ผมไปร่วมงานประชุมวิชาการ 10 ปี สมศ. เมื่อวันที่ 20 ธ.ค. 53 และถามตัวเองว่า ระดับของพัฒนาการของการประเมินคุณภาพภายนอกของสถานศึกษาไทย อยู่ขั้นไหน และตอบว่า (ไม่ทราบว่าจะสอบตกไหม) ยังอยู่ในระดับทำงาน advocacy phase หากถือตามการบรรยายของ Mr. Koshy Thomas รองปลัดกระทรวงการคลังของมาเลเซีย ใน การสัมมนา “การแลกเปลี่ยนความรู้สู่การสร้างเครือข่ายการประเมินแห่งชาติ” ซึ่งอาจเข้าไปดู ppt. ได้ที่นี่
Advocacy phase เป็นการทำงานสถาปนาทัศนคติที่ถูกต้องต่อการประเมินภายนอกในสังคมไทย ว่าเป็นเครืองมือของการพัฒนาระบบ พัฒนาบ้านเมือง เป็นเครื่องมือสร้างข้อมูลและสารสนเทศหรือความรู้ที่แม่นยำขึ้นมาสำหรับใช้ในการเสวนาภาพใหญ่ ภาพเคลื่อนไหว ของสังคม ช่วยให้สังคมพัฒนาขึ้นเป็นสังคมเปิด และผู้คนเอาใจใส่เรื่องราวความเป็นไปของบ้านเมือง ส่วนที่เป็นเรื่องมีสาระ มีความสำคัญต่ออนาคต
ผมสงสัยว่า สมศ. ไม่ได้เอาใจใส่ประเด็นที่ผมกล่าวนี้ มัวไปทำงานหมดแรงกับการประเมินสถาบันการศึกษาเป็นรายสถาบัน เรื่องใหญ่จึงพร่ามัวอยู่ในท่ามกลางรายละเอียด
อุปสรรคสำคัญอาจอยู่ที่ Conflict of Interest คือคนที่มาเกี่ยวข้องกับ สมศ. ส่วนใหญ่มี CoI ด้านใดด้านหนึ่ง แกะไม่ออก จึงทำงานแบบมี CoI ไม่ตรงไปตรงมาได้จริง
เมื่อมองจากมุม CoI ผมก็ดีใจที่ประธานคณะกรรมการบริหาร สมศ. ในปัจจุบันคือ ดร. ชิงชัย หาญเจนลักษณ์ เป็นคนนอกวงการการศึกษา จึงไม่มี CoI น่าจะสามารถทำงานแบบตรงไปตรงมาเพื่อประโยชน์ของบ้านเมืองเป็นเป้าหมายสำคัญได้ ไม่ใช่แค่ทำงานเพื่อผลประโยชน์ของคนในวงการการศึกษา
วิจารณ์ พานิช
๒๒ ธ.ค. ๕๓
ไม่มีความเห็น