ได้ฟังข่าวทางวิทยุเรื่อง การบังคับใช้กฎหมายห้ามเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี ออกนอกบ้านเกินเวลาสี่ทุ่ม ที่เริ่มนำมาปัดฝุ่นออกมาใช้ และก็มีเค้าว่าจะถูกต่อต้านจากหลายฝ่ายนั้น
ดิฉันในฐานะที่เป็นผู้ปกครองที่มีลูกหลานอายุประมาณ 13 – 18 ปี ที่ลูกจะต้องออกจากบ้านด้วยพาหนะส่วนตัว เช่น จักรยานยนต์ จักยาน เพื่อไปโรงเรียน ไปเรียนพิเศษ ไปทำงาน ทำรายงานนอกบ้าน พกโทรศัพท์มือถือ ที่เวลาพ่อแม่โทรไปถามก็บอกว่าอยู่กับเพื่อนทำรายงาน เรียนพิเศษอยู่ ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า แต่ใจพ่อแม่ก็ต้องเชื่อตามที่ลูกบอก เพราะบางทีถ้าตามลูกมากๆอาจทำให้เกิดปัญหากับลูกที่เป็นวัยรุ่น ซึ่งเขาไม่ค่อยเข้าใจพ่อแม่ แต่เมื่อมีปัญหาเขาจะปรึกษาเพื่อน พ่อแม่เข้าไม่ถึงปัญหาของเขาเลย มีความรู้สึกว่าน่าจะมีกฎหมายออกมาบังคับใช้ เพื่ออะไร หรือค่ะ เพราะว่า เป็นห่วงลูก อยู่นอกบ้าน บางทีวัยรุ่นสมัยนี้ก็ไปเป็น เด็กซิ่ง เด็กแว้น พ่อแม่อาจไม่รู้ว่าลูกประพฤติแบบนั้น จะรู้ก็ต่อเมื่อลูกประสบอุบัติเหตุ หรือ ถูกตำรวจจับ พ่อแม่ต้องไปประกันตัวลูกออกมา ทั้งเสียใจ ทั้ง เจ็บใจที่ทำไมพ่อแม่ไม่รู้ว่าลูกประพฤติตัวแบบนี้ พ่อแม่หลายคนคงเห็นด้วยกับกฎหมายที่ออกมา เพื่อจำกัดเวลาของการอยู่นอกบ้านของบุตรหลาน ที่ไม่ค่อยจะรักตัวเอง จำกัดเวลาในการประกอบกิจกรรมอื่นๆ เพื่อให้ลูกได้กลับบ้าน มีเวลาอยู่ในบ้านมากขึ้น ได้อยู่กับพ่อแม่มากขึ้น เช่นเดียวกับตัวดิฉัน
เป็นกฎหมายที่ดีนะคะ ดูแล้วยังไงก็มีผลดีต่อเด็ก และเยาวชน และสร้างความอบอุ่นให้ครอบครัวได้ ดีกว่าไม่มีกฎระเบียบในสังคม เพราะสังคมไทยเยาวชนบางคน ยังขาดวินัยในตนเอง