คลายหนาวให้ชาวม้ง
13-14 พย.53
กิจกรรมนี้เกิดขึ้นต่อเนื่องจากโครงการช่วยน้ำท่วมที่พิมาย โดยอาจารย์อมร และทีมโสตาย หลังจากกลับจากช่วยน้ำท่วม ในช่วงนั้นอากาศหนาวเย็นลงทันทีทันใด ในความคิดของตัวเองคือ ขนาดน้ำไม่ท่วมยังหนาวเลย แล้วพี่น้องที่ถูกน้ำท่วมหล่ะ จะไม่ลำบากมากกว่าเราหลายเท่าหรือ คิดแล้วก็พูดเปรยกับลูกศิษย์ลูกหา ว่าเราน่าจะไปช่วยเรื่องภัยหนาวบ้าง ลูกศิษย์ก็ได้ใจ เชียร์เต็มที่ไปไหนไปกัน
จากนั้นความคิดก็แปลงเป็นข้อความปรากฏใน FB และแล้ว ธารน้ำใจจากญาติธรรมก็หลั่งไหลเข้ามา ทั้งผ้าห่ม จากคุณปลา (กทม.) เสื้อผ้าจากคุณอ้อ (กทม.) และเพื่อนร่วมที่ทำงาน รวมทั้งสิ่งของส่วนตัวอีกหลายถุงใหญ่ มีตุ๊กตาของลูกๆๆที่ตอนนี้โตเป็นสาว ไม่เล่นตุ๊กตาแล้ว นอกจากนั้นยังมียาจากผู้มีจิตศรัทธามอบปัจจัยซื้อยา ที่ลืมไม่ได้คือคุณประพันธ์ คุณอี๊ด ญาติธรรม ศิษย์หลวงปู่บุญเพ็ง กัปปโก ขอนแก่น ที่กรุณานำสิ่งของจากญาติธรรมที่ กทม. มาส่งให้ถึงขอนแก่น รวมทั้ง ผอ.ทัศนีย์ที่กรุณาช่วยเป็นสื่อกลาง แล้วกิจกรรมนี้ก็เป็นจริง
ขอขอบคุณน้ำใจของชุมชนบ้านแบกที่สนับสนุนปัจจัยเป็นค่ารถค่าน้ำมันรถบางส่วนให้กับคณะเดินทาง
ลูกศิษย์ปี 2 ร่วมด้วยช่วยกัน
คุณอ้อ คุณปลาญาติธรรม จาก กทม.
ทำไมเป็นบ้านดอยน้ำเพียงดิน
"อาจารย์คะ ที่บ้านดอยน้ำเพียงดินอากาศหนาวจัด 3-7 องศา ชาวบ้านต้องการความช่วยเหลือ เป็นหมู่บ้านชาวม้งค่ะ" นี่คือข้อความที่ส่งเข้ามาจากหมอตุ่มแห่ง รพ.สต.แบก ทันทีที่ตรวจสอบข้อมูลเป็นที่เรียบร้อย แผนงานก็ถูกกำหนดขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยมีหมอตุ่มเป็นแรงสำคัญในการประสานพื้นที่
นิสิตพยาบาลชั้นปีที่ 4 พร้อมลุย "อาจารย์หนูไปด้วยๆๆๆๆ" นี่คือข้อความที่เป็นกำลังใจ แล้ววันเสาร์ที่ 13 เราก็ออกเดินทางมุ่งสู่บ้านดอยน้ำเพียงดิน อำเภอหล่มเก่า จ.เพ็ชรบูรณ์
เราออกเดินทาง 6 โมงเช้า จากสารคามไปทะลุที่หล่มเก่าหลังเที่ยงเล็กน้อย ไปที่โรงเรียนบ้านดอยเพียงดิน พบว่ามีนักเรียนเล่นกีฬาเต็มไปหมด โอ้..อัศจรรย์ ทำไมมีแต่เด็ก เด็ก และเด็ก เต็มไปหมด ท่าทางเราจะพานิสิตมาออกงานอนามัยซะละมั๊งนี่
ตอนที่ไปถึง มีภารโรงมาช่วยเปิดห้องประชุมให้ เพราะผู้ใหญ่บ้านไปไร่ และเรานัดเวลาไว้ช่วงเย็น แล้วกิจกรรมหลักก็เริ่ม โดยแยกห้องประชุมให้นักวิจัยท้องถิ่น ส่วนด้านนอกอาคารจัดเป็นที่ตรวจร่างกายและเตรียมมอบสิ่งของ
ชาวม้งไม่ชอบคุมกำเนิด แถมข้อมูลยังไม่ผ่านการตรวจสอบคือ ทราบว่าชาวม้งสามารถมีเมียได้ 4 คน การมีเมียและลูกเยอะจะได้ช่วยกันทำมาหากิน โดยเฉพาะการทำไร่กะหล่ำ ที่ขึ้นชื่อลือชาของภูทับเบิก ที่อยู่ถัดจากบ้านดอยเพียงดินไม่ไกลนัก เด็กจึงเยอะมากที่โรงเรียนแห่งนี้เป็นโรงเรียนขยายโอกาส มีเด็กประมาณ 300กว่าคน เป็นโรงเรียนที่สวยมาก สภาพอาคารสถานที่ดูดีกว่าหลายๆโรงเรียนในพื้นราบ เราไม่พบคุณครูใหญ่ แต่พบอาจารหลายท่านมาต้อนรับในยามเย็น เนื่องจากนัดหมายเวลาไว้ที่ 4 โมงเย็น แต่มีพวกเราเปลี่ยนแผน และขาดการสื่อสาร เพราะอยู่ในหุบเขา สัญญาณโทรศัพย์จึงมีข้อจำกัดบ้าง อย่างไรก็ตามก็มีสถานการณ์ที่ทำให้ได้ย้อนกลับมาพักที่โรงเรียนก็เลยได้พบกับคุณครูผู้ใจดีซึ่งท่าน ผอ.ได้มอบหมายให้มาช่วยอำนวยความสะดวก และท่านศึกษานิเทศน์ที่อุตส่าห์มาดูแลเรา ขอบคุณๆๆ และที่สำคัญคือพาพวกเราชาวพื้นราบไปดูดาวเพียงดินที่ภูทับเบิกในยามค่ำคืน (ตอนดึก ๆ) ประทับใจสุดๆๆๆ
ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านและกรรมการหมู่บ้านมาต้อนรับ
ผู้เข้าประกวดจากพื้นราบ
เราพบว่าปัญหาภาวะน้ำหนักเกินไม่ได้มีเฉพาะในพื้นราบ
Bank ตากล้องประจำทีม
กิจกรรมตรวจร่างกาย พบว่าส่วนใหญ่เป็นไข้ ไอหวัดแต่ก็มีที่พบว่าชาวม้งเป็นเบาหวานและความดันสูง หลายรายเป็นโรคกระเพาะอาหาร ปวดเมื่อยจากการทำงาน
อ้าปาก แลบลิ้น และปลิ้นตาโดยหมอตุ่ม(จิราพร สีดาพล หัวหน้า รพ.สต.แบก)
ไปไหนไปกัน ซวดๆๆๆๆ
แก้มเยอะจริงๆๆๆๆ
ปัญหาเบาหวาน ความดันสูงก็พบในกลุ่มชาวม้ง
หน่วยจัด จ่ายยาเคลื่อนที่
ขอบคุณศรัทธาจากกัลยาณมิตรที่สนับสนุนปัจจัย และจัดซื้อราคาต้นทุน จากคณะแพทย์ศาสตร มมส. ขอบคุณพยาบาล เภสัชกรที่ช่วยเกื้อหนุน
ชาวม้งไม่ชอบมีการคุมกำเนิด....
สำหรับรายละเอียดจะนำลงเพิ่มเติมค่าาาาา
ขอบคุณทุกท่านที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมนี้ โดยเฉพาะผู้ที่มีศรัทธามอบสิ่งของ รวมทั้งคุณครูเก๋ อาจารย์ป๊อบ คุณชัย คุณครูสรางคนางค์ ณ โรงเรียนบ้านดอยน้ำเพียงดิน พ่อครัว และ อสม.บ้านดอยน้ำเพียงดิน ผู้นำชุมชน ภารโรง ฯลฯ หมอตุ่ม หมอต้า ลูกศิษย์พยาบาลศาสตร์ ชั้นปีที่ 4 ขอบคุณค่า ขอบคุณหลายๆๆ
และส่งท้ายงานนี้ยังไม่จบค่ะ เพราะมีกิจกรรมงานวิจัยไทบ้านเดินทางไปพร้อมกันอีก 1 รถตู้ เพื่อวิเคราะห์ข้อมูลวิจัยและทำแผนปฏิบัติการ โครงการนี้ได้รับงบสนับสนุนจาก สกว.ท้องถิ่น อ.อมรเป็นหัวหน้าทีมวิจัย มี อสม.ร่วมทีม รวมหัวหน้า เป็น 15 คน รวมทั้งวิทยากร งานนี้สนุกค่ะ นักวิจัยฝึกลงสัมภาษณ์ข้อมูลจากชาวม้ง มีเฮค่ะ ตามอ่านตอนต่อไปค่ะ รวมทั้งลูกศิษย์ที่ร่วมเป็นทีมพี่เลี้ยงนักวิจัยอาวุโส รอตอนต่อไปนะคะ อย่าเพิ่งน้อยใจว่าไม่มีรูป ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณภาพสวยๆจากช่างภาพหลายคนจ้า
ผศ.ดร.อมร สุวรรณนิมิตร
คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
ความเห็น (16)
เพื่อนร่วมโลกเราช่างน่ารักจริงๆๆๆๆๆ
ขอร่วมชื่นชมกับการทำความดีให้ชุมชนด้วยนะคะ..
บรรยากาศดีมากๆ ผู้คนดูเป็นมิตรและใสซื่อดีเนาะ
ขอชื่นชมอย่างจริงใจ กับความรู้สึกปรารถนาดีต่อกัน และ ไม่รอช้าที่จะสานต่อให้เป็นจริง
น้ำใจไม่เหือดแห้งเหมือนไอน้ำแน่นอน หากเราคิดและลงมือทำ น้ำใจจะกลายเป็นดั่งธารน้ำไหล
ให้ได้ชื่นใจกันทุกคน ทั้งผู้รับ และ ผู้ให้ ขอปรบมือให้กับความกล้าหาญที่คิดจริงทำจริงของผู้หญิงคนหนึ่งคนนี้ค่ะ
และที่ขาดไม่ได้ที่ต้องชื่นชม คือ ทุกๆคนที่มีจิตอาสานะคะ ดีใจจังที่สังคมเรายังมีมุมเล็กๆที่น่ารักแบบนี้ให้ชื่นชม
- ตามมาชื่นชมอาจารย์
- อยากให้ไปที่นี่ด้วยจัง
- เด็กๆๆน่าสงสารครับ
- http://gotoknow.org/blog/yahoo/340257
- http://gotoknow.org/blog/yahoo/340545
- http://gotoknow.org/blog/yahoo/341241
-อบคุณคุณอ้อ และอาจารย์ขจิต จากใจ ค่ะ
- ขอบคุณอาจารย์มากครับ
- ที่ได้ดูนักเรียน ตชด
- อาจารย์ลองใช้โปรแกรมนี้ย่อภาพนะครับ
- ภาพอาจารย์ใหญ่มาก
ย่อรูปภาพ
http://gotoknow.org/blog/katti/255954
ตกแต่งบล็อก
http://gotoknow.org/blog/katti/199894
ย่อรูปแต่งรูปพี่ดาวคนสวยใจดี
- สวัสดีค่ะ
- บุษราแวะมาชมกิจกรรมดี ๆ น่าชื่นชม งานนี้มีความสุขใจทั้งผู้ให้และผู้รับค่ะ "คลายหนาวไปได้เยาะเลยค่ะ
- "นางแบบงามทุกภาพเลยค่ะ"
- ขอบคุณค่ะ
หัวกลอยน้อยๆ
ขอชื่นชมอีกเสียงค่ะ สุดยอดมากๆๆๆๆ
เสียดายจังเลย ทริปถ่ายรูปในฝันเลยนะเนี่ย
อยากไปถ่ายบรรยากาศเด็กๆแบบนี้(มีให้ถ่ายเยอะแยะเลย55)
เข้ามาอ่านแล้วชื่นชมจริงๆ ซวดๆๆ
ปีใหม่ ไปกันไหม หัวกลอย
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ ขอบคุณที่แบ่งบุญมาให้ชมและชื่นใจกับกิจกรรมของกลุ่มค่ะ
ขอบคูณพี่แอ๊วที่แวะเยี่ยมให้กำลังใจค่า
ถึงจะเป็นแค่เพียงเล็กๆๆๆๆน้อยๆๆ ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งค่ะ เสียดายจังไม่ได้ไปด้วย ถ้ามีโอกาสคงได้เข้าร่วมโครงการด้วยค่ะ
ขอบคุณน้องแพรว เจ้าหน้าที่ของคณะพยาบาลศาสตร์ที่ช่วยเหลือจัดเตรียมเครืองกันหนาว ได้ประโยชน์มากมาย
สัว แช่หล่อ
Hi.
This is Soua Lor. I'm from USA. I saw this pictures and very proud of you guy. Thank alot for helping HMONG community . I am a former student of this school, but now i moved to USA.
Thank you,
Soua Lor.
ขอขอบคุณแทนชาวมุ้งบ้านดอยน้ำเพียงดิน.
ขอบคุณ คุณสัว แช่หล่อ
Thanks Ka
amorn
นาย โฮม วันชัย
เคยรู้จักคนชื่อ ครูชื่อ ครูบาง ยังคิดถึงเสมอ