เมื่อต้องมาทำธนาคารขยะ (1)
เป็นความอึดอัดใจตั้งแต่ครั้งที่อยากทำธนาคารขยะในโรงพยาบาล เมื่อหลายปีที่แล้ว แต่ไม่มีใครเห็นด้วยกับความคิด ผม shopping ไปตามเว็บต่างๆ มากมายเห็นโครงการขยะหลายโรงพยาบาลก้าวหน้าไปอย่างมาก แต่ทำไม่ รพ.เราไม่มีใครสนใจ เป็นคำถามที่คาใจมาโดยตลอด ครั้นมีโอกาสจึงไม่รอช้าที่จะลงมือทำ ผมใช้ความมุ่งมั่นที่อยู่ในใจ เป็นตัวตั้ง ใช้ความไม่รู้เป็นตัวนำทาง เพื่อจะได้ไม่มีกรอบความรู้ใดๆ มาขวางกั้น สิ่งที่ทำ
ผมเริ่มจากความเงียบ ไม่โฆษณา ไม่เขียนโครงการใดๆ เสนอใคร ผมคิดว่าผมมีต้นทุนเดิมที่เพียงพอสำหรับการลงทุนในครั้งนี้ ต้นทุนที่ผมพูดถึง คือ การเป็นประธานร้านค้าสวัสดิการของโรงพยาบาล ผมขยาย store เก็บสินค้า พร้อมๆกับขยายสถานที่เพื่อเก็บรวบรวมขยะ โดยที่ไม่มีใครรู้ และจัดทำถังขยะรองรับเฉพาะขวดน้ำ ไว้ตามจุดต่างๆ ภายในโรงพยาบาล ผมเรียนรู้ประเภทขยะจากคนงาน ให้เขาสอนให้ผมรู้ว่าขยะประเภทนี้ขายได้ พลาสติกชนิดนี้ราคาดี ผมถามคนซื้อขยะ ดูดความรู้จากเขา ผมไม่มีหลักการใดๆ ผมขว้าความรู้จากทุกแหล่งที่ผมหาได้ ผมเดินไปหาผู้ที่จะขายขยะ และเล่าสิ่งที่ผมทำให้เขาฟัง ผมตั้งใจจะรวบรวมขยะเก็บไว้ เปิดประมูล หรือไม่ก็นำไปขายเอง แล้วนำเงินมาปันผลให้สมาชิก วิธีการปันผล จะให้เป็นเงินสด หรือทำเป็นบัญชีไว้หักกับเงินที่สมาชิกค้างในการซื้อสินค้าในร้านสวัสดิการ
ประเภทขยะที่ผมรับซื้อครั้งแรก คือ พลาสติก ขวดน้ำ ขวด PET ขวดน้ำเกลือ กระดาษลัง กระดาษ A4 กระดายย่อยที่ใช้แล้ว
อนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ยังไม่ทราบ แล้วจะมาเล่าให้ฟัง
ความเห็น (5)
จะรอลุ้นติดตามข่าวคราวนะคะ เอาใจช่วยค่ะ :)
- ที่ป่าติ้วกำลังเริ่มเช่นกันค่ะพี่เราเดินไปด้วยกันนะคะ
- แล้วจะรอฟังพี่เล่าตอนต่อไป
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ 3 ก
โรงพยาบาลเบตงกำลังใช้ความพยายามอย่างสูงเช่นเดียวกันค่ะ เพื่อความสำเร็จของธนาคารขยะที่จะเกิดขึ้นในอนาคต แม้จะต้องผ่านขวากหนามมากมายเพียงใดก็ตาม ขอเป็นกำลังใจซึ่งกันและกันนะคะ
ขวัญตา กล้าการนา
ที่โรงพยาบาลก็กำลังคิด แต่ติดขัดที่ไม่มีที่มากพอจะเก็บ และหอผู้ป่วยก็จะชินในการเก็บขยะของตนเอง เช่น ขวดน้ำเกลือ กล่องยา และทำให้ไม่สำเร็จลงได้