. ใครจะเห็น ..

ทุกคนเคยมี หรือกำลังมี หนังสือมนุษย์ที่ธรรมชาติส่งมาให้ .. อยู่แล้วทุกคน ..

และทุกคนก็จะได้มีเล่มที่แตกต่างกันออกไป .. มากบ้างน้อยบ้างตามเส้นทางของแต่ละคน ..

คนไหน .. พบคนมาก .. ก็ได้อ่านมาก ..

เป็นหนังสือที่อ่านได้ไม่มีวันหมด ไม่มีวันจบ .. เข้าใจได้ไม่ยาก .. ใช้เป็นแนวทางของตัวเองก็ยังได้ ..

ขอบคุณธรรมชาติ .. ที่ส่งเธอทั้ง 2 มาให้ฉันอ่าน ..

คำสำคัญ (Tags): #แบ่งปันสิ่งดีๆ
หมายเลขบันทึก: 426833เขียนเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2011 00:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 18:28 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

พี่คงลืมไปว่ามีน้องสายตาสั้นรออ่านอยู่

ทั้งเล็กทั้งอ่อน จะฝึกความอดทนกันใช่มั๊ย 55555 ไม่สำเร็จ

 

จริง-จริงแล้วหลายคนแยกคำว่าคล้ายกับเหมือนไม่ออกนะ

แต่บลูกินโอเมก้า3 แยกออกค่ะ^^

 

แวะเข้ามาแล้ว แต่ตอนนี้หิวข้าวไปหาอะไรใส่ท้องก่อน เดี๋ยวกลับมาอ่านคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท