กลับมาเถอะแม่เอย กลับมาสู่เมล็ดพันธุ์พื้นบ้าน
สถานการณ์เมล็ดพันธุ์พืชในท้องถิ่นน่าเป็นห่วง เกษตรกรซื้อเมล็ดพันธุ์เป็นหลักทั้งเจียไต๋บริษัทในเครือซีพีประกาศขยายการผลิตเมล็ดพันธุ์เพื่อเป็นหนึ่งในเอเชีย ซึ่งส่งผลกระทบต่อผู้หญิงผู้มีบทบาทในการจัดการเมล็ดพันธุ์ เดิมเก็บเมล็ดพันธุ์ไว้เองโดยไม่ต้องซื้อ ต้องมีค่าใช้จ่ายค่าเมล็ดพันธุ์เพิ่มขึ้นทั้งราคาที่แพงขึ้นทุกวัน
"ในผักแต่กี้แต่เก่า หายไปหมดแล้ว ต้องหาสะสมใหม่" แม่นงศรีจากอำเภอโคกสุพรรณ พูดพร้อมกับเดินไปหาแม่ตุ่ม เพื่อขอปันเมล็ดผักไปทำพันธุ์ ผู้เป็นเจ้าของแบ่งเมล็ดพันธุ์ผักด้วยความเต็มใจพร้อมกับอธิบายการปลูก การเก็บไว้ทำพันธุ์ต่อไป
น่ายินดีที่ยังมีผู้พยายามจะรื้อฟื้นและสะสมเมล็ดพันธุ์ผักพื้นบ้านขึ้นมาใหม่
ความเห็น (5)
ผมก็อยากจะทำอย่างนั้นอยู่เหมือนกัน แต่รุ่นต่อๆไปผลผลิตที่ได้ไม่คุ้มกับต้นทุนและเวลาที่เสียไปล่ะครับ ส่วนใหญ่ก็ยังต้องซื้ออยู่ดีล่ะครับคุ้มทุนสุดๆ
จะมาหนักอีกทีก็ปุ๋ยยา ถ้าจะนำ พด. มาใช้งานก็ได้ผลไม่เท่าปุ๋ยยาที่ซื้อล่ะครับ แต่ก็ประยุกต์ใช้งานตามสัดส่วนว่ากันไป เมล็ดพันธุ์ที่ผมจะเก็บส่วนใหญ่ก็จะเป็นดอกไม้ซะมากกว่า พืชผักไม่ได้เก็บเลย
จริงอย่างที่ว่าครับ
ที่เมืองกาญจน์เพิ่งจะมีการจัดงานพันธุ์ไม้ของเจียไต๋ ยิ่งใหญ่มาก
ดีทุกอย่าง แต่ว่าเพาะต่อรุ่นต่อไปไม่ได้ เม็ดเล็กลีบ ต้องไปซื้ออย่างเดียวเชียว
เจริญกันทั้งประเทศเลยคราวนี้
ช่วยบอกต่อครับ
สวัสดีค่ะ
- ผู้หญิงเคยเป็นเจ้าแห่งเมล็ดพันธุ์ อิ...อิ...อิ...
- มาถึงยุคปัจจุบัน กลับกลาย เฮ้อ วิกฤติเมล็ดพันธุ์ท่าจะบานปลาย
- ปลูกครั้งหนึ่งก็ต้องซื้อเมล็ดพันธุ์ใหม่ครั้งหนึ่ง
...เมล็ดพันธุ์..พืช ผัก..สมัยถูกครอบครองด้วย.วิชาการ เทคโน..และ ทุนนิยม..เหตุที่กำลังมีผล ตามมาให้เห็น...."เงินกินไม่ได้..เวลาอด...คงจะทั้งคนทำและคนกิน"....หากเราไม่แก้ไขและใส่ใจแต่เนิ่นๆ..เหอๆๆ...