พอย่างเข้าสู่ปีกระต่ายที่แสนจะน่ารักเช่นปีนี้ แม่ต้อยก็รู้สึกว่าตัวเองออกจะเนือยๆเอาการ ไม่ค่อยกระฉับกระเฉงเท่าที่ควร หรือว่าจะเป็นกระต่ายที่นอนใต้ต้นไม้แบบสบายใจ.. รอสักพักค่อยออกแรงวิ่งเสียอย่างนั้นเสีย
อย่ากระนั้นเลย.. เดี๋ยวจะวิ่งไม่ทันเขา กระต่ายแบบแม่ต้อยคิดในใจ...ฮ่าๆๆ
ดังนั้นในช่วงสามวันที่ผ่านมา เราจึงมีการประชุมเครือข่ายการเรียนรู้ สำหรับเครือข่ายจำนวนทั้งสิ้น ๑๒ เครือข่าย ที่ได้คัดเลือกมาแล้วทั่วประเทศ
การคัดเลือกก็มาจากรพ.ที่ผู้บริหารมีความสนใจ หรือจากกลุ่มรพ.ที่มีความสัมพันธ์แนบแน่นตั้งแต่ดั้งเดิม โรงพยาบาลเหล่านี้จะเป็นหลักในการเชิญชวนรพ.แห่งอื่นๆที่อยู่บริเวณใกล้เคียงเข้ามารวมกลุ่มกัน มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน มาช่วยกัน
จุดเด่นของโครงการนี้คือ ต้องการสร้าง” พี่เลี่ยงคุณภาพ”ในเครือข่ายเล็กนั้นเอง เพื่อให้สามารถมีความรู้และทักษะในการเข้าไปเยี่ยมเยือนฉันท์ กัลยาณมิตร ที่มีความเข้าใจในเนื้องาน มีความเข้าใจในบริบทของชาวบ้าน ที่สำคัญคือมีความเข้าใจในความขัดข้อง ความทุกข์ใจของเพื่อนๆด้วยกันเอง
แม่ต้อยว่าวิธีการนี้ อาจจะป็นวิธีการหนึ่ง ที่น่าจะมีผลดี เพราะว่า “คนใกล้กว่า น่าจะย่อมเข้าใจกันมากกว่า”
แม่ต้อยอาจจะคาดการณ์ผิด แต่ก็อยากที่จะลองดู..
ทั้งผู้อำนวยการโรงพยาบาล( หรือผู้แทน) ผู้จัดการเครือข่าย และคนที่ได้รับการคัดเลือกให้มาทำหน้าที่” พี่เลี้ยงคุณภาพ” นี้ ล้วนแล้วแต่มีความตั้งใจดี และมีวินัย ในการเรียนรู้เป็นอย่างมาก
ในช่วงเวลาสามวัน จึงเป็นเวทีของการแลกเปลี่ยนแนวคิด การทำกลุ่มแบบสนุกสนาน
และที่แน่นอน... แม่ต้อย ไม่ลืมที่จะนำแนวคิดมิติจิตใจ เข้าไปร่วมเรียนรู้เพื่อให้เกิดพลังที่ดีดีในเครือข่ายของเขาด้วย
สายตา กริยา ความตั้งใจของกลุ่ม ทำให้แม่ต้อยเกิดมีพลังใจ และมีความหวังว่า นี่คือ สัญญาณที่แสดงถึงแรงกระเพื่อมที่กำลังจะเกิดขึ้นในระยะต่อไป
เครือข่ายเล็กๆ ที่รวมพลังของโรงพยาบาลจำนวนสักสี่หรือห้าแห่งนี้ ไม่มาก เกินไป หรือไม่น้อยจนเกินไปที่จะมาร่วมเรียนรู้ เยี่ยมเยือน และสร้างทีมใหญ่ขึ้นมาได้
ในช่วงสุดท้าย แม่ต้อยได้บอกกับน้องๆทุกๆคน ที่นั่งฟังอย่างตั้งใจว่า
“ องค์กร คงเหมือนต้นไม้ใหญ่ .. พี่เลี้ยงจะทำหน้าที่ให้น้ำ ..ให้ปุ๋ย... ให้ต้นไม้ต้นนี้มีความเจริญงอกงาม
การให้น้ำคงเปรียบดังเช่น การให้ความรู้ การแนะนำ เรื่องมาตรฐาน ความชัดเจน
การใส่ปุ๋ยคงเปรียบดังเช่น การให้ความเข้าใจ การมีน้ำใจ ความเอื้ออาทร หรือการใช้มิติจิตใจเข้าไปโอบอุ้ม..
องค์กรทุกๆแห่ง คงต้องการความเอาในใส่ทั้งสองด้านอย่าง
สมดุลย์ ไม่สามารถลดทอนด้านใดด้านหนึ่งไปได้
และเมื่อไหร่ที่ต้นไม้ต้นนั้นออกดอก ออกผล..
วันนั้นคือวันที่พี่เลี้ยงคุณภาพมีความสุขใจอย่างแท้จริง..
แม่ต้อยจึงขอถือโอกาสนี้ ให้กำลังใจสำหรับเครือข่ายการเรียนรู้ หรือในชื่อภาษาอังกฤษว่า “ Quality Learning Network” อย่างจริงใจ
สวัสดีคะ
"พี่เลี่ยงคุณภาพ" คงไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่นะครับแม่ต้อย หึ หึ
เรียนแม่ต้อยที่นับถือ
สวัสดีวันศุกร์ค่ะแม่ต้อย
เรียนแม่ต้อย
“ องค์กร คงเหมือนต้นไม้ใหญ่ .. พี่เลี้ยงจะทำหน้าที่ให้น้ำ ..ให้ปุ๋ย... ให้ต้นไม้ต้นนี้มีความเจริญงอกงาม
การให้น้ำคงเปรียบดังเช่น การให้ความรู้ การแนะนำ เรื่องมาตรฐาน ความชัดเจน
การใส่ปุ๋ยคงเปรียบดังเช่น การให้ความเข้าใจ การมีน้ำใจ ความเอื้ออาทร หรือการใช้มิติจิตใจเข้าไปโอบอุ้ม..
ชอบจังค่ะ
ที่เขียนไป จะล้อเลียนแม่ต้อยพิมพ์ผิดเป็น "พี่เลี่ยง" น่ะครับ
แม่ต้อย
วันก่อนมีจนท.จากสรพ.โทรมาที่รพ.หนองม่วงไข่ จะติดต่อให้ไปร่วมงาน Ha Forum เดือนมี.ค54 รพ.หนองม่วงไข่ ทำในเรื่องชีววิถีสู่เศรษฐกิจพอเพียง เมื่อ 14 ม.ค54 ไปนำเสนอเวทีหมอโกมาตรที่เชียงราย ค่ะ แต่มางผู้จัดการคุณภาพของรพ.หนองม่วงไข่ บอกว่าลืมสอบถามชื่อจนท.จากสรพ.ที่โทรมา อยากทราบว่าทางสรพ. จะให้ไปหรือเปล่าฝากแม่ต้อยสอบถามด้วยค่ะ
(ทางรพ.หนองม่วงไข่ได้รับรางวัลในเรื่องGreen@Cleanระดับเขตระดับประเทศ และรางวัลที่2 องค์กรภาครัฐของ กปร. (โครงการประสานงานอันเนื่องมาจากพระราชดำริ )
ชอง 7 สีมาถ่ายทำรายการยืนด้วยลำแข้งค่ะ.