เมื่อวานตอนช่วงเย็น ๆ ผมได้ไปเดินเล่นที่สวนรถไปอีกครั้งหลังจากไม่ได้ไปที่นั่นนานแล้ว และสิ่งที่ตั้งใจอีกอย่างคือการไปเยี่ยมชมสวนโมกข์กรุงเทพฯ หลังจากที่เคยมีโอกาสไปช่วยงานตอนที่เปิดครั้งแรกเมื่อหลายเดือนที่แล้ว ซึ่งบรรยากาศที่พบก็ยังคงความสงบเช่นเดียวกับบรรยากาศครั้งแรกที่ผมได้ไป...
ซึ่งช่วงนี้ที่ลานด้านล่างมีการจัดนิทรรศการภาพวาดจากศิลปินมากมาย ที่สะท้อนแนวคิดและจินตนาการของพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องราวของมนุษย์และสังคมในแง่มุมของธรรมะและศาสนา ผ่านลายเส้นและการแต่งแต้มสีสันที่งดงาม โดยแฝงคุณค่าและความหมายเพื่อเตือนสติในการดำเนินชีวิตตามแนวทางที่ถูกต้องและดีงาม...
ผมเดินชมนิทรรศการภาพถ่ายต่าง ๆ พร้อม ๆ ได้ยินเสียงเพลงที่ถ่ายทอดเรื่องราวของท่านพุทธทาส ในยามเย็นที่พระอาทิตย์อัสดงแล้ว ทำให้รู้สึกจิตใจสงบ ยิ่งได้เห็นคุณลุงท่านหนึ่งนั่งทำสมาธิอยู่บริเวณนั้นด้วยแล้ว ยิ่งทำให้รู้สึกดีและผ่อนคลายมาก ๆ ครับ จนเพื่อนพื่อคนหนึ่งที่ไปด้วยกัน ต้องไปหามุมสงบของตัวเองเพื่อนั่งทำสมาธิบ้าง...
สำหรับผมแล้วรู้สึกดีใจแทนคนกรุงเทพฯ นะครับ ที่มีพื้นที่ดี ๆ ให้ได้มาพักผ่อน เพื่อผ่อนคลายทั้งร่างกายและจิตใจ อีกทั้งได้เพิ่มความเข้มแข็งทางด้านสติและปัญญา เพื่อใช้เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตของตนเอง และเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับคนรอบข้าง และผู้คนต่าง ๆ มากมายที่อยู่แวดล้อมตัวเรานะครับ...
หากใครยังไม่มีโอกาสไปเยื่ยมชมที่สวนโมกข์กรุงเทพฯ น่าจะหาเวลาว่าง ๆ ไปเยื่อมชมสักครั้ง เพราะนอกจากสถานที่สงบ ๆ แล้ว ที่นี่ยังมีกิจกรรมดี ๆ ให้ได้เรียนรู้และฝึกฝนตนเองมากมายเลยนะครับ แถมอยู่ใกล้ ๆ ไม่ต้องเดินทางไปไกลถึง จ. สุราษฎร์ด้วยนะครับ...
ภาพและคำบรรยายที่นำเสนอมีคุณค่าครับ ขอให้นำเสนอต่อไป
วันนี้ได้ใช้เวลาเต็มที่กับคำว่า "บ้าน" ...
อบอุ่นและมีความสุขมากเป็นพิเศษ...
แม้เป็นเพียงชั่วเวลาสั้น ๆ แต่ "บ้าน" ก็สร้างความสุขให้กับเราได้เสมอนะครับ...
สุขสันต์วันครูนะครับ...