ที่เรียน
เดือนกุมภาพันธ์ เป็นเดือนที่สั้นที่สุดในจำนวนทั้ง 12 เดือน และยิ่งคนที่กำลังขมักเขม้นเพื่อที่จะจบการศึกษาแล้ว ยิ่งรู้สึกว่า เดือนนี้หมดวัยจัง และก็จริงๆ เดือนมีนาคมที่กำลังเดินทางมาถึง มีคำถามยอดฮิตอยู่ในวงการศึกษาคำถามหนึ่งคือ "ได้ที่เรียนหรือยัง" ถามกันตั้งแต่เด็กอนุบาลขึนป.1 จนถึงระดับจะเข้าอุดมศึกษา
การถามกันในทำนองนี้ แสดงถึงความห่วงใย กังวลใจในการเข้าศึกษา ไม่ว่าจะสถาบันไหนก็เถอะ โดยเฉพาะถ้าเด็กๆถามกัน คงไม่มีความหมายใดแอบแฝง แต่ถ้าผู้ปกครองถามกัน นั่นหมายถึง ความทุกข์ใจ กำลังจะตามมา ลองคิดกันเล่นๆ ว่า ถ้าคำตอบเป็น "ยัง..ไม่รู้จะเข้าที่...ได้หรือเปล่า" แสดงว่าเป็นความทุกข์ของผู้ปกครองเป็นอย่างยิ่ง เพราะทุกข์ไหนจะเท่าทุกข์ลูกไม่มีที่เรียน คงไม่มีอีกแล้ว งานนี้ คงต้องใช้วิทยายุทธกันเต็มที่ โดยเฉพาะ จะเข้าเรียน ในโรงเรียนดังดัง โรงเรียนที่มีชื่อเสียง ฯลฯ
เริ่มตั้งแต่ ส่งลูกไปติว ในค่ายติวที่มีชื่อเสียง รับประกันการสอบติด จ้างครูพิเศษมาสอนที่บ้าน วิ่งหาอาจารย์ที่รู้จักในโรงเรียนนั้นๆ หอบหิ้วข้าวของไปฝากผู้หลักผู้ใหญ่ในโรงเรียน แล้วแต่จะนึกวิธีการได้ อย่างนี้เป็นต้น
ทางออกที่ดีอย่่างหนึ่งของปัญหานี้คือ การมองว่าโรงเรียนใกล้บ้าน ดีที่สุด เพราะ หนึ่งไม่สิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายในการเดินทาง แล้วที่สำคัญ ไม่ต้องใช้วิทยายุทธที่กล่าวมาข้างต้น นอกจากนี้ ควรปลุกจิตสำนึกให้กับบุตรหลาน ว่าการศึกษาอยู่ที่ตนเอง แม้ครูจะไม่สอน หรือสอนแล้วไม่เข้าใจ ก็สามารถไขว่คว้าหาความรู้เองได้
ถ้าคิดได้อย่างนี้แล้ว ไม่ว่าจะเข้าเรียนที่ไหน ก็ย่อมสบายใจ สบายกระเป๋าผู้ปกครอง ไม่ต้องดิ้นรนให้ลำบากอีกต่อไป
ขออวยพรให้ลูกๆนักเรียน ที่กำลังจะจบการศึกษาและกำลังหาที่เรียนใหม่ จงสอบติดที่ที่ตนเองหวังว่าจะเรียน เมื่อสอบติดแล้วจงตั้งใจเรียนให้สมกับที่ผู้ปกครองต้องทุ่มเทกำลังกายกำลังใจ และกำลังเงินเพื่อส่งลูกเข้าเรียน และที่สำคัญ ตั้งใจเรียนเพื่อชดเชยให้กับเพื่อนร่วมชั้นที่สอบไม่ติดด้วยนะ อย่าลืม....
ความเห็น (1)
สวัสดีค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้คุณครูทุกท่านค่ะ และนักเรียนด้วย ดีใจจังที่คุณครูคำทศมาเขียนบันทึกให้อ่านกันอีก