ทำไมชีวิตจึงมีแต่คำถาม
ทำไมชีวิตจึงมีแต่คำถาม
หลายคนคงเคยจะมีคำถามที่วนเวียนอยู่อย่างนี้
ทำไมชีวิตเราจึงเต็มไปด้วยความทุกข์ตลอดเวลา
ทำไมชีวิตจึงมีแต่อุปสรรคขัดข้อง
ทำไมชีวิตจึงมีแต่ปัญหา
ทำไมชีวิตไม่มีความสุขเลย
ทำไมเขาจึงไม่รักเรา
ทำไมเขาจึงทอดทิ้งเรา
คำถามเหล่านี้มันเกิดขึ้นในใจเราทุกวันเมื่อเราตั้งคำถามกับตัวเองตลอดเวลา
เราตั้งคำถามกับตนเองมากไปหรือเปล่า เราทำไมไม่ตอบคำถามให้กับตัวเองบ้าง
ความจริงแล้วทุกคนสามารถตอบคำถามเหล่านี้ได้
ไม่มีประโยชน์อันใดที่จะเสียเวลาเฝ้าถามคำถามเหล่านี้กับตนเอง
ทางออกทางแก้ปัญาให้ดีขึ้นเราต้องหยุดตั้งคำถามกับเราเอง
แล้วพยายามหาคำตอบด้วยใจที่ยอมรับความเป็นจริงแล้วปรับปรุงแก้ไข
มิใช่รอให้คนอื่นแก้ไขตัวของเขาเองนะคะ
ความเห็น (10)
สวัสดีครับ
บางทีคำถาม ก็สำคัญกว่าคำตอบนะครับ...
คำถาม อาจเป็นส่วนสำคัญที่ชี้ให้เห็นว่าชีวิตย่อมเกิดการเฝ้ามอง...สังเกต...ท้าทาย ..
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
ทำไมชีวิตจึงมีแต่คำถาม
meepole คิดว่า เพราะเหตุที่เราไม่เข้าใจชีวิต ไม่มีเป้าหมาย ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม
เพื่ออะไร เพราะไม่ศึกษากรรมตามหลักศาสนา จึงมีคำถามเกิดในระหว่างทางชีวิตมากมาย
หากเรากิดมาเพื่อทำในสิ่งที่ถูกต้อง เริ่มต้นจากในครอบครัว ทุกๆคนช่วยกัน ช่วยให้สังคมสุข สงบ พัฒนาได้โดยไม่เบียดเบียน
เราจะไม่มีคำถามของการรู้สึกขาด หรือแสวงหาจากภายนอกอีกเลย
จิตที่รู้จักให้ ย่อมเป็นสุขค่ะ
ตามมาเยี่ยมครับ
มาเห็นภาพที่นี่จึงรู้ว่าไม่ได้หลับ (อิอิ) เพียงแต่คล้ายหลับ เพราะรำพึงกับคำถามว่า "ทำไม...." เหมือนองค์หญิงในอิคิวซัง
ปัญหาทำให้เกิดปัญญา
ปัญหาทั่วไปใช้วิชาทางโลก
ปัญหาชีวิตใช้วิชาทางธรรม (สมาธิ และใคร่ครวญ)
แค่นั้นแหละ
สวัสดีคะ อาจารย์แผ่นดิน
คำถามและคำตอบมีความสำคัญไม่แตกต่างกัน ล้วนมีความหมายกับชีวิตให้สืบค้นและเข้าใจ
ที่บางครั้งต้องทนทุกข์กับคำถามที่ประดังเข้ามาเพราะเราไม่พยายามตอบปัญหาให้กับชีวิตและหาทางออกอย่าปล่อยผ่าน
ขอบคุณคะ
ข้อคิดธรรมะเตือนใจของคุณ meepole ให้สติและปัญญาในการมองโลกที่งดงามคะ
คนเราเกิดมาเพื่อทำสิ่งที่ถูกต้องคือคำตอบของคำถามที่ว่า "คนเราเกิดมาทำไม"
เห็นด้วยอย่างยิ่งที่ว่า "จิตที่รู้จักให้ ย่อมเป็นสุข"
ขอบคุณมากคะ
คุณครู ปานชนก จันทร์แย้ม ครับ ;)...
"คำถาม" ทำให้เกิดการแสวงหา "คำตอบ"
คนที่ไม่ได้คิดอะไร เสมือนเขาได้ตายไปแล้ว
ไร้ซึ่งคุณค่าต่อการมีชีวิตอยู่
ดังนั้น คำถามต่อมาจึงต้องเกิดว่า "แล้วเราจะใช้ชีวิตของตัวเองอย่างมีคุณค่าได้อย่างไร"
ขอให้กำลังใจครับ ;)...
สวัสดีคะอาจารย์โสภณ
ข้อคิดของท่านครอบคลุมทั้งทางโลกและทางธรรมที่ควรใคร่ครวญพิจารณาคะ
ให้สติและปํญญาในการมองชีวิตเพื่อหาคำตอบให้กับคำถามนะคะ
ขอบคุณมากคะ
ท่านอาจารย์ Wasawat Deemarn คะ
ข้อคิดเชิงปราชญ์ของท่านก่อให้เกิดปัญญากับชีวิตที่ยังไม่ตายอย่างเอนกอนันต์
คิดอย่างตรรกะและปรัชญาทำให้ชีวิตมีคุณค่า เห็นด้วยอย่างยิ่งคะ
ขอบคุณมากคะ
มาอ่านบันทึกนี้ เข้าใจว่าเป็นบันทึก เพื่อแลกเปลี่ยนความนึกคิดกัน
ถ้าใครมีคำถามทำไมมากขนาดนี้ คงจะหาความสุขได้ยาก
คำถามบางคำถามก็ไม่ควรหาคำตอบ ควรลืมไปเลยจะดีกว่าค่ะ
อรุณสวัสดิ์คะ คุณ By Jan
เรื่องราวและปัญหาของตนเองมักจะมืดมัวในการหาทางออกอยู่บ่อยๆ บางครั้งมันเป็นเส้นผมบังภูเขาในการหาคำตอบ ต่อเมื่อมีคนมาให้สติก็รู้ว่าปัญหานั้นแก้ได้ไม่ยาก เมื่อแกผ่านพ้นไปแล้วก็มีปัญหาใหม่มาให้ขบคิดแก้ไขอีก จึงคิดไปว่าทำไมชีวิตจึงมีแต่คำถามให้ตอบเสมอๆ
มาพบความสว่างจากคำพูดของคุณที่ว่า "คำถามบางคำถามก็ไม่ควรหาคำตอบ ควรลืมไปเลยจะดีกว่า" เป็นคำตอบที่สรปคำถามทั้งหมดได้ดีคะ ขอบคุณมากนะคะ