ความสุขเล็กๆน้อยๆ

 

             การได้ทำความดีเล็กๆน้อยๆบางทีก็ทำให้เรารู้สึกสบายใจเป็นหลายวันทีเดียว ทำบุญใส่บาตรสัปดาห์ละครั้งยังรู้สึกกรุ้มกริ่มใจได้ ทำให้งานสำเร็จก็รู้สึกสุขใจ  ของฝากเล็กๆน้อยๆที่ฝากคนรู้จัก รอยยิ้มที่เราเห็นมีความสุข วิธีหาความสุขจากความดี  ได้อยู่กับกับคนที่เราชอบบ่อยๆ  ได้คุยเรื่องที่เพื่อนๆสนใจ คนรักแมวก็คุยเรื่องแมวกับเขา หาโอกาสชมคนอื่นสัปดาห์ละครั้ง ช่วยเหลือกิจกรรมเล็กๆน้อยๆ ต่อไปก็อาจเป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่

               การดำเนินชีวิตเมื่อทำความดีเล็กๆน้อยๆแล้ว ต่อไปหัดทำความดีใหญ่ๆเช่นซื่อสัตย์สุจริต เสงี่ยมเจียมตนและไม่หลงลืมตัวเป็นความดีที่น่ารัก ชีวิตจะได้มีมิตรภาพมากขึ้น อุปสรรคและขวากหนามน้อยลง และเป็นหลักประกันชีวิตเราได้ว่า ชีวิตจะไม่เพลี่ยงพล้ำตกอับจนถึงแก้ปัญหาไม่ตก แม้ใครจะมีเบื้องต้นชีวิตเดินทางคดเดินทางผิด หรือหลงทางมาบ้าง  แต่ก็ยังมีโอกาสแก้ไขได้ในบั้นปลายของชีวิต เมื่อคิดทำดีความน่ารักเล็กๆน้อยๆไปหาใหญ่ก็ย่อมเกิดขึ้น ความสุขใหญ่ๆก็ตามมาเป็นดุจสายน้ำที่หยาดจากฟ้า

             ถ้าเปรียบชีวิตเรากับต้นไม้ก็เรียกว่า "ต้นคดปลายตรงก็ยังพอใช้การได้"  แต่ถ้าชีวิตเบื้องต้นของใครประมาทมัวเมา  บั้นปลายของชีวิตก็ประมาทมัวเมากับสิ่งที่ไม่เป็นสาระ  ก็เปรียบได้กับต้นไม้ที่คดทั้งโคนและปลาย นำไปใช้ประโยชน์ได้น้อย  จะเอาไปทำเสาบ้านก็ไม่ได้  จะเอาไปทำเป็นไม้กระดานหรือไม้เครื่องบนบ้านก็ไม่ได้เพราะมันคด  ถ้าจะนำไปใช้ประโยชน์ได้บ้างก็ใช้ได้เพียงแค่เอาไปทำฟืนหรือเผาถ่านเท่านั้นเอง  การทำความดี การไม่ลืมตัว ทำอะไรให้มีสติควบคุมอยู่เสมอ  ชีวิตจะได้รุ่งโรจน์ยิ่ง ๆ ขึ้นไป  ฯ

               ชีวิตนี้เป็นของเราเราสามารถเป็นคนดีได้หลายๆอย่างและขณะเดียวกันเราก็สามารถเป็นคนเลวได้หลายๆอย่างได้เช่นกัน ....จงรู้จักตนเองและทำสิ่งที่ดีๆให้มากที่สุดเท่านที่จะทำได้....มีศีลธรรมประจำใจเช่นรู้จักตนเอง ไม่ลืมตัวเอง ไม่ประมาทนั่นเอง

ในพระไตรปิฏกเล่มที่ 21 อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต สรุปความไม่ประมาทหรือการไม่ลืมตัวไว้เป็น 8 ลักษณะดังนี้

             1.อย่าโลภมาก สิ่งที่มาล่อใจให้อยากต้องอดใจไว้ให้ได้ หักห้ามใจให้อยู่ งดคอรัปชั่น งดฉ้อราษฏร์บังหลวง งดหักหัวคิวการประมูล งดรับสิ่งที่ผิดจารีตประเพณีได้ เงินผิดกฏหมาย ภรรยาผิดกฏหมาย สมบัติผิดกฏหมายนี้ถ้างดได้ละได้คือบททดสอบสำหรับวัดโลภมากหรือน้อย อย่าอย่าได้ในสิ่งที่ทุจริตนี้คือกิจที่เราควรทำ

            2.อย่าโกรธง่ายหายช้า  คนเราเกิดความขัดเคืองได้ทั้งนั้น แต่โกรธแล้วต้องระงับผู้นำที่โมโหง่ายไม่ค่อยมีใครกล้าแนะนำชี้แนะ เขาปล่อยให้ถูกคนเดียวในที่สุดก็หัวเดียวไม่สู้หลายหัว หัดรักเมตตาคนดีกว่าหัดตะวาดข่มเหงรังแกกันด้วยคำพูดด้วยการลำเอียงขับไล่คนอื่นด้วยอำนาจความชัง ไม่ว่าจะชังเพราะเขทำให้เราเสียประโยชน์ ทำให้คนที่เรารักเสียหายอับอาย เขาไปรักสนิทสนมกับคนที่เราชัง โกรธเกิดจากกอะไรลองระงับยับยั้ง

            3.อย่าหลงชั่วว่าเป็นดี คนเราก็มีสิทธิ์หลงได้ หลงลืมกับหลงมายามีอันตรายทั้งนั้นแต่หลงมายาอันตรายยิ่งกว่าเช่น หลงคำยอ หลงคำประจบ หลงไหลสตรี หลงไหลสตางค์ หลงลืมสติ ล้วนแต่ทำให้คนเราตายทั้งเป็น

            4.อย่ามัวเมาในกามารมณ์ สิ่งที่ทำให้เราเมาก็มีสองชนิดคือน้ำและเนื้อ เมาน้ำก็คือเสพสุราสิ่งเสพติดที่เป็นน้ำ เมาเนื้อก็คือเมาเพศตรงข้าม เมาเพศหมดราคา เมาสุราหมดตัว เมาเพื่อนชั่วก็หมดดี เมาโสเภณีหมดสตังค์ ตกลงว่าถ้ากำลังเมาอะไรอยู่ก็ถอนซะ (อย่างนี้มันต้องถอน) เพื่อให้ชีวิตเกิดสมดุล

             5. ทำดี  ทำดีคือไม่ทำชั่ว ทำดีทางกายเช่นรักษาศีลทางกาย แต่งตัวดูดี ท่าทางสดชื่น กายสะอาด

             6. พูดดีมีสาระ "ประพฤติวจีสุจริต" พูดจาฟังแล้วสบายใจ ไม่พูดกระด้างเกินไป ไม่พูดเบาเกินไป "พูดได้ข้อคิดหมดเรื่องพูดก็เงียบบ้าง"

             7. คิดดีคิดเป็นบุญกุศล "ประพฤติมโนสุจริต อยู่คนเดียวให้ระวังความคิด คืออย่าให้ฟุ้งไปทางผิดๆ ควบคุมไว้ให้ได้ ขจัดอารมณ์ไม่ดีออกไป ทำอารมณ์ให้อยู่กลางๆ พร้อมที่จะสุขง่ายแต่ทุกข์ยาก อย่าท้อแท้ รักมนุษย์และแสดงความยินดีกับมนุษย์ผู้ที่ดีกว่าเราด้วยการคิดปลื้มใจกับคนที่ดีกว่าเรา อนโมทนาด้วยใจแค่คิดก็บุญแล้วฯ

             8. มีสัมมาทิฏฐิ(อย่าเห็นกงจักรเป็นดอกบัว) "ทำความเห็นให้ถูก"  รู้จักจุดด้อยจุดดีตนเอง พัฒนาจุดด้วยส่งเสริมจุดเด่นให้ดีขึ้น ลบปมด้อยต่างๆลง ดูแลเรื่องงานให้ดี ดูแลครอบครัวให้ดีครอบครัวคือมิตรแท้ ถ้าเราทำดีได้จะมีคนรักมากขึ้น สิ่งใดที่ไม่ดีหัดทำให้น้อยลง โบราณอีสานสอนไว้ว่า "ขี้กองใหญ่อย่าให้เด็กเห็น" คืออย่าทำสิ่งที่ไม่ดีน่าเกลียดให้ผู้น้อยตั้งแต่ลูกตนเอง เพื่อนตนเองและลุกน้องตนเองเห็นคือไม่ทำสิ่งไม่ดีลับหลับคนและไม่ทำชั่วต่อหน้าคนนั่นเอง ฯ