ยอปากกา น้อมใส่เกล้า กอยกล่าวอธิษฐาน
วิญญาณบรรพชน ซื่อเซ็งนามกล้า
ประดิษฐ์ภาษาให้ แซงลาวเครือญาติ
ฉลาดเฮียนฮ่ำฮู้ อักษรใช้สื่อสาร
ฮานี้ เฮียมใฝ่สร้าง เติมต่อขยายสือ
เลื่องลือ ในใบลาน ปู่จานกวีไว้
มอบให้ มวลลาวล้วน ตามฮอยสืบทอด
ตลอดทุกแหล่งหล้า หวนสะดุ้งอ่าวหลัง
ขอแก่ คุณพ่อคุ้ม คุณแม่เฮียงขวัญ
คุณครูบา อาจารย์ เหลี่อมงำยามแต้ม
เติมแต่งกลอนไหลเลื่อย สะออนใจแม้งม่วน
ซวนซื่น ลาวล้านซ้าง ผลสร้างสง่างาม
เอาใจ เป็นดอกไม้ น้อมนบอธิษฐาน
เฮียมจัก จานอักษร ยุคสมัยวิไลก้าว
กวีลาวในหน้า จอคอมฯ แสงอ่อน
เป็นกลอน ยุคใหม่เอ้ ประดับไว้โลกคน
วอนปู่ ซูซ่อยซว้าน ยามเปลี่ยนแผงผะหยา
ให้ดวงตา มวลซน อ่านหวนเห็นแจ้ง
เป็นแสงธรรมเยืองไต้ ทางซีวีตามไต่
โลภหลงมืดบอดใบ้ ใจได้ซั่งซา
ขอปากกาเดชกล้า ควรค่าคมกวี
ราศรีในคองเขียน ซ่อแสดงเซิงซั้น
อัศจรรย์ ใจโอ้ มโหรี มนุษย์ชาติ
วาดกลอนลาวเอกอ้าง ลือใกล้ซ่าไกล ก็ข้าถ้อน
(20 กุมภา 2010)
* ผะหยา หรือ ผญา - คำภาษิตที่มีความหมายลึกซึ้ง
* ฐานเสียงหลักหรือแผนผังการประพันธ์ของกลอนลาว รวมทั้งกลอนลำต่างๆ
ในหนึ่งบทจะมีเสียงกลาง เสียงเอกและเสียงโท ดังนี้
กา - ก่า --- กา - ก่า - ก้า ------- กา - ก่า - กา - กา
กา - กา - กา ------- ก่า - กา - กา - ก้า
กา - กา - ก้า ------- กา - กา - กา - ก่า
กา - ก่า - ก้า ------- กา - ก้า - ก่า - กา
ว้าวววววววว เคยได้ยินอาจารย์เล่าเรื่องนี้ให้ฟัง(แบบคร่าวๆ) มานานแล้วครับ แต่ไม่เคยมีโอกาสได้อ่านสีกที ขอบคุณท่านอาจารย์มากครับผมที่ช่วยเอามาแบ่งปัน ผมจะค่อยๆอ่านไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าจะเข้าใจความหมายทุกตัวอักษรหรือเปล่านะครับ หากมีคำถามเกี่ยวกับการตีความ ไม่ทราบว่าจะรบกวนสอบถามจากท่านอาจารย์ได้ไหมครับ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ภาณุวัฒน์
ดีใจที่ได้รู้จักค่ะ..ยินดีมากๆที่จะตอบข้อกังขานะคะ...ต้นฉบับเรื่องนี้เป็นอักษรภาษาลาวค่ะ..พอดีกับที่บุคคลที่อยู่เคียงข้างของ นีนาถเป็นเจ้าของภาษาที่ชอบขีดชอบเขียนจนหายใจเป็นการเขียนการประพันธ์เลยเขียนออกมาเป็นคำกลอนแบบภาษาที่สามารถเข้าใจได้ง่าย เพื่อให้ผู้ที่อ่านอักษรลาวได้..ได้อ่านสืบทอดเป็นมรดก
..นีนาถในฐานะคนลาวอีสาน...ก็อยากให้ผู้สนใจทั้งหลาย+คนลาวอีสาน(ที่อ่านอักษรภาษาลาวไม่แข็ง) ได้อ่านแต่คำบางคำอาจจะเข้าใจยาก..ถ้าอาจารย์ภาณุวัฒน์มีข้องกังขา ในการตีความและหรือความหมายของคำศัพท์เชิญถามมาได้เลยค่ะ..ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะที่จะค้นคว้าคำตอบให่เต็มที่เลย..คิดว่าเรามาแลกเปลี่ยนความรู้ซึ่งกันและกันนะคะ... ไม่ถือว่าเป็นการรบกวนนะคะ...
สวัสดีค่ะ อาจารย์ลำดวน
ดีใจนะคะที่อาจารย์แวะเข้ามานิเทศ พูดถึงภาษาถิ่น...ในแต่ละท้องที่ก็มีหลากหลายและแตกต่างนะคะ...มาช่วยกันอนุรักษ์และก็ช่วยกันใช้ดีมั้ยคะ...โดยเฉพาะทางอีสาน..คนอีสานจะถูกคนถิ่นอื่นดูถูกประจำ จนไม่กล้าที่จะพูดภาษาลาว... จนมีเรื่องตลกเล่ากันว่า..."คนอีสาน"....พอไปทางเวียงจันทน์...คนเวียงจันทน์ก็บอกว่า ..เป็นคนไทย....พอเข้าเมืองกรุง(เทพ)เขาก็ว่าเป็นคนลาว...มันยากเหลือเกิน...ข้อยสิไปผูกคอตายอยู่กลางแม่น้ำโขงสะดอก(ให้มันรู้แล้วรู้รอดไป)...ดีบ่
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ