สัมมนาภาควิชาวิสัญญีวิทยา มข. 2554 : Team Building (1)
ความไพเราะของเพลงที่สามารถประสานเสียงของเครื่องดนตรีแต่ละชิ้นจากวงดนตรีออกมาได้อย่างไพเราะเพราะพริ้งนั้น เราเคยสงสัยหรือไม่ว่า เขาทำกันได้อย่างไร? และนั่นคือตัวอย่างหนึ่งของการทำงานเป็นทีมที่มีความสอดคล้องและลงตัว ความสำเร็จของงานหลายงานที่ไม่สามารถทำสำเร็จได้โดยลำพัง
การจัดให้มี “การสัมมนาภาควิชาวิสัญญีวิทยา ครั้งที่12” ณ โรงแรมพลอย พาเลซ อ.เมือง จ.มุกดาหาร วันที่ 29-30 มกราคม 2554 ภายใต้ Theme งานคือ “Team Building” มีจุดมุ่งหมายเพื่อให้บุคลากรวิสัญญีทราบพื้นฐานการทำงานเป็นทีมโดยการทดลองลงมือฝึกปฏิบัติร่วมกัน
เราได้รับเกียรติจาก อ.สุเมธ ประสมหงส์ ผู้นำกิจกรรมในครั้งนี้
โดยในวันแรกของการสัมมนา เมื่อเราเดินทางถึง โรงแรมพลอย พาเลซ อ.เมือง จ.มุกดาหาร อาจารย์นำพวกเราเริ่มต้นกิจกรรมต่างๆ ซึ่งผู้เขียนขอนำเนื้อหาและบรรยากาศมาเล่าโดยสรุปดังนี้
กิจกรรมที่1 : เทคนิคการสอน “I DO, WE DO, YOU DO”
เมื่อเราต้องการจะสอนทีมให้ทำงานอย่างใดอย่างหนึ่ง สิ่งแรกที่ควรทำคือการ ทำให้ดู (I DO) เป็นการบอกทุกๆคนให้เข้าใจถึงกระบวนการทำจนสำเร็จตั้งแต่ต้นจนจบ ผู้ถูกสอนพึงสังเกตและจดจำเพื่อนำกลับมาหัด/ทดลองทำโดยผู้สอนยังคงคอยติดตามดูแลช่วยเหลืออย่างใกล้ชิด หรืออาจต้องกระทำซ้ำให้ดู (WE DO) เพื่อให้ผู้ถูกสอนได้ถูกฝึกทำจนเป็น จากนั้นผู้ถูกสอนจะต้องกระทำด้วยตนเอง(YOU DO) ตามที่ได้ฝึกฝน
ในประเด็นนี้ ผู้เขียนเองได้เคยอ่านพบว่า บางท่านอาจนำลงสู่การทำร่วมกันทั้งทีมของผู้ฟัง นั่นคือ YOU DO IT TOGETHER (Developed by Ellen Levy, © E.L.Achieve/2007) ซึ่งอาจารย์ไม่ได้นำมาเล่าให้พวกเราฟังมากนักเนื่องจากมีเวลาที่กระชั้นมาก
กิจกรรมที่2 : เทคนิคการฟัง “Listening”
เมื่อมีผู้สอนก็ต้องมีผู้ฟัง ในการทำงานเป็นทีมนั้นหากผู้สอนมีเทคนิคการสอนที่ดีแต่ผู้ฟังไม่มีเทคนิคการฟังที่ดี ก็อาจทำให้ผลลัพธ์ของงานที่ได้ไม่สมบูรณ์ตามต้องการ
สิ่งที่ต้องทำของผู้ฟังที่ดี คือ
- ตั้งใจฟัง ฟังอย่างเปิดใจ
- มีความเข้าใจว่า มนุษย์เราทุกคนมีความต่างกันโดยเฉพาะทางความคิดซึ่งถือเป็นเรื่องปกติการ ดังนั้น การแลกเปลี่ยนความคิดเห็นจึงเป็นสิ่งที่ดีที่พึงกระทำได้ ไม่มีถูกผิด
- มนุษย์เราแต่ละคนมีปัจเจกแห่งตน บางคราวการแสดงความคิดเห็นนั้นๆของผู้อื่นอาจทำให้เรารู้สึกว่า “ไม่เข้าท่า" แต่เมื่อมีข้อตกลงร่วมกันแล้วควรให้เกียรติกันและทำตามข้อตกลงนั้นๆ
- บางครั้งอาจเกิดความรู้สึกอึดอัดขณะรับฟังความคิดเห็นนั้น ให้เราคิดทบทวนดูว่า ผู้พูดเขาคิดอะไรอยู่? เขาต้องการสื่อความหมายอะไร หรือมีเป้าหมายอะไร? ในคำพูด(ที่เราอึดอัด)นั้นๆ
ความรู้สึกต้องอดทนต่อสิ่งไม่พึงประสงค์จากเรื่องที่ได้ยินจนเกิดอาการอึดอัด แยกเนื้อแยกตัว...หรือเข้าห้อง “Happy Room” ทำให้ปัญหาต่างๆเหล่านั้นถูกสะสม ไม่ได้รับการแก้ไข เกิดคำถามตามมาว่า “เราทำอะไรใน Happy Room?” ...ลองย้อนคิดดู...
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
.....................................
ความเห็น (2)
ตามมาเรียนรู้ครับ
เรียน ท่านอ.JJ
เป็นครั้งแรกที่ติ๋วได้ลงเรียนรู้ด้วยตนเองกับทีมน้องๆค่ะ สนุกและได้เทคนิค ข้อคิดมากค่ะอาจารย์
ยังหวังอยู่ว่า กลับมาแล้วแต่ละคนคงคิดเปลี่ยนแปลงอะไรๆกันได้บ้างเพื่อผลสัมฤทธิ์ของทีม... ไม่มากก็น้อยค่ะ
ขอบคุณอาจารย์ค่ะ