สืบเนื่องจากการประชุมครั้งที่แล้ว พี่ติ๋วบอกว่าจะแวะมาเยี่ยม แล้วก็มาเยี่ยมจริงๆ ไม่ได้มามือเปล่าเอาสมุนไพรมาฝากด้วย มีอยู่หลากหายชนิด เราเองก็ว่าตัวเองรู้หรอกนะ แต่ไหงบางอย่างมันไม่รู้จักชื่อก็ไม่รู้เหมือนกัน สงสัยไอ้ที่ตัวเองรู้คนอื่นก็รู้ รู้กันเป็นสากล (หึหึ อันง่ายอ่ารู้ อันยากไม่รู้)
เอามาฝากไม่พอพี่ติ๋วยังใจกล้าเดินเข้าไปในป่าสมุนไพรด้วย เดินๆๆ แล้ววนออกมา พลางบอกเราว่า เรามีทุนอยู่เยอะนะ ฟังแล้วตัวเราก็งงๆ เอ....อะไรคือทุน สงสัยว่าจะเป็นที่ละมั๊ง เพราะที่มันกว้างพอสมควรค่ะ และสมุนไพรที่เป็นไม้ยืนต้นก็มีเยอะอยู่พอสมควร
แล้วเราก็นำสมุนไพรที่พี่ติ๋วให้มาไปปลูก ในป่ารกๆ นั่นแหละค่ะ เสียเลือดไปหลายซีๆ ง่า....ดีที่ไม่เป็นมาเลเรีย แล้วก็ถ่ายรูปให้พี่ติ๋วด้วยเป็นการยืนยันว่าเราปลูกจริงๆนะที่คุณให้
หึหึ ตอนนั้นก็แอบคิด พี่เขาคงหมดหน้าที่กับเราเพียงแค่ส่งกล้าไม้ให้ละมั๊ง เพราะพี่ติ๋วต้องเอากล้าไม้สมุนไพรไปให้ทุกสอ.ที่ไปร่วมประชุมค่ะ สอน.เราก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ว่า.........เราก็คิดผิดไป
ตุลาคม พี่ติ๋วโทรมาคุยเรื่องสวนสมุนไพร!!!! -_-
ถามเราเรื่องแปลน นีจะวางแปลนสวนยังไง เอาแล้วไงหละ จะบอกว่ายังไงดี ในหัวไม่มีความรู้เรื่องการวางแปลนสวนสมุนไพรอยู่เลย ที่จริงไม่เคยคิดที่จะทำสวนเลย เอาไว้โน่น.....ทำหลังจากนี้อีกซักปีสองปี (เหอๆๆ) พี่ติ๋วก็ยังใจดีเล่าให้ฟังว่าสวนน่าจะเป็นประมาณไหน เช่นว่าเป็นสวนตามธาตุเจ้าเรือน สวนตามกลุ่มอาการ สวนตามพิกัดสมุนไพร
พอลองหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต อืม....มันก็มีการจัดแบบหลากหลายจริงๆด้วยซินะ ได้ความคิดดีๆแล้วเราก็เลยร่างแปลนสวนออกมา
ก่อนร่างแปลน เราก็ต้องเดินเข้าไปดูในสวนอีกหลายรอบเพื่อดูว่าในสวนเก่ามีต้นไม้อะไร อยู่ตรงไหน ย้ายได้หรือไม่ ตายไปรึยัง เพราะช่วงนี้ปลายตุลาคมแล้วค่ะ หญ้าเริ่มตาย สมุนไพรพืชล้มลุกก็ตายไปบางส่วน ทำให้การเดินในสวนช่วงนี้ สามารถร้องเพลงไปด้วยอย่างมีความสุข
พอได้แปลนเลยโทรไปหาพี่ติ๋ว พี่ติ๋วบอกว่าดีจังงั้นจัดประชุมเลย ถามความคิดเห็นจากผู้นำชุมชน
ประชุม เสียงตะโกนในใจค่ะ ....ง่า........ก็นะ พึ่งเริ่มงานมาได้แค่ ห้าเดือน จำทางในหมู่บ้านพึ่งจะได้ (เคยขี่จักรยานวนแล้วหลงทางด้วย ..ฮือ..)คนไข้ก็รู้จักแต่ผู้สูงอายุเพราะถูกเชิญไปเป็นวิทยากรอยู่สามครั้ง ก็เคยไปเที่ยวกับ อสม.บ้าง ตอนมาทำงานได้สองอาทิตย์แรก แต่ว่า......จำใครไม่ได้เลย ให้เชิญประธานอสม.มาประชุม!!!! แต่ละคนหน้าตาเป็นยังไงก็ไม่รู้
โอย......นี่ไม่ใช่งานโครงการที่ทำสมัยเรียนแล้วหละ มันเป็นการเป็นงานของแท้ที่เราต้องทำเลย (เอะ เหมือนจะคิดว่าตัวเองมาฝึกงานอยู่นะ )
เริ่มเครียดปุดๆ ในซีรีบรัม งานนี้เท่ากับเปิดตัวเรากับชุมชนเลยนี่หว่า...ง่า......จะต้องทำตัวยังไงดีละทีนี้ ทั้งตื่นเต้น ร้อนรน และหวาดหวั่น
เอาหละ ในเมื่อมันถึงเวลาทำก็ต้องทำ
เท่าที่เห็นนี่ก็ไม่น้อยนะ ว่าไหม สมุนไพรในสวนเดิมก่อนปรับปรุง
ณ วันประชุมวันนั้น พี่ได้เรียนรู้อะไรเยอะแยะเลย (^_^)