ห้องเรียนกระบวนกร AI (ตอนที่ 254) ..."ระหว่างข้าราชการกับประชาชน..ใครรู้เรื่องราชการ มากกว่ากัน.."
เอาอีกแล้วครับ..ปัญหานี้....
ใครรู้มากกว่าใคร...ลองฟังเรื่องราวนี้ครับ...
ผมถามผู้เข้าอบรมครั้งหนึ่ง...ที่เป็นข้าราชการ...ว่าระหว่างข้าราชการกับประชาชน ใครรู้เรื่องราชการมากกว่ากัน...
คำตอบก็เหมือนเดิม..เรารู้มากกว่า....บางเสียงก็บอกว่าประชาชนมั๊ง...ตามด้วยอมยิ้ม กับความไม่แน่ใจ...ผมเลยเล่าเรื่องหนึ่งให้เขาฟังครับ...
.....
ผมถามนักธุรกิจกลุ่มหนึ่งครับ...ว่าตั้งแต่เกิดมาชอบหน่วยงานราชการไหนสุด..แล้วชอบตรงไหน...ปรากฏกว่า..มีรายหนึ่งพูดว่า..."เขาชอบกรมที่ดินที่ขอนแก่น..ผมถามว่าชอบตรงไหน...เขาบอกวา "ชอบตรงที่วันนั้นเขาไปที่กรมที่ดิน..ก็ไปเจอคนสูงอายุคนหนึ่ง คอยถาม เวลางงก็พาไปโต๊ะโน๊นะโต๊ะนี้..ดูแกรู้ช่องทางหมด...ถามไปถามมาปรากฏว่าแกเป็นข้าราชการเกษียณอายุ...กรมที่ดินจ้างมาทำ part time...แค่ครึ่งวัน...ตอนบ่าย...ไม่ได้จ้าง...แต่ประมาณว่าแกเหงา ตอนบ่ายแกก็อยู่ช่วย...
.....
ตัดภาพมาตรงนี้ครับ...นี่ไงครับ...ลูกค้าชอบคุณลุงคนนี้ครับ..เล่าให้ฟังไปหลายที่ต่างก็ได้ยินเรื่องแบบเดียวกันประมาณ Confirm คนรู้จักลุงคนนี้...นี่หมายถึงอะไรครับ..กรมที่ดิน ขอนแก่น เป็นที่ชื่นชมของประชาชน..โดยอาศัยการลงทุนที่ต่ำที่สุด..ส่วนคุณลุงก็ได้ประโยชน์ไม่เหงา...เจ้าหน้าที่ข้างในก็ไม่ต้องเสียอารมณ์ เพราะลูกค้าไม่บ่น...เป็นการบริการลูกค้าที่มหัศจรรย์มากๆ...และยังเป็นความหวังของการแก้ปัญหาผู้สูงอายุ...ทำให้ท่านได้งานทำ...ไม่เหงา...ครับ..
......
ดูให้ดีครับ...คนที่ติดต่อราชการมากที่สุด...ก็คือประชาชนครับ...เป็นผู้รับผลพวงของบริการทั้งที่ดี และไม่ดีครับ....เขาแหละครับ...รู้เรื่อง "ผลของงานบริการมากที่สุด" ประสบการณ์นี่แหละครับ...มีค่ามากๆ...บางคนเคยใช้บริการมาหลายที่ หลายจังหวัด ข้ามประเทศยังมี...ถ้าเราถามว่า...เขาชอบที่ไหน...เราจะได้คำตอบว่าที่ไหน...ลูกค้าชอบ...ผลของงานบริการนั้น...ถ้าถามต่อ...ว่าเขาชอบจุดไหน..เราจะได้กระบวนการครับ...นี่เอง ต้นทางแห่งนัตกรรมจิ๋ว...
.......
ปรากฏว่าในที่ workshop หลายหน่วยงานฟังแล้วเกิดแรงบันดาลใจกับเรื่องนี้เลยครับ...และผมก็ได้ยินเรื่องทำนองนี้มากขึ้นเรื่อยๆ...
..........
ผมเลยถามอีกว่า...ตกลงใครรู้เรื่องราชการมากกว่ากัน...หลายคนเลยตอบใหม่ครับ...ประชาชนครับ...
.........
อยากปรับปรุงงานให้ดีขึ้น ด้วยต้นทุนต่ำสุดขีด...แถมได้ภาพลักษณ์ดีๆตามมา...ลองตั้งคำถามดีๆ กับประชาชน แบบนี้สิครับ...คุณจะได้คำตอบดีๆ ที่อาจกลายเป็น "นวัตกรรมจิ๋ว" ด้านงานบริการได้เลย
....
คุณล่ะ คิดอย่างไร
ความเห็น (7)
จริงด้วยครับ ผมไปโรงพยาบาลบางที่ มีอาสาสมัครมาให้บริการ โอโห ถามได้ทุกเรื่องดีกว่าประชาสัมพันธ์อีกครับ
ครับท่านอาจารย์ ตอนนี้เริ่มได้ยินบ่อยๆครับ...นับเป็นการลงทุนที่ไม่มากมายแต่ได้ผลดีๆ เกิดกับหลายฝ่ายครับ..
ขอบพระคุณท่านอาจารย์มากครับ ที่เข้ามาให้ความเห็น
เรียนท่านอาจารย์ที่นับถือ
ชอบการบริการที่กระทรวงฯค่ะหนูมีโอกาสไปติดต่อราชการที่ กองสุขศึกษาและสำนักฯ บริการดีมากค่ะ เริ่มจาก สวัสดี ทักทาย ไต่ถาม ตามด้วยบริการค่ะ
อ.โยครับ
ขออนุญาตเล่านวัตกรรมจิ๋วของผมนะครับ
ผมรับผิดชอบค่ายลูกเสือ ท้องถิ่นลงทุนให้มากมาย แต่ก็ยังไม่มีโรงเรียนมาขอใช้ โรงเรียนไปใช้บริการที่อื่น
ผมเลยถามไปว่า ทำไมโรงเรียนจึงไปเข้าค่ายลูกเสือที่อื่น ไม่มาเข้าค่ายที่ค่ายลูกเสือของจังหวัด
โรงเรียนตอบมาว่า เพราค่ายลูกเสือไม่มีฐานผจญภัย ถ้ามีฐานผจญภัย ก็จะมาเข้าค่ายที่นี่
ฐานผจญภัย เป็นเรื่องเล็กๆ ครับ ทำได้ง่ายๆ ที่เราเข็มขัดสั้น (คาดไม่ถึง)
ตอนนี้ ผมเลยเตรียมทำฐานผจญภัยเอาไว้ให้ ซึ่งก็ใช้เงินไม่มาก โรงเรียนก็จ่อคิวเตรียมมาเข้าค่ายครับ
ครับ ค่ายลูกเสือ ลงทุนไปหลายหลัก เรื่องอาคาร สาธารณูปโภค แต่ยังไม่มีคนมาใช้ เพราะขาด นวัตกรรมจิ๋ว "ฐานผจญภัย" ไม่กี่หมื่น
เมื่อถามไป ก็ได้คำตอบ ในสิ่งที่ต้องการ ครับ
สวัสดีครับคุณยาย ผมมีเรื่องเล่าทางสายสาธารณสุขอีกสองสามเรื่องครับ..เดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังครับ...ขอบพระคุณที่คุณยายติดตามเรื่องของพวกเรานะครับ...
สิ่งที่ท่านอาจารnเล่า ถอดเป็นสมการได้คือ "ถาม = นวัตกรรม "
กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ที่เข้ามาจุดประกายให้ผมได้เขียนอะไรได้ต่ออีกครับ...
ต้อง ถามอย่างไรให้ได้คำตอบที่นำไปใช้เป็นนวัตกรรมได้ด้วยใช่ไหมครับ อ.โย