ข้างบนนั้นคือ Powerpoint สไลด์หนึ่งของ ศ. โนนากะ ในการบรรยายเมื่อวันที่ ๒๒ พ.ย. ๕๓ ผมตีความว่า เป็นการขยายความหมายของ SECI Model ของ Knowledge Conversion เป็นวงจรยกระดับความรู้ ว่าในความเป็นจริงมีความซับซ้อนมาก และเกิดขึ้นได้ทั้งในระดับบุคคล กลุ่มคน และองค์กร โดยมีบรรยากาศแวดล้อมเป็นปัจจัยหนุนหรือปัจจัยถ่วงก็ได้
ผมมองต่าง ว่าจริงๆ แล้วการประยุกต์ใช้ความรู้เป็นกระบวนการที่ทรงพลังที่สุดที่ทำให้เกิด S, E, C, I และในกระบวนการประยุกต์ใช้ความรู้อย่างถูกต้องนั้น เป็นการสร้างความรู้ไปพร้อมๆ กัน ผมไม่มองว่ากระบวนการต่างๆ ของ KM เป็นกระบวนการแยกส่วน ผมมองว่าในความเป็นจริงมันเป็นกระบวนการที่เกิดพร้อมกัน
วิจารณ์ พานิช
๒๒ พ.ย. ๕๓
ไม่มีความเห็น