แค่รู้สึก

       เมื่อวันที่ 3 พ.ย. 53 ได้อ่านหนังสือคู่สร้างคู่สม ทศ 1 วันที่1-10 พฤศจิกายน  เป็นบทสัมภาษณ์ เรื่องที่เกี่ยวกับคณะหุ่นช่างฟ้อนโจหน่า  อ่านแล้วได้คิดหลายอย่างนะ  และนับถือน้ำใจพี่เขาจริง ๆ ที่พยายามจะเดินตามความฝันของตัวเองอย่างไม่ย่อท้อ การที่ใครสักคนจะได้ทำตามฝันของตัวเอง ก็ถือว่าเป็นเรื่องยากแล้วนะ นี่ยังเป็นความฝันที่จะทำเพื่อส่วนรวมอีก มันเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และน่ายกย่องมากนะ  และมีสิ่งสะท้อนกลับอีกมุมหนึ่งก็คือ การที่ไม่ได้รับการสนับสนุน การมองไม่เห็นค่าในสิ่งที่เราทำ และไม่เห็นค่าในความเป็นคนของเรา ที่พี่เขาได้รับการปฏิบัติ อย่างที่เรียกว่าไม่ค่อยดีเท่าไหร่ มันก็ทำให้เกิดความน้อยใจและท้อใจได้ เช่นกัน แต่พี่เขาก็ไม่ย่อท้อ ก็ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ  และก็ดีใจแทนพี่เขาที่ชาวต่างชาติให้การสนับสนุน และยอมรับในฝีมือ รวมทั้งให้โอกาสคนที่มีความตั้งใจจริงได้แสดงความสามารถ เมื่อชาวต่างชาติยอมรับแล้ว ต่อไปคนไทยด้วยกันก็อาจจะให้ความยอมรับตามก็เป็นได้ (ก็เราดันชอบให้เขานำหน้าอยู่เรื่อย ๆนี่นา )

         ผ่านเรื่องที่ดีของคนอื่นที่เราได้อ่านมาแล้วก็อดจะหันกลับมารู้สึกแย่กับเรื่องของตนเองไม่ได้อยู่ดี  เฮ้อ งาน น้องาน หาก็ยากแถมยังมีปัญหาหนักอกอีก เฮ้อ...... เชื่อเลย  แต่ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวมันก็คงผ่านไปด้วยดีหล่ะมั้ง