พฤติกรรมบริการกับข้อร้องเรียนของผู้รับบริการ


กิริยาท่าทางของผู้ให้บริการสุขภาพ บางครั้งสวนทางกับความมุ่งมั่น/ตั้งใจดีในการให้บริการ

           หลายครั้งที่ได้รับเรื่องร้องเรียนทางโทรศัพท์ หรือทางตู้รับความคิดเห็นของโรงพยาบาล ซึ่งเก็บข้อมูลสะสมมามากกว่า 5 ปี ส่วนมากเป็นเรื่องพฤติกรรมบริการมากกว่า 50% ต้องยอมรับว่า สมัยนี้ ทำงานลำบากทั้งกาย และใจ

          เราเชื่อว่า ผู้ให้บริการทางการแพทย์ส่วนใหญ่ โดยเฉพาะแพทย์และพยาบาล มีความตั้งใจดี ที่จะให้การดูแลรักษาและการรักษาพยาบาลอย่างเต็มความรู้ความสามารถ เพื่อมุ่งหวังให้ผู้ป่วยมีอาการที่ดีขึ้น

          สิ่งที่ทำร้ายความตั้งใจดีของแพทย์พยาบาลผู้ดูแลรักษาพยาบาล คือ คำร้องเรียนจากผู้มารับบริการ บางครั้งทำให้เสียความรู้สึกแทบอยากจะลาออกก็มี การรักษาของแพทย์มิใช่เรื่องเล่นๆ มิใช่การรักษาจากการคาดเดา ต้องใช้ความรู้ความสามารถอย่างมาก แล้วอะไรเล่าที่ทำให้เกิดความไม่เข้าใจ ระหว่างผู้ให้และผู้รับบริการ

          ในยุคนี้จำเป็นที่จะต้องรับฟังความคิดเห็นจากผู้รับบริการ เมื่อได้ฟังบ่อยๆแล้ว พอจะสรุปได้ว่า พวกเราคงยังสื่อสารกันไม่เพียงพอ น้อยไปในเรื่องข้อมูลการรักษา  มากไปในเรื่องคำพูดบางคำที่ไม่จำเป็น...

          ข้าพเจ้า ในฐานะผู้รับเรื่องร้องเรียน คิดว่า นอกจากการบริการที่ดี เป็นที่พึงพอใจแล้ว การเปิดโอกาสให้ผู้รับบริการซักถามข้อสงสัยหลังจากเสร็จสิ้นบริการ หรือก่อนจากกันไป น่าจะช่วยให้เกิดความเข้าใจในบริการที่ดีขึ้น และลดความขัดแย้งได้หากมีการสื่อสารสองทาง ปล่อยให้ผู้รับบริการได้มีโอกาสถาม...จนพอใจ ไม่สงสัยเมื่อกลับบ้าน

          อย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้า ขอเป็นกำลังใจให้แก่บุคลากรทางการแพทย์ทุกท่านในการให้บริการดูแลรักษาผู้เจ็บป่วยทางกายและใจ แม้ว่าจะต้องเสี่ยงต่อคำร้องเรียนที่มาจากสภาพสังคมที่แย่ลง ขอให้ยืนหยัดปณิธานในการบริการตามหน้าที่ของข้าราชการไทย เพื่อในหลวงของเรา ผลบุญและกุศลที่ได้ตั้งใจทำดี คงจะช่วยให้ทุกท่านเจริญก้าวหน้ายิ่งขึ้นไป

    

หมายเลขบันทึก: 419383เขียนเมื่อ 10 มกราคม 2011 13:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 15:23 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

บันทึกที่อยากให้เด็กๆได้รับรู้เพื่อเป็นแบบอย่าง http://gotoknow.org/blog/somdejmas/418627

นั่นคือจุดอ่อนของคนทำงาน การสื่อสารสำคัญจริงๆ

มุ่งแต่งานแต่ขาดการสื่อสาร ทำให้ไม่เข้าใจกันนะคะ

อยากคุยด้วยใจจะขาด 11โมง ข้างนอกรออีก 30 ทำไง

 

ทำคลอดมา 10 ปีน้องๆยอมรับฝีมือ แต่งงาน 4 ปี มีลูก2ขวบ

บีบรัดทั้งครอบครัวและการเงิน เรื่องตัวเองมันแย่พอ ไม่อยากคุยกับใคร แล้ว

 

ใกล้เทศกาล คนลาไปมากยอมอาสาอยู่จ่ายยาตอนเที่ยง

หมอคนไข้ตรวจจนเที่ยงครึ่งเพิ่งลุกไป

ใบสั่งยาถึงห้องยาพร้อมความไม่เรียบร้อยบางอย่างที่เราแก้ไขไม่ได้โดยลำพัง

แล้วคำหยาบคายก็พรั่งพรูออกมาที่ฉัน อธิบายไง

 

การสื่อสาร เป็นแพะหรือเปล่า

โครงสร้างบริการที่เอื้อให้บุคคลากรทุ่มเทให้ผู้ป่วยควรเป็นอย่างไร

ผู้เขียนก็ตอบไม่ได้สมบูรณ์

แต่ขอร้องอย่าหยุดที่สื่อสารเลย

 

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท