**************************
ที่มา: คติธรรมแห่งชีวิต ของตำรา ณ เมืองใต้
ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นครับ
ผมเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งเลยครับเกี่ยวกับเรื่องนี้ และผมก็เชื่อว่า "ไม่มีใครที่มีอิทธิพลกับตัวเรา มากไปกว่าตัวของเราเอง" ความดีความชั่วจึงเป็นเรื่องในตัวเรา ไม่เกี่ยวกับบริบทรอบข้าง เพราะแท้จริงแล้วบริบทรอบข้างนั้นไม่ได้มีความหมายใดๆเลยในตัว ความดี ความชั่วจึงอยู่ที่ตัวเราเป็นผู้วินิจฉัยด้วยปัญญา
ขอบคุณสำหรับการเปิดโอกาสให้ร่วมแสดงความคิดเห็นครับ
สวัสดีค่ะ
อย่าให้โชคชะตามากำหนดชีวิตเราใช่ป่ะค่ะ
ขอบคุณนะค่ะ
เรากำหนดได้หรอค่ะ
ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นให้คำถามของคุณพิกุล ครับ
ลองคิดตามนะครับว่ามีสิ่งใดบ้างที่มนุษย์กำหนดไม่ได้? ต้องพิจารณาลึกๆครับ ตั้งแต่เกิดจนตาย เรากำหนดความเป็นไปของตัวเราได้ทั้งหมด แต่หมายถึงเราต้องมีขีดความสามารถเพียงพอที่จะดึงเอาศักยภาพในตนเองมาใช้อย่างเหมาะสมด้วย
คนบางคนตั้งแต่เกิดจนตายไม่มีโอกาสได้ใช้ศักยภาพในตนเองอย่างเต็มที่ก็มีอันต้องไปจากโลกนี้ ในขณะที่มีอีกบางส่วนสามารถดึงออกมาใช้ได้อย่างเต็มที่่ตั้งแต่เยาว์วัย ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแต่มีเหตุมีผลในตัวมันเองทั้งสิ้น ไม่ใช่เรื่องที่ไร้เหตุผลนะครับ
ยกตัวอย่างเช่น Mozard แกมีอัจฉริยะภาพทางด้านดนตรีมาตั้งแต่เด็กด้วยวัยเพียง ๔-๕ ขวบ แต่นั้นหมายถึงการส่งเสริมดูแลสนับสนุนโดยมีคุณพ่อซึ่งเป็นนักดนตรีในโบสถ์อยู่เบื้องหลัง เมื่อเขาเติบโตขึ้นเขาจึงกลายเป็นนักดนตรี นักประพันธ์เพลงโด่งดังไปทั่วโลก เหตุคือการค้นพบศักยภาพตั้งแต่เด็กโดยมีคุณพ่อส่งเสริม จึงเกิดผลให้ Mozart ได้เป็นในสิ่งที่ใช่ตัวตนของเขา เห็นไหมครับเหตุผลสอดคล้องกัน (ทำไม Mozard ไม่ไปเป็นนักกีฬา นักธุรกิจ ...... ???)
ดังนั้นการกำหนดความเป็นไปของเราจึงเป็นเรื่องของข้อเท็จจริงในตัวเราเท่านั้น ไม่ได้เกิดจากบริบทอื่นใดจากภายนอกเลย เราต้องเข้าใจข้อเท็จจริงในตัวเราก่อน และต่อมาต้องสร้างเหตุเพื่อให้เกิดผลที่สอดคล้องกัน
แบบทดสอบ : หากคุณมีหนี้สินมากแต่ต้องการปลดหนี้สิ้นคุณจะทำอย่างไร? ระหว่าง ก) ซื้อหวยใต้ดินเพราะลงทุนน้อยแต้ถ้าถูกจะได้เงินมากๆเอาไปใช้หนี้ หรือ ข) คุณต้องวางแผนการใช้จ่าย และพยายามอย่างสุดชีวิตที่จะใช้ทยอยปลดหนี้สินให้หมดไป หรือ ค) ถูกทุกข้อ
เห็นไหมคุณเลือกได้ทั้งหมดนั่นแหละ แต่ข้อใดที่มันเป็นเหตุนำไปสู่ผลอย่างสอดคล้องกัน ลองพิจารณาดูนะครับ
ขอบคุณที่เปิดโอกาสให้แสดงความคิดเห็นครับผม