นิทานสอนการใช้ชีวิต

พ่อค้าคนหนึ่งส่งลูกชายของเขาไปเรียนรู้เคล็ดลับของความสุขจากชายผู้ชาญฉลาดที่สุดในโลก เด็กหนุ่มเดินทางไปในทะเลทราย ถึง 40 วัน ....ในที่สุดเขาก็มาถึงปราสาทสวยงาม ...ซึ่งตั้งตระหง่านอยู่เหนือภูผาปราสาทนี้เป็นที่พำนักของผู้ชาญฉลาดที่เขาตามหา
  

 แต่แทนที่เขาจะได้พบชายมีลักษณะเหมือนนักบุญ. ..เมื่อพระเอกของเราเข้าไปในห้องโถงกลางปราสาทเขากลับเห็นว่าในห้องนั้นมีกิจกรรมต่างๆมากมาย... พ่อค้ากำลังเดินเข้าออก คนจับกลุ่มคุยกันตรงมุมห้องด้านหนึ่ง มีวงดนตรีเล็กๆกำลังบรรเลงเพลงอยู่  และบนโต๊ะก็วางอาหารที่อร่อยที่สุด

  

 ชายผู้ชาญฉลาดสนทนากับทุกคน ... เด็กหนุ่มต้องรอนานถึง 2
ชั่วโมง กว่าจะได้พูดคุยกับเขา
   ชายผู้ชาญฉลาดตั้งใจฟังเด็กหนุ่มอธิบายว่าเขามาที่นี่ทำไม และบอกว่าตอนนี้ยังไม่มีเวลาอธิบายเคล็ดลับของการมีความสุขให้ฟัง...
   ชายผู้ชาญฉลาดแนะให้เด็กหนุ่มเดินดูรอบๆปราสาท และกลับมาหาเขาใหม่ใน 2 ชั่วโมงหลังจากนั้น..."ระหว่างนั้นฉันอยากให้เธอทำอะไรบางอย่าง" ชายผู้ชาญฉลาดบอกเด็กหนุ่ม ....แล้วยื่นช้อนซึ่งมีน้ำมันสองหยดให้"ระหว่างที่เดินดูรอบๆประสาทจงถือช้อนนี้ไปด้วย แต่ระวังอย่าให้น้ำมันหกเสียล่ะ"

   เด็กหนุ่มขึ้นและลงบันไดที่มีมากมายในปราสาทแห่งนั้นแต่ตาของเขาจับอยู่ที่ช้อนและหยดน้ำมัน

   2 ชั่วโมงผ่านไป...เขาก็เดินกลับมายังห้องที่ชายผู้ชาญฉลาดรออยู่
   "เอาล่ะ" ชายผู้ชาญฉลาดเอ่ย

   "เธอเห็นผ้าทอเปอร์เซียที่ประดับอยู่ในห้องอาหารของฉันไหม รวมทั้งสวนซึ่งคนทำสวนที่เก่งที่สุดต้องใช้เวลาถึง 10 ปี กว่าจะจัดเสร็จ....และเอกสารที่คัดด้วยลายมืออันสวยงามในห้องสมุดเธอเห็นของพวกนั้นไหม"

   เด็กหนุ่มรู้สึกอาย เขาสารภาพว่าไม่ได้มองอะไรเลย สิ่งที่เขาสนใจมีเพียงอย่างเดียว คือ หยดน้ำมัน...ที่ชาญผู้ชาญฉลาดสั่งให้เขาดูแล...

   "ถ้าเช่นนั้น เธอจงกลับไปใหม่ และดูความน่ามหัศจรรย์ทั้งหลายในโลกของฉัน" ชายผู้ชายฉลาดบอก

   "อย่าไว้ใจใครหากเธอยังไม่รู้จักบ้านของเขา" เด็กหนุ่มรู้สึกสบายขึ้น

   เขาหยิบช้อนและเริ่มออกสำรวจปราสาทครั้งนี้ เขามองเห็นผลงานศิลปะชั้นเลิศ.....ทำบนผนังและเพดาน เห็นสวนและเทือกเขาที่ล้อมรอบเขาอยู่ เห็นความงามของดอกไม้....และรสนิยมของเจ้าของปราสาท ซึ่งสะท้อนผ่านสรรพสิ่งที่ถูกเลือกสรรมา

   เมื่อเขากลับมาหาชายผู้ชาญฉลาด เด็กหนุ่มเล่าทุกสิ่งที่เขาเห็นอย่างละเอียดละออ
  

   "แล้วหยดน้ำมันที่ฉันให้เธอดูแลล่ะ"ชายผู้ชาญฉลาดถามขึ้นเด็กหนุ่มมองช้อนที่เขาถืออยู่และพบว่าหยดน้ำมันหายไปแล้ว...

  

   "สิ่งที่ฉันอยากบอกเธอมีอย่างเดียว" ชายผู้ชาญฉลาดที่สุดในโลกกล่าว
   "เคล็ดลับของความสุข คือ การมองเห็นความมหัศจรรย์ทั้งปวงในโลก......ในขณะเดียวกัน ก็ต้องไม่ลืมหยดน้ำมันในช้อน" ...ครั้งแรกเด็กหนุ่มคนนั้นตั้งเป้าไว้กับชีวิตมากเกินไป ....เขาตั้งใจรักษาน้ำมันในช้อนไม่ให้หกจึงเดินผ่านสิ่งดีๆในชีวิตไปไม่ได้หยุดชื่นชมเปรียบเหมือนกับเราตั้งหน้า ...ตั้งตาทำงานลูกเดียว ..จนรู้สึกตัวอีกที ก็แก่....ไม่ทันได้เที่ยวได้ใช้ชีวิตให้คุ้มค่าซะแล้ว

   รอบที่สอง เพื่อสอนว่า ถ้ามัวแต่เที่ยว... ไม่สนใจการงานหรือหน้าที่ที่ตัวเองต้องทำ ก็ไม่ดี เช่นกัน
   "ความสุขในชีวิตแท้จริง...ควรมาจากการที่เรารู้จักรับผิดิชอบในชีวิต หน้าที่การงาน และรู้จักผ่อนคลายแสวงหาความสุข...ท่องเที่ยวบ้างให้ทำสองอย่างควบคู่กันไปอย่างลงตัว"แล้วจะค้นพบว่านั่นเป็นความสุขในชีวิตอย่างแท้จริง