ของขึ้น

    เมื่อครั้งที่แล้วผมค้างไว้ว่าจะนำเรื่องราวการทำนายแบบแปลกๆมาฝาก      ซึ่งตำรานี้อาจารย์ใหญ่ท่านบอกว่าท่านเอาไว้ทำนายเล่นๆเช่นทำนายว่าวันนี้กินข้าวกับอะไร แต่ผมกลับคิดว่าวิธีการทำนายแบบนี้มีคุณค่ามหาศาล ลองติดตามอ่านดูนะครับ...

    หลังจากวันที่ถูกทำนายทายทักโดยอาจารย์ใหญ่ วันต่อมาผมก็ลองของทันที...ไม่ได้ไปลองกับใครที่ไหนหรอกครับ เพราะกลัวเค้าจะหาว่าผมไม่มีสาระ ลองกับภรรยาตัวเองดีที่สุด(อย่างมากก็ถูกด่านิดหน่อย)...ก่อนนอนคืนนั้น ผมเปิดดูดวงภรรยา นั่งบวกลบคูณหารที่เตียงนอน จนภรรยาถามว่าดึกแล้วทำไมยังไม่ยอมนอนซะที(ที่จริงไม่ได้เป็นห่วงสุขภาพผมหรอก แต่แสงไฟโคมแยงตาเธอน่ะ) ผมก็บอกว่าไว้พรุ่งนี้เช้าจะบอก จะมีเรื่องสนุกๆให้ทำ...เมื่อดูเสร็จผมก็เขียนใส่กระดาษพับไว้ที่หัวนอนของภรรยา  

    รุ่งเช้าภรรยาผมไปจ่ายตลาดที่ข้างบ้าน ตอนเธอกลับมาผมนั่งรออยู่แล้ว ผมบอกเธอว่าอย่าเพิ่งบอกบอกนะว่าไปซื้ออะไรมาเป็นกับข้าวมื้อเช้า ให้ขึ้นไปที่เตียงนอน เปิดกระดาษที่หัวเตียงอ่านก่อน เพราะผมทำนายไว้ว่าเช้านี้เธอจะทำอะไรเป็นอาหารมื้อเช้า   ขึ้นไปเดี๋ยวเดียวก็ได้ยินเสียงเธอหัวเราะลงมาจากชั้นบน "พ่อรู้ได้งัยว่าเช้านี้แม่จะซื้อเป็ดพะโล้มากินตอนเช้า เอ๊ะ! รึว่าจะกระทบอะไรถึงแม่ ?"  ประโยคท้ายขึ้นเสียงสูงถูกต้องตามหลักการโพนันซิเอ๊ชึ่นเป๊ะ... อ้าว! ความซวยมาเยือนแล้วงัย... แล้วเธอก็เปลี่ยนระดับเสียง "ล้อเล่นน่ะ เพราะแม่มั่นใจในความสวยของตัวเองเสมอ...ว่าแต่พ่อรู้ได้งัย...รึว่าเมื่อคืนแม่นอนละเมอ?" ว่าไปนั่น...ผมเลยบอกเธอว่านี่เป็นวิธีการทำนายอย่างหนึ่งของอาจารย์ใหญ่...อือ.. หนุกดีนะ แล้วมันใช้ทำประโยชน์อะไรได้อีก...เอ้อ! คือว่า...แล้วจะให้คำตอบทีหลังนะจ๊ะ ผมเกาหัวแล้วรีบเดินจากไป...

    ตัดภาพมาที่สถาบันวิชาการทหารเรือชั้นสูง

    วันหนึ่งในห้องเรียนหลักสูตรชั้นต้นของทหารเรือ....

    ประมาณ ๖๐ ชีวิตที่ผมมีดวงชะตาอยู่ในสมุด..มีน้องคนหนึ่งที่มักจะมีสถิติส่วนตัวแปลกๆมาเล่าให้ผมฟังเป็นประจำทุกวัน อยู่มาวันหนึ่ง ผมจำได้แม่นยำว่าเป็นวันที่ ๑๕ แต่จำเดือนไม่ได้แล้ว  "พี่วสันต์ พรุ่งนี้หวยออกแล้ว ช่วยบอกเลขเด็ดหน่อยดิ" เอาแล้วงัย เห็นผมเป็นเจ้าพ่อต้นไทรไปซะงั้น "อ้าว! แล้วพี่จะรู้ได้งัยวะ อาจารย์พี่ไม่เคยสอน"

"ไม่รู้ละเห็นหมอดูอื่นเค้าให้เลขเด็ดกันโครมๆ" "แล้วเป็นงัย... ผมถาม    ก็เห็นมีถูกบ้าง ผิดบ้าง".."ก็ถ้าพี่รู้ป่านนี้พี่นั่งกินนอนกินอยู่ที่บ้าน รอแทงหวยรวยเบอร์ไม่ดีกว่ารึ" "หน่อยน่าพี่ คิดซะว่าลองของ" ดูมันพูด   "เออ ก็ได้วะ แต่พรุ่งนี้เอ็งไปหาดวงวางศิลาฤกษ์ของกองสลากกินรวบ เอ๊ยกินแบ่งมาให้พี่นะ เดี๋ยวพี่จัดให้"...ผมตอบปัดไปแบบขายหน้าเอาผ้ารอด เพราะอาจารย์เข้ามาขัดจังหวะพอดี

    "หายากน่าดูเลยพี่ ดวงวางศิลาฤกษ์เนี่ยะ" เสียงรุ่นน้องนำมาก่อนที่ตัวจะมาถึง "ยากยังงัย"..ผมถาม...ก็มันเคยไฟไหม้ไปที เนี่ยะผมได้ของใหม่มา เอ๊ะ! แล้วพี่จำได้มั้ยว่าทำไมไฟไหม้?" "อ้าว! ตกลงจะถามเลขเด็ด รึจะให้รื้อฟื้นคดีวะ?"  "เอาเลขเด็ดดีกว่าพี่"

      ผมจัดการลงดวง แล้วใช้วิธีการทำนายแปลกๆของอาจารย์ใหญ่นำมาประยุกต์ในการทำนาย (หลังจากนอนเอามือก่ายหน้าผากคิดเกือบทั้งคืน ว่าจะเอาวิธีอะไรมาทำนาย)

..................................................

เย็นวันนั้นข่าวที่ผมให้เลขท้ายสามตัว ถูกทั้งหมดแต่สลับที่กัน ก็แพร่ออกไปอย่างรวดเร็ว..."รู้งี้กลับซะหน่อยก็ดีนะพี่"..เสียงโอดครวญยามเช้ามาเข้าหู     "เฮ้ย! จริงๆแล้วเอ็งควรจะถามพี่ว่าเอ็งน่ะมีโชครึเปล่า คนมีโชคน่ะซื้ออะไรก็ถูก แต่ทางที่ดีอย่าไปเสี่ยงดีกว่า โอกาสถูกมันน้อย"... "แล้วพี่เล่นหวยมั้ย?" ..."พี่ซื้อล็อตเตอรี่ทุกงวด งวดละคู่ว่ะ เอาไว้ลุ้นให้ชีวิตตื่นเต้นมีสีสัน  โดยพี่ไม่ต้องดูดวงว่าจะมีโชครึเปล่า เพราะถ้าดูเดี๋ยวไม่ยอมสนับสนุนรัฐบาลว่ะ"...(ยังมีต่อครับ)

[อิงจันทร์ บ้านกลอนไฉไล]

สวัสดีค่ะ

• ดีใจที่ได้เจอคนนามสกุลเดียวกันหน่ะค่ะ
• จึงแวะมาทำความรู้จัก
• ครูอิง "รัชดาวัลย์ จันทวงศ์"  บ้านเดิมอยู่สงขลาค่ะ
• จะแวะมาติดตามตอนต่อไปนะคะ