รอผลิ


ผลิใบงาม...ตามวาดหวัง

Large_p0003

                 1. มีเพียง กิ่งและก้าน          เธอสะท้าน สะเทือนไหม
           ฤดู ระบัดใบ                               ยังไม่เยือน เหมือนปีกลาย
                 2. ยืนรอ ตุ่มใบผลิ               หลบรวิ วาบแสงฉาย
           เธอรอด ฤๅวอดวาย                   ฉันส่งใจ ไปช่วยเธอ
                 3. มาอยู่ ในร่มเงา                ฉันจะเฝ้า อยู่เสมอ 
           บังร้อน ให้เพื่อนเกลอ                ผลิใบงาม...ตามวาดหวัง

-ปณิธิ ภูศรีเทศ-

(ภาพสีไม้:ต้นไม้ใน ม.นเรศวร พิษณุโลก-ปณิธิ) 

 

หมายเลขบันทึก: 418238เขียนเมื่อ 4 มกราคม 2011 22:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 07:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)

ชื่นชม        ผลงาน  ฉ่ำใจใน   รอผลิ

ท่านปณิธิ   ช่างคิด     ช่างสร้างศิลป์

แบ่งปันให้  ใครใครเห็น    เป็นอาจิณ

มวลมิตร   ในแดนดิน   ถิ่นโกทูโนว์......

ภาพสวยงาม คำบรรยายไพเราะ กลมกลืนดีครับ 

สวัสดีค่ะคุณปณิธิ

  • wow สวยมากๆ ชื่นชมมากค่ะ บรรยายไม่ถูกเลย

หยัดยืนยงอยู่ยั้ง   ธรณิน

คืนค่ำรอฝนริน   สู่หล้า

ลำนำแห่งชีวิน คงอยู่ นับนาน

รอก่อนเถิดผองข้า เพื่อนแท้คือดิน

  • -ขอบคุณครับ "คุณยาย" ที่ให้กำลังใจ
  •  -ปณิธิ ภูศรีเทศ
  • ขอขอบคุณโคลงที่ได้อรรถรสมาก ๆ ครับ "ท่านโสภณ เปียสนิท" 
  • -ปณิธิ ภูศรีเทศ

แวะมาชม คมความคิด ขอบพระคุณครับ

  • -ขอบคุณครับ "คุณPhornphon"
  • -ปณิธิ ภูศรีเทศ

ครูปณิธิแต่งบทกลอนด้วยคำคม

มาชื่นชมผลงานการขีดเขียน

วาดภาพสร้างงานศิลป์สวยแนบเนียน

เลยแวะเวียนมาอ่านแทบทุกวัน..ทีเดียวเชียว

  • -ขอบคุณครับ "ครูปอสอง"
  • -ปณิธิ ภูศรีเทศ

แวะมาดูภาพอีกรอบค่ะ สวยจริงๆ

  •  

  • -ขอบคุณอีกครั้งครับ "คุณยาย" ที่ให้กำลังใจ
  • ฝากภาพมาให้ 1 ภาพครับ (ภาพสีไม้วาดที่วัดแห่งหนึ่งใน จ.พิจิตรครับผม)
  • "มีงานควบคู่กับมีสุขนะครับ"
  • -ปณิธิ ภูศรีเทศ

 

***เส้นสายสีสันฝันอยากเขียน

แม้พากเพียรอย่างไรไม่เป็นผล

พรสวรรค์หาไม่ได้ในตัวตน

เป็นแค่คนชอบงานการระบาย

ราตรีสวัสดิ์ค่ะอาจารย์

มีภาพ มีบรรยาย********

มีเพลง มีเสียงร้อง*******

ถูกคอเหลือเกิน****

ว้าว อีกแล้วค่ะ ทั้งภาพ คำคม บ่มใจ ขอบคุณค่ะ

Large_p0003

@@@ปลิดปลิวจากกิ่งก้าน

ย่อมสะท้านสะเทือนไหว

เมื่อต้นสลัดใบ

ก็เหมือนใจสะอื้นตาม@@@ 

ปลิดลง..ตรงขั้วใบ

ดั่งปลิดใจ..จนขาดวิ่น

ปลิวคว้างลงกลางดิน

ดังดับดิ้น..ที่กลางใจ

ปวดแปลบ..และแสบร้อน

เผาใจรอน จนหม่นไหม้

ฤๅจะดับ..ลงกับใจ

เพลิงรักไหม้ จนม้วยมรณ์

ขออนุญาตถือวิสาสะเข้ามาชมนะคะ

ชอบภาพและคำกลอนมากค่ะ

.... ทั้งเมื่อเห็นภาพแล้ว

กลับจูงเอาใจที่กำลังละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

กอบขึ้นมาเป็นตัวอักษร

และขออนุญาตอีกครั้งที่วางกลอนนั้นไว้ตรงนี้ค่ะ

  • ขอขอบคุณ "ครูกิติยา เตชะวรรณวุฒิ" "คุณดอกรัก ดอนตรอ" "คุณจันทร์สีเทา" "คุณkrugui Chutima" และ "คุณ poo" ครับ
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ
  • ขอบคุณบทกลอนแสนไพเราะของ "จันทร์สีเทา" ครับ
  • -ปณิธิ ภูศรีเทศ

ขอบคุณยิ่งในคำชมค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท