ปรัชญาชีวิต"คาลิล ยิบราน"ตอนที่17

การบรรลุธรรม

ชายคนหนึ่งพูดว่า
ได้โปรดกล่าวแก่เราถึง การบรรลุธรรม
และท่านตอบว่า

ในความเงียบสงัดนั้น
ดวงใจของเธอหยั่งรู้ความลับของทิวาและราตรี
แต่โสตของเธอกระหายต่อสำเนียงของปัญญาแห่งดวงใจเธอ
เธอต้องการได้ยินเป็นคำพูด
ถึงสิ่งที่เธอได้ทราบอยู่ดีตลอดมาเป็นความคิด
เธอต้องการสัมผัสร่างเปลือยเปล่าของความฝันของเธอ
ด้วยนิ้วของเธอเอง และเธอก็ควรได้เช่นนั้น

น้ำพุแห่งดวงวิญญาณของเธอ
จำต้องผุดขึ้นและไหลรำพึงลงสู่มหาสมุทร
และสมบัติแห่งความลึกล้ำสุดหยั่งในเธอ
ก็จะเผยตนออกปรากฏแก่จักษุของเธอเอง
แต่ขออย่าได้นำเอาเครื่องชั่งใดๆ
มาวัดปริมาณของสมบัติอันเป็นอจินไตยนี้
และอย่าได้ใช้ไม้วัดหรือสายดิ่งใดๆ
มาวัดหยั่งความลึกแห่งปัญญาของเธอเลย
เพราะอาตมันเป็นห้วงสมุทรอันไร้ขอบเขตและวัดไม่ได้

อย่าได้กล่าวว่า "เราพบสัจธรรมแล้ว"
พึงกล่าวว่า "เราพบสัจจะข้อหนึ่ง"
อย่าได้กล่าวว่า "เราพบมรรคาของวิญญาณแล้ว"
แต่พึงกล่าวเพียงว่า
"เราได้พบวิญญาณดำเนินไปตามมรรคาของเรา"
เพราะวิญญาณนั้นดำเนินไปตามมรรคาทั้งหลาย
วิญญาณไม่ได้เดินไปตามเส้นทางเฉพาะใดๆ
และมิได้เติบโตเช่นไม้อ้อ
วิญญาณเผยตนเองออก
ประดุจดอกบัวขยายกลีบบาน
มีกลีบเกสรนับไม่ถ้วน

---