เพื่อนเราใช้ชีวตร่วมกัน บ้านเราใช้นิยามเดียวกันที่นี่หอพัก มมส.
ใครบางคนผ่านมา เพียงเพื่อจะผ่านไป
แต่ใครบางคนแม้ต้องการ...แต่ไม่เคยผ่านมา
อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ยิ่งใหญ่...สำหรับใครหลายๆคน
แต่สำหรับฉันเเละเด็กเหล่านี้มันเป็นสิ่งที่สวยงามและน่าจดจำว่าครั้งหนึ่ง
ชีวิตหอพัก...เราเคยได้ร่วมกันทำกิจกรรม
ของขวัญปีใหม่...ความสุขของใครหลายๆคน...นั้นอาจจะไม่ใช่สิ่งของที่มีค่า
แต่ มันคือ รอยยิ้มที่ส่งออกผ่านมาทางสายตาของหลายๆคน
"อย่าเป็นเพียงคนผ่านมาแล้วก็ผ่านไปโดยที่คุณไม่เคยใส่ใจหรือให้ความสำคัญกับที่ที่คุณอยู่ อย่างน้อย ที่แห่งนี้ก็สอนให้ใครหลายคนที่ผ่านมา...ได้เรียนรู้ว่า ชีวิตที่ห่างบ้าน...มันยังมีบ้านที่ยังให้ชีวิตเราได้เดินต่อ และเมื่อคุณจบไปหรือออกไปจากบ้านหลังนี้ จงคิดเสมอว่า ...นี่คือบ้านหลังที่สองของคุณ... เพื่อนเราใช้ชีวิตร่วมกัน บ้านเราใช้นิยามเดียวกันที่นี่...หอพักมมส."
ปีใหม่ปีนี้ไม่ได้กลับบ้าน แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกว่า ณ.บ้านหอพักแห่งนี้ฉันยังมีครอบครัวที่ เปรียบเสมือนสมาชิกในบ้าน และเหนือสิ่งอื่นได้ ฉันได้ทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่และรู้สึกประทับใจเมื่อการทำงานเสร็จสิ้นลง ปีใหม่ ปีที่ฉันได้ทำสิ่งใหม่ๆ ในหอพักที่ฉันต้องรับผิดชอบดูแลน้องๆภายในหอพักเป็นจำนวนมาก แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกเหนื่อยแต่กลับรู้สึกว่า เราต้องทำอะไรที่หลากหลายและสร้างสรรค์เพื่อน้องๆของเรา
ไม่มีสิ่งไหนที่จะมีค่า และยิ่งใหญ่ สำหรับใจที่เต็มไปด้วยความอยากไม่มีวัน...พอใจ
ทุกสิ่งมีค่าเสมอ เมื่อความรู้สึก ข้างใน ของเราบอกว่า...มันดีแล้ว มีความสุขกับใจที่ได้ทำ
ขอบคุณทุกคน
ความเห็น (4)
บางทีการลงมือทำอะไรสักอย่างทุกคนต้องมีเป้าหมายกับสิ่งที่ทำ ... ซึ่งไม่แปลก
แต่บางครั้งลองทำอะไรสักอย่างโดยที่ไม่ต้องสร้างกรอบแห่งความหวัง ... ทำอย่างอิสระ
ทำตามสภาวะ เท่าทีมี แต่จงทำอย่างเข้าใจว่า ...ความหวัง ความคาดหวัง มักจะเป็นแรงกดดันสำหรับการลงมือทำอะไรสักอย่าง อย่าหวังให้ทุกอย่างออกมาดีมาก ...แต่จงหวังว่าการที่ได้ลงมือทำอะไรสักอย่าง ตามฐานะ สภาวะ เท่าที่มี นั้นดีมากแล้ว
ด้วยความอบอุ่นของบ้านหลังนี้ที่พี่หอและเพื่อนร่วมหอต่างได้มอบสิ่งดีๆให้กับฉัน มันทำให้ฉันมีความรู้สึกรักบ้านหลังนี้ไม่ต่างไปจากบ้านที่ฉันอยู่มาตั้งแต่เกิด....
ณ. งานเลี้ยงปีใหม่ของหอพักกันทรวิชัยแห่งนี้ เป็นการจุดประกายให้หอพักได้มุ่งที่จะจัดกิจกรรมภายในหอพักให้มากขึ้น เพราะมิตรภาพที่ทุกคนได้รับนั้นทำให้เกิดรอยยิ้มแห่งความสุขกันถ้วนหน้า แต่ที่เค้าว่ากันว่าการที่จะลงมือทำอะไรสักอย่างไม่ต้องไปคาดหวังอะไรให้มันออกมาดีมาก แต่การที่ทำอะไรไปแล้วไม่มีความสำเร็จเลยนั่นสิคือความทุกข์เล็กๆ ที่เกิดขึ้นมาภายในใจ ถึงตัวเราไม่ได้หวังให้มันออกมาดี แต่คนอื่นก็ต้องหวังว่าที่เราทำนั้นน่าจะออกมาให้เห็นผลเป็นรูปธรรมหรือนามธรรม แต่ยังไงขอแสดงความยินดีกับเจ้าของบล็อกนะคะ ที่ผลการจัดกิจกรรมครั้งนี้ ได้กระแสตอบรับออกมาดีมากๆ ทำให้เด็กๆ นั้นมีความสุขจริงๆกับกิจกรรมของชาวหอกันทรวิชัย
สวัสดี....นานแล้วที่เราไม่ได้ติดตาม Blog ของคุณเลย วันนี้ถือเป็นโอกาสดีที่ได้มาเปิดอ่านบทความหรือการเขียนบันทึกของคนที่มีคุณภาพ...
ใครบางคนผ่านมาเพียงเพื่อที่จะผ่านไป ทุกคนอาจจะไม่เข้าใจในความหมายนี้ที่ตรงกันนะ แต่ตัวเราเองเข้าใจว่า ไม่มีใครที่เขาผ่านมาเพียงเพื่อที่จะหวังประโยชน์จากเราเพียงอย่างเดียวหรอก ทุกคนผ่านเข้ามาในชีวิตล้วนมีแนวทาง และที่สำคัญเขาเหล่านั้นก็ต้องมีความรู้สึกนึกคิดที่ดีถึงได้ผ่านมา
ใครบางคนแม้ต้องการ...แต่ไม่เคยผ่านมา นั่นหมายถึงคนที่เราสนใจและมีความรู้สึกดีๆกับเขาอยู่ห่างๆหรือป่าว ด้วยความรู้สึกดีๆเหล่านั้นเป็นสุขทางใจ ถึงเราไม่เปิดเผยแต่มันก็มีค่าทางจิตใจ ทำให้ใจของเราเป็นสุข
สำหรับทุกกิจกรรมที่เราได้สร้างและก็ทำเราคิดเสมอว่าทุกกิจกรรมจะสอนให้เรามีประสบการณ์และสอนทุกๆแนวคิดและความรู้สึก ทุกอย่างล้วนมีค่า..ถ้าเราได้ใส่ใจ เรากำลังพยายามทำหน้าที่ ที่จะสอนคนให้เป็นคนดีและทำให้เด็กๆมีระเบียบวินัยในตัวเอง ตอนนี้กำลังเริ่มต้นไปในทางที่ดีเพราะเราสอนให้เขารู้จักคิด ไม่มีคำสอนไหนที่จะได้ผลมาก นอกเสียจากจะทำให้เขารู้ถึงเหตุและผลของผู้สอนและรู้จักเหตุและผลของโลกการดำเนินชีวิต...
ด้วยความยินดีที่ได้รู้จัก
Who?
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นที่ได้แวะเวียนเข้ามาแลกเปลี่ยน อย่างน้อยก็ทำให้ผู้ที่พยายามบันทึกเรื่องราวได้นำเสนอความคิด ความหวังเพียงเล็กน้อยให้ผู้คนได้รับรู้บ้าง บันทึกเรื่องราวอาจจะไม่มีใครรู้แต่อย่างน้อยมันก้เป็นบันทึกความทรงจำภาพกิจกรรม และความสำคัญของการได้ลงมือทำอะไรสักอย่าง ขอบคุณและรุ้สึกดีที่ยังมีคนค่อยเเวะเข้ามาให้กำลังใจเสมอๆ