ความสำเร็จที่รอคอย

นานทีเดียวที่ไม่ได้เข้าสู่ gotoknow วันนี้เริ่มว่างและพอมีเวลาเข้ามเยี่ยมชมวันนี้ปรากฏว่าหน้าตา gotoknow เปลี่ยนแปลงไปมาก นึกว่าเข้าเว็ปไซด์ผิด จากความพยายามในการศึกษาต่อระดับมหาบัณฑิตประมาณ 2 ปี วันศุกร์ที่ 21 มค. สิ่งที่รอคอยก็มาถึง นั้นคือการได้ขึ้นสอบวิทยานิพนธ์ ซึ่งก็ผ่านไปได้ด้วยดี วันนี้เราก็สบายใจมหาบัณฑิตก็อยู่ไม่ไกล เราให้ความสำคัญกับการศึกษาแม้ว่าอายุราชการจะเหลือไม่มาก แต่เราก็ไม่ได้มองที่การศึกษาต่อระดับมหาบัณฑิตเพียงเพื่อปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต หากเราให้ความสำคัญและความรู้ที่จะได้รับมากกว่าปริญญาบัตร ในช่วงที่เรากำลังศึกษาอยู่นั้นมักจะได้ยินคำว่า "เรียนไปทำไม เรียนไปก็ไม่ได้เงินเดือนขึ้น" "ทำไมไม่เรียนที่ที่จ่ายครบจบเลย" "ทำไม่ต้องเลือทำวิทยานิพนธ์ ทำไมไม่ทำ IS" "ใกล้จะเกษียณแล้ว เรียนไปทำไมให้หมดเงิน" และอีกมากมายหลายคำพูด แต่เราก็ยิ้มและขอบคุณในความห่วงใยของเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ จากเมื่อเราได้เรียนรู้เพิ่มเติม โดยเฉพาะการทำวิทยานิพนธ์ ทำให้เราได้เข้าใจในการทำผลงานทางวิชาการที่ถูกต้องมากยิ่งขึ้นโดยเฉพาะการทำวิจัย เราใคร่ขอบคุณคณาอาจารย์สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มชย. โดยเฉพาะ ผศ.ดร.ผดุง เพชรสุข และ ดร.ธิดารัตน์ สมานพันธุ์

[ปิ่นธิดา]

สวัสดีค่ะอาจารย์

สู้ สู้ค่ะ..อีกไม่ไกลเกินเอื้อม ขอเอาใจช่วยนะคะ

[คนบ้านไกล]

ขอแสดงความยินดีด้วยครับ

ผมเองก็ใกล้จะเกษียณแล้วเหมือนกัน

ถ้าให้เลือก อยากจะเรียนทางธรรมมากกว่าครับ

เพราะเวลามันเหลือน้อยแล้ว