เมื่อวันก่อน เริ่มกระบวนการการทำ Appreciative Inquiry กับเมืองเชียงคาน...
...เริ่มจากเราถามว่าชอบเชียงคานตรงไหน..ก็ว่ากันไปชอบตรงทางเดินริมโขง..ชอบ @##$^%&*&*(&*(***(
เข้าเรื่องครับ ไม่ใช่ประเด็นที่จะพูดวันนี้...เราถามอีกคำถาม..เพื่อขอข้อเสนอแนะ..ครับ..ถามแบบ AI ดังนี้ครับ...
..........................
...ถ้าจะให้กลับมาเที่ยวเชียงคานอีก เชียงคายต้องทำอะไรเพิ่มเติม เพื่อให้คุณได้รับประสบการณ์ที่ดียิ่งขึ้น...
.........
สุภาพสตรีท่านหนึ่งบอกว่า "ทางมันสั้น..เดิน แพล็บเดียวก็หมดแล้ว...." ทั้งกลุ่ม รีบสนับสนุน..เห็นด้วยเลยอาจารย์...
......
OK ครับ คุณคงได้รับความเห็นทำนองนี้บ่อยๆ...คือได้มาแล้วเจ๊กอั๊ก...จะเอาไปปรับปรุงให้เธอชอบยังไง...
...ทำทางให้มันยาวขึ้นเหรอ...ก็มันมีอยู่แค่นั้น...
.......
คุณอาจถอดใจ...ทำตามข้อเสนอแนะไม่ได้...แต่ อย่าพึ่งหยุดครับ....เนื่องจากทำทางให้ยาวขึ้นไม่ได้...เป็นไปได้ไหม ว่า..อาจมีสถานที่ท่องเที่ยว ที่มีทางเดินสั้นๆ แต่ก็มาให้สุภาพสตรี มีประสบการณ์ดีๆ เดินนานๆได้ (ตามข้อมูลวิจัยทางการตลาด ผู้หญิง ยิ่งเดินนาน ยิ่งจ่ายเยอะ) และตามหลักการของ Appreciative Inquiry ที่ว่าในทุกระบบ (เช่นระบบการท่องเที่ยวที่ทางเดินสั้นๆ) อาจมีอะไรดีๆ ซ่อนอยู่...ต้องมีซักที่สิน่า...
.........
เราเลยถามกลุ่มผู้หญิงว่า...สถานที่ท่องเที่ยวๆไหน..ที่ทางเดินสั้นๆ แต่คุณเดินได้นานๆ มีไหม...
....
มีจริงครับ...หลายคนพูดถึุง เพลินวาน...ผมไม่เคยไป...แต่เขาบอกว่า..มีอะไรในเพลินวานที่เดินได้นาน...เขาก็เล่ากันไป...เขาพูดึง้รานๆหนึ่งในเพลินวาน...ก็เอ๊าลองไปศึกษามาว่าลูกค้าแต่ละคนเดินยังไง แวะตรงไหน..มีอะไรให้เขาดู เพื่อนำมาเป็นแนวทางในการพัฒนาเส้นทางเดิน...ที่ยาวเท่าเดิม..แต่คนเดินนานและเพลินกว่าเดิม...
......
ถามเยอะๆ กับคนอีกหลายๆกลุ่ม..ทั้งกลุ่มมาอยู่นานๆ..มาเฉพะาช่วงเทศกาล..กลุ่มครอบครัว...ก็จะได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์...และนี่จะเป็นข้อมูลประกอบการตัดสินใจที่ดีมากๆ ของชุมชนในอนาคต...ทำหรือไม่ทำอยู่ที่ชุมชนเป็นผู้กำหนดเอง...
......
คุณล่ะ คิดอย่างไร
อาจารย์คะ
หนูมองว่าการใช้ระยะเวลาในการเดินที่สั้น อาจทำให้ผู้ที่ไปท่องเที่ยวอาจจะรู้สึกว่าเหมือนจะไม่ค่อยมีอะไร และยังไม่ได้รับประสบการณ์ในระยะเวลาตามที่คาดหวัง
ก็เลยคิดว่าอาจจะปรับด้วยการเพิ่มกิจกรรมระหว่างทาง หรือจุดให้ถ่ายรูป เป็นต้น ค่ะ
^_^
ท่านไปเชียงคาน เลยนำของฝากเชียงรายมาแจม ครับ
ขอบคุณมากๆครับคุณมะปรางเปรี้ยว...จะได้ไปบอกลูกศิษย์ครับ...
หิวเลยครับ..
ขอบพระคุณท่านอาจารย์ JJ ที่แวะมาครับ..
ทุกวันนี้เชียงคานเปลี่ยนไปเยอะครับ ไม่เหลือเค้าความเป็นเชียงคานที่ผมรู้จักในฐานะคนเมืองเลยอีกแล้ว เพราะพยายามทำให้เหมือน อ.ปาย แม่ฮ่องสอน ที่ตอบสนองกลุ่มลูกค้าวัยรุ่น วัตถุนิยม เป็นส่วนใหญ่ ซึ่งตอนนี้ธรรมชาติของความเป็น "ปาย" ดั้งเดิม ก็เปลี่ยนไปมากไม่เหลือเค้าแล้ว ความคิดผมคิดว่าน่าจะขายความเป็นเชียงคานแท้ๆ ในเรื่องของธรรมชาติ ศิลปะวัฒนธรรม วิถีชิวิต มากกว่าครับ
ขอบคุณมากครับคสำหรับความเห็น พี่ใบบุญ
ตอบคุณไทลย-บ้านแฮ่
เรื่องนี้น่าขยายผลและคิดต่อนะครับ
สวัสดีค่ะ
อยากเห็นสภาพเดิม วัฒนธรรมเดิม แต่หลายแห่งพลิกฟื้นได้มีร่องรอยและรูปแบบ แต่ในทางกลับคือโอกาสของการฉกฉวย ตื้อขายของไม่มีคุณภาพ และราคาแพงเกินควรค่ะ
ขอเชิญอาจารย์ไปร่วมให้กำลังใจเพื่อค่ะ
ได้เลยครับ ผมจะเจาะประเด็นที่เป็นความท้าทายของเชียงคาน ต่อครับ..
ผมอยากเห็นอะไรดีๆ เหมือนกันครับ...
แวะเข้ามาเรียนรู้ครับ